Episode27♥

62 2 0
                                    

Ξύπνησα, μες στην αγκαλιά της. Τι πιο καλύτερο να ξυπνάς με την γυναίκα που αγαπάς; Εχθές ήταν η πιο όμορφη βραδιά που πέρασα μαζί της. Επιτέλους, είναι δικιά μου και μόνο δικιά μου. Σοικώθηκα προσεχτικά ( για να μην την ξυπνήσω) και φόρεσα το μποξεράκι μου αμέσως, πείρα τα πεταμένα μου ρούχα και κατευθύθηκα προς το μπάνιο, αφού έκανα ένα κρύο ντουζ σκουπίστικα με μία πετσέτα και αμέσως μπήκα στο δωματιό μου όπου διάλεξα τα αγαπημένα μου μαύρα ρούχα...  Αφού βγήκα, κατέβηκα κάτω όπου αντίκρυσα την Φένια να κοιμάται. Χαμογέλασα ελαφρώς και πήγα προς την κουζίνα, κοίταξα το ρολόι και ήταν 11:00 όπως έβαζα γάλα μες στην κούπα μου άκουσα ένα μικρό χασμουριτό.

'' Ξυπνήσαμε;'' Την ρώτησα, καθώς είχα σχηματίσει στα χείλη μου ένα στραβό χαμόγελο.

''  Μμμ, έτσι νομίζω.'' Απάντησε, καθώς σοικώθηκε απο τον καναπέ φορώντας για αρχή το σουτιέν της και μετά τα υπόλοιπα.

'' Μάλιστα.. Καλημέρα, καφέ; Κάτι;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένος. Εκείνη απλώς, έτριψε το πιγούνι της και είπε:

'' Μμμ, καφέ.'' Εγώ απλά, χαμογέλασα και άρπαξα μία κούπα απο το ντουλάπι γεμιζοντάς την με καφέ της μηχανής. Αφού την άφησα πάνω στο τραπέζι, ήρθε η Φένια δίπλα μου χαρίζοντας ένα απο τα μαγικά φιλιά της.

'' Καφέ θέλει το κορίτσι μου;'' Την ρώτησα, ειρωνικά καθώς κόλλησα το σώμα μου πάνω στο δικό της. Εκείνη μου χαμογέλασε, μέχρι που πρόσεξα το μεγάλο μοβ σημάδι που είχε στο λαιμό της.

'' Τ-τι είναι αυτό;'' Την ρώτησα, καθώς βούρλωσα κατευθείαν τα μάτια μου.

'' Ποιό;'' Απάντησε, καθώς έπιασε το λαιμό της καθώς με κοίταξε γεμάτο απορία.

'' Τς, έχεις πιπιλιά.'' Γρίλισα, καθώς την κοίταξα με σοβαρό βλέμα, αμέσως χαμογέλασε και είπε:

'' Ωω, και εσύ δύο.''

''  Δύο;'' Ψέλλισα, καθώς είχα μείνει να την κοιτάω με ανοιχτό το στόμα, εκείνη γέλασε και κούνησε θετικά το κεφάλι της.

'' Ααα, δεν θα τα πάμε καλά.'' Μουρμούρισα, καθώς κάθησα στην καρέκλα και είπια λίγο απο το γάλα μου. Αμέσως, την ένιωσα να κάθετε πάνω μου. Η στύση μου είχε φτάσει στα ύψη. ( Απορώ πως με ξεσοικώνει τόσο πολύ;).

'' Μωρουλίνι μου;'' Την άκουσα να λέει ναζιάρικα, καθώς έδεσε τα χέρια της γύρω απο την πλάτη μου.

'' Τι έγινε;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένος.

'' Σαγαπώ.'' Μουρμουρισε, με μία φωνή της γάτας καθώς με φίλισε δαγκώνωντας το κάτω μου χείλος.

'' Ήρεμα γατάκι.'' Ψέλλισα, χαμογελόντας της. Αμέσως, ένωσα τα χείλη μου πάνω στα δικά της το φιλί εξελίχθηκε σε παθιασμένο πήγε να μου βγάλει την μπλούζα αλλά για κακή μας τύχη άκουσα τον ξερό βήχα του πατέρα μου.

'' Γκούχου, γκούχου.'' Η Φένια, σοικώθηκε απο πάνω μου και χαμογελόντας αμήχανα.

'' Καλημέρα σας, κύριε Γιάννη.'' Είπε η Φένια καθώς έτριψε αμήχανα το σβέρκο της ενώ χαμογελούσε αμήχανα.

'' Καλημέρα και σε σένα Φένια, πως πάει;'' Την ρώτησε, ο Πατέρας μου ενώ έβγαλε το σακάκι του και το έβαλε πάνω στην καρέκλα.

'' Εδώ με τον Δημήτρη, ετοιμαζόμουν να φύγω.'' Όπως το είπε, ένας βαρύς βήχας με έπιασε. Μάλλον θα πνίγικα απο το γάλα.

'' Σιγά αγόρι μου, Χριστός!'' Φώναξε, η μητέρα μου καθώς έτρεξε πιο γρήγορα και απο το 4G της Cosmote.

'' Πφφ, καλά είμαι μαμά.'' Απάντησα, καθώς την αγριοκοίταξα αμέσως το βλέμμα μου έπεσε ξανά πάνω στην Φένια όπου χαμογελούσε και αμέσως μετά στην Νάντια όπου έπεζε με το κινητό της.

'' Ψιτ, Νάντια..'' Ψυθίρισα, για να μην με ακούσουν. Η Νάντια, σοίκωσε το κεφάλι της και ήρθε προς το μέρος μου.

'' Τι έγινε;'' Με ρώτησε, καθώς έβγαλε τα ακουστικά της και με κοιτούσε απορημένη.

''  Επειδή ξέρω πόσο γλυκούλα και όμορφη είσ-''

'' ΠΕΣ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!'' Φώναξε, η Νάντια φοβερά εκνευρισμένη. Απο ποιόν πείρε; Απο ποιόν πείρε; Μάλλον απο τον αδελφό της...

Ναι, απο τον αδελφό της πείρε :)

.

.

.

Γειά σας, ΚορίτσιαΜΥ^.^ Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε καλά:").... Επιτέλους, φτάσαμε και στο κεφάλαιο 27 και σιγά-σιγά το βιβλίο μας φτάνει στο τέλος του αλλά έχουμε ακόμα μέλλον... :P Τι λέτε ο Δημήτρης να πει στην Νάντια; Όλα στο επόμενο :) Αν σας άρεσε Vote/comment Και πολλά φιλάκια^.^ -Φένια♥

'My Princess and Me'..❤️Where stories live. Discover now