Kuşların cıvıltısıyla yeni bir güne, yeni bir başlangıca açtım gözlerimi. Sabah olmuştu. Güneşliği çektiğim için evin içerisine çok fazla ışık girmiyordu. Esnedim. Kafamı arkamdaki duvara yaslayıp odanın içerisinde gezdirdim gözlerimi.
Eski anlar aklıma geldi. Gelmesini istiyor muydum sahi? Beni olduğum yere sabitliyor ve önüme bakmamı engelliyordu.
Bugün günlerden neydi? Melankolik cuma mı?
Eris, beni buraya getireli 4 koca gün geçmişti. Adımlarım evin dışına hiç çıkmadı. Oysa buraya ilk geldiğimde bahçenin güzelliğine güzellik katacağımı söylemiştim kendime. Perdeleri ilk geldiğimde nasıl kapattıysam öyle kapalı tutmuştum günlerdir.
Yattığım yerden doğruldum ve duş almak için banyoya girdim. Küçük bir ayna vardı karşımda. Suratımı inceledim. Elim saçlarıma gitti. Omuzlarıma gelen kabarık açık kahve saçlarım.
Uzatmaya cesaret edemediğim saçlarım. Diplerimde bir sızı hissettim. Beynim, ruhumu eski anılarıma hapsetti.
2005'in Bir Kış Sabahı
Küçük kız ellerinin arasında sıkı sıkıya tuttuğu oyuncağın kulağına fısıldadı. "Sessiz ol. Eğer bizi bulursa yine dayak yeriz. Bu yüzden ses çıkarma. Ben seni koruyacağım." Bedeni küçük gardırobuna sığmış olsa da, minik kalbi ve beyni bedenine sığamıyordu.
Odanın kapısı yavaşça açıldı ve annesinin sert sesi duyuldu. "Minik yer cücesi! Elma dersem çık armut dersem çıkma. Armut!" dediğinde küçük kız annesinin gideceğini düşünerek gülümsedi. Küçük zekasının hesaba katmadığı bir diğer şey, kadının onunla dalga geçiyor olmasıydı. Gardırobun kapısı bir anda açıldı ve küçük kızın dudaklarından minik bir çığlık çıktı. "Sobe!" kadının gülerek söylediği söz, minik bedenini titretti. "Aa-anne." kekeliyor ve yaşlar yavaşça dökülüyordu yanaklarından. Sıkı sıkıya sarıldığı oyuncağını yanına koydu ve oyuncağın yüzünü diğer tarafa çevirdi. Dayak yerken oyuncağının ona bakmasını istemiyordu.
"İn oradan ve üstünü çıkart." Küçük kız yavaşça indi ve kadının karşısında durdu. "Oyuncağıma bir şey yapmayacaksın değil mi?" söylediği sözler dudaklarından titreyerek çıkıyordu. Yanakları ıslanmış, gözlerinin rengi daha çok açılmıştı. "Vazomu sen mi kırdın yoksa oyuncağın mı?" Kadın elindeki kemerle oynayıp gülümsüyordu haince. "Ben kırdım ama bilerek değildi." dedi yalvaran gözlerle kadını süzerken.
