Saikhim's story.♡
รัก.....!!!! คำเดียวคำนี้!!
ได้ยินรึป่าว π_π"ถึงแล้วหนู !!"
"ขอบคุณค่ะ นี่ค่ะลุง "
ฉันยื่นเงินให้ลุงแท็คซี่ หอบร่างบางๆที่ราวกับแค่ลมพัดก็จะปลิวตามลมเข้ามายังที่หมาย
ที่ที่ไม่คิด..ว่าฉันจะกลับมาอีก!!
"เอ้าคุณหนู! กลับมาแล้วหรอครับ ลุงนึกว่า...."
"หนูลาออกแล้วค่ะ แค่มาเก็บของเท่านั้น ขอตัวก่อนนะคะ ไว้เดี๋ยวหนูจะลงมาลาอีกที "
ฉันตอบลุงสเตฟานรวดเดียวจบก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน ไขข้อสงสัยกระจ่างแจ้งจนลุงแกอ้าปากกว้างเลยทีเดียว
"เอ้าสายขิม!! นี่เธอหายไปไหนมาหลายวันเนี่ย ฉันก็นึกว่าเธอ.."
"ลาออกแล้วละ มาเก็บของ"
คำถามซ้ำๆก็ต้องตอบด้วยประโยคเดิมๆเหมือนจะบอกตัวเองย้ำๆว่าทนเจ็บช้ำอยู่ได้ไงตั้งนาน
ถ้าหากตอนนี้ฉันยังไม่ลาออก ก็เหลืออีกแค่2วันเท่านั้นก็ครบกำหนดแล้ว ซึ่งฉันไม่ได้เสียดายเลยแม้แต่น้อย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันคงจะทำเหมือนเดิม
"ลาออกแล้วหรอ มิน่าละ "
เสียงทิชาเบาหวิว เขาคงไม่ได้บอกเรื่องของฉันกับใครเลยสินะ ไม่สิ!เขาไม่เคยสนใจใยดีฉันต่างหาก ขำตัวเองสิ้นดี!!
"ไปก่อนนะทิชา "
"ให้ฉันช่วยเก็บมั้ย "
"ขอบใจแต่ไม่ไร ฉันทำเองได้ไม่ต้องห่วง "
ทิชายักไหล่ ก่อนจะยิ้มให้อย่างเข้าใจ ฉันเดินขึ้นไปยังห้องเดิมที่เคยอยู่ ไม่รู้ทำไมสายตาเจ้ากรรมมันถึงไม่รักดี เผลอเหม่อลอยมองไปยังห้องข้างโดยอัตโนมัติ เจ้าของห้องเขาอยู่ด้านในรึป่าว เขาทำอะไรอยู่?? หลับอยู่รึป่าวนะ
หึ!!!
"แกบ้าไปแล้วสายขิม บ้ามากๆๆ"
ฉันรำพึง พลางหัวเราะเยาะตัวเอง
ให้ตายสิผับผ่า ฉันเริ่มรู้ข้อดีของการสมองเสื่อมแล้วล่ะ ฉันคิดหันหลังพิงประตูเอาหัวโครกไปที่ประตูแรงๆให้หายเพ้อเจ้อ
YOU ARE READING
[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน
Randomฉัน(สายขิม)ตกที่นั่งลำบาก ถูกดึงเข้าไปพัวพัล ในสมรภูมิรักหลายเศร้า เพราะเขา(เทลโอ) ที่มีฐานะเป็นนายจ้างชั่วคราว ใช้ฉันเป็นเครื่องมือทำลาย ความรักของคนอื่น เรื่องราววุ่นว่ายจึงเกิดขึ้นเพราะทุกคนดันตกหลุมพรางที่เขาสร้างไว้ รวมทั้งฉันที่เผลอใจ หลงรักน...