YİNE VE YENİDEN (UÇURUM SERİSİ-1)

10.BÖLÜM

 

Özgür karakterini değiştirdim. Şuanki Özgür'ün gerçek adı "Ben Bowers"

Sınıfta göz gezdirdim. Farklı farklı insanlar vardı. Sınıfım aşırı Çalışkan da değildi aşırı tembel de.  Orta derecedeydiler. Ama hiçbiriyle arkadaş olmak istemiyordum.  Bu saatten sonra ne biriyle tanışmak, ne de arkadaş olmak istiyordum. Öğretmen YGS hakkında birşeyler anlatıyordu. Ama ne söylediğini duymuyordum. Çünkü beynim söylediklerini algılayamayacak kadar doluydu. Omzumu birinin dürtmesiyle aklımdaki düşüncelerden sıyrılıp sağıma döndüm.

" sen... İyimisin? "

Ne kadar iyi olabilirim ki? Serkan da Özgür'ü ne kadar önemsediğimi biliyordu. Bu yüzden endişelenmişti. Bu yüzünden dahi belli oluyordu. Çatık kaşları, cevap beklercesine bana bakan gözleri.

" iyiyim. Sadece aklımda cevaplayamadığım birkaç soru var."

Ne kadar Özgür cevabımı en somut bir şekilde verdiyse de aklıma takılan şeyler vardı. Beni tanıyamamış olması mümkün değildi. O da bana değer veriyordu. Bunu farkındaydım. Ama şimdi böyle davranması kafamın karışmasına sebep olmuştu.

" tenefüste o soruları bize de söyle birlikte cevabını arayalım olur mu? "

Gülümsedi. Ben de ona gülümsedim.Aslında Özgür konusunu şu an şurada kapatmak istiyordum. Ama olmuyordu işte. Nedeni ona duyduğum ilgi değildi. Nedeni bu kadar değişmesinin sebebini öğrenmek istememdi.  Ya da ben öyle sanıyordum.

" Ebru' ya soracaktım zaten."

Kafasıyla onaylayıp önüne döndü. Bende önüme dönüp hocayı dinliyormuş gibi yaptım ama dediklerinden gram bişey anlamadığım için az önceki konumuma geri döndüm.
...

Tenefüs zili çalınca Ebru'yu da alıp bahçeye çıktık. Ebru derse girmeden önce bana bişey söyleyecekti. Ama vakit kalmamıştı. Şimdi söylemek için
Ona dışarı çıkalım demiştim. Etrafta göz gezdirdim. Bugün birdaha Özgür'le karşılaşmayı kaldıramazdım. Bahçede olmadığı için şükrettikten sonra banka oturduk. Serkan da yanımızda dikildi.

" evet Ebru! Anlat bakalım. Ne oldu bu çocuğa da 4 yılda budanmamış bir oduna dönüştü. "

İkimiz de aynı anda kıkırdadık. Serkan'a baktığımda o da sırıtıyordu. Aslında kırılmıştım. Ama hayatımda sadece birkaç defa gördüğüm biri için de o kadar üzemezdim kendimi. Ebru bana döndü.

" valla Gece biz de hiç anlamadık."

Bunu söylerken ellerini iki yana doğru açıp omuzlarını silkti.

" sen gittikten birkaç ay sonra taşındılar zaten. Ondan sonra bidaha hiç görüşmedik. "

Eliyle okulu gösterdi.

" bu liseye geldiğimde burada olduğunu bile bilmiyodum. Serkan da söylemedi. Bir gün yanımdan geçerken farkettim. Sanki ilk başta beni görünce mutlu olur gibi oldu ama sonra  tanımamazlıktan geldi. Yanına gidip konuşmaya çalışsamda beni tersledi. Ne kadar ona yakınlaşmaya çalışsamda bana karşı olan tavırları çok değişti. Tehtid edercesine bakıyordu hep bana. Sanki geçmişindeki bir yanlışmışım gibi "

Serkan'a döndüm. Neden birden bire böyle davranmaya başladı ki? Ailevi bir mesele olabilirmiydi ?

" ailesinden birine bişey olmuş olabilir mi acaba? "

Serkan kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi.

" mümkün değil. Yoksa bizim haberimiz olurdu mutlaka! "