[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่12.. คิดไปเอง

ก้มหน้าหาคำตอบ ว่ารักนั้นคืออะไร จากทุกถ้อยคำและทุกตัวอักษร ลองค้นหาในเพลง และฟังทุกท่วงทำนอง ทุกคำร้อง ก็ยังไม่เข้าใจ

กี่หมื่นข้อความ กี่พันนิยาม
กี่ความหมายก็ไม่เคยทำให้ซึ้งใจ ผ่านวันเวลา จนมาเจอเธอ เจอการสื่อสารที่ดีกว่าคำพูดใด
เธอทำให้ฉันรู้ว่า รักบอกได้ด้วยสายตา ไม่ต้องมีคำใดๆเพื่อมาอธิบาย
เพียงแค่แววตาที่มาจากเธอ ก็รับรู้คำตอบ...
ว่ารักแท้มันเป็นเช่นไร
( เป็นเช่นไร )

กรื้ดดดดดด...!!! กรี้ดดดด!!!

"..น่ารักจังเลย!! "

"ว้าย! สวยเนอะแกเนอะ "

"ใช่!! โครตน่ารักเลย!! กรี้ดดดๆๆ"

"น่ารักจังเลยครับ !!"

"น่าร๊ากกกกก!! มาก " และอีกมากมาย..บลาๆ

>\\\<! ดีใจจัง...มีคนชอบเราเยอะแยะเลย
อุ้ย!! เขิล>\\\\<

เธอสอนให้ฉันลอง ให้เงยหน้ามองความจริง ก็เพราะสายตาไม่เคยโกหกใคร รักใช้ความรู้สึก
ก็คงไม่ต้องมีคำพูดอะไร แค่มองก็รับรู้

"เฮ้! ปี่แก้ว บนเวทีนั่นพี่สาวแกใช่มั้ยว่ะ "

"O_o"

"เฮ้ยย!!ใช่จริงๆด้วยนะ นั่นมันยัยกาฝากหนิ ถอดแว่นแล้วทำเอาฉันเกือบจำไม่ได้เลยนะเนี่ย "

ปี่แก้วรีบปรับสีหน้าให้นิ่งที่สุด..
นั่นมัน! ไม่จริง!!! ทำไมยัยนั่นถึงมาอยู่กับพวก Black Angeles. ได้

เมื่อเธอเองก็รู้ ว่ารักบอกได้ด้วยสายตา
ไม่ต้องมีคำใดๆเพื่อมาอธิบาย
เมื่อเธอสบตาฉันเธอคงจะรู้
ว่าฉันมีบางคำ.. ที่สายตากำลังพูดไป

★..สายตา..★
(พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูรณ์)