[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่24.. โอกาสสุดท้าย

Champen 's story.

คุณเคยเห็นคนบ้ามั้ย ถ้าเคยไอ้คนตรงหน้าฉันนี่ใช่รึป่าว?

หญิงสาวในชุดยูนิฟอร์มเวนเทียร์ สภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงเหนอะหนึบไปด้วยแป้งและไข่ไก่ที่มีทั้งเปลือกและเนื้อเละเทะทั้งตัว ในมือกำมีดคัตเตอร์ที่ปลายแหลมคมกริบโผล่พ้นออกมามุ่งตรงมายังพวกเรา

"สายขิม ใจเย็นๆนะเว้ย เก็บมีดก่อน !!!" นาริสว่า สายตาเหลือบมองคัตเตอร์ในมือเธอแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

พลางส่งสายตาหาพวกเราทำนองว่า 'เอาไงดี'

"ใจเย็นนะไอ้สายขิม มีไรพูดกันก่อน พวกเราเป็นเพื่อนกันนะ "

เงียบ!!! ( --) (--) (-- )

เฮ้ย!!! พวกแกทำอะไรสักอย่างเซ่!!!

สายขิมเหลือบมองพวกเราด้วยหางตาเรียบนิ่ง ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามา เดินเข้ามา เดินเข้ามา......!!!

"เอาไงดีว่ะ "

บลายธ์ถาม นาริสส่ายหัว

"ไม่รู้ "

"งั้นแผนเดิม "

"แผนเชี้ยไร ??"

บลายธ์กับนาริสถามพร้อมกัน

"ก็..... กรี้ดดดดดดดดด!!!!!! "

"เฮ้ยย!!!! จะแหกปากทำไมว่ะ ฉันไม่ใช่มาริโอสักหน่อย "

โห้ยย!! ถ้าฉันเห็นแกเป็นมาริโอ ฉันก็ตาบอดสีแล้วล่ะ

สายขิมถอนหายใจหนักๆ วางคัตเตอร์ลงบนโต๊ะฉัน แล้วอ้อมมานั่งข้างบลายธ์
ทำเอาตกอกตกใจหมด ฟูว์ !!

"แกจะกรี้ดทำห่าอะไรกันเนี่ย "

ยังมีหน้ามาถาม

"เป็นแกเห็นอีบ้าที่ไหนไม่รู้ ถือมีดเดินเข้ามาแกจะนั่งสมาธิว่างั้น"

"หึ! แล้วชะนีตัวไหนกันล่ะที่ใช่ให้ฉันไปหยิบคัตเตอร์ในล็อกเกอร์ด้านล่างจนกลายเป็นอีบ้าหลุดจากโรงพยาบาลแบบนี้ "

ฉันหน้าหดเหลือสองนิ้วทันที เออลืมไป ฉันใช่มันไปเอาคัตเตอร์เองแหละ อิอิ นาริสกับบลายธ์หันมาค้อนใส่ฉันทันที ก่อนจะกลับไปสนใจลุกใหม่ของสายขิม