3 วันผ่านไป .......
ไม่มีวันไหนที่ฉันจะนอนหลับเลย ฉันกลับมาใช้ชีวิตปกติตอนปิดเทอมที่คฤหานส์วรากรณ์ กลับมาคุ้นชินกับบรรยากาศเก่าๆ เสียงนินทา เสียงซุบซิบ สารพัดการสาปแช่ง ใส่ร้าย สาดโคลนของเหล่าคนใช้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะนั่งคิดนอนคิดกับเสียงนินทาพวกนั้นทั้งคืน แต่ตอนนี้คงไม่ ฉันมีเรื่องอื่นให้คิดเยอะกว่านั้นไอ้คนบ้า!! พูดให้คิด..แล้วหายหัวไปเฉยเลย ชิส์! แล้วทำไมฉันต้องคิดด้วยล่ะเนี่ย ก็ฉันเป็นฝ่ายปฏิเสธเขาเองหนิ เขาไม่มาวุ่นวายก็ดีอยู่แล้ว...หรอ!!
พรึบ!!
จู่ๆชุดเดรสสีชมพูหวานก็ถูกทิ้งลงมากองตรงหน้าฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมองสาวใช้สามคน แล้วถอนหายใจนิดหน่อยอย่างเอือมระอา
"มีอะไรหรอ แจ๋ว แจน จอย "
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ คุณหนูกาฝาก!! อันนี้คุณท่านให้เอามาให้ เห็นว่าเย็นนี้จะมีแขกมา แต่คุณหนูคงไม่ต้องใช้แล้วหรอกมั้ง "
สิ้นเสียง ชุดเดรสสีชมพูหวานตรงหน้าก็ถูกกรีดด้วยคัตเตอร์เป็นชิ้นเล็กๆต่อหน้าต่อตาฉัน นี่!เกลียดกันถึงขนาดนี้เลยหรอ
ฉันได้แต่นั่งมองเศษร่วงลงพื้นอย่างปลงๆ เอาที่สบายใจเลยแล้วกัน อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ
"หวังว่าคุณหนูคงรู้ตัวเองนะคะว่าอยู่ในฐานะอะไร อย่าได้บังอาจไปเทียบรัสมีของคุณหนูปี่แก้ว "
"ที่ของคุณหนูนอกคอกอย่างคุณ มันหลังครัวโน่น หวังว่าคงเข้าใจนะคะ "
เสียงหัวเราะดังขึ้นก่อนจะหายไปพร้อมกับร่างสามสาวใช้
มันไม่ใช่ครั้งแรกและฉันก็ชินแล้วละ บางทีที่ของฉันจริงๆอาจจะเป็นหลังครัวอย่างที่สามคนนั้นบอกจริงๆก็ได้
___________________
ดวงอาทิตย์ใกล้ลาลับขอบฟ้า เสียงนกกาดังเจี๊ยวจ๊าวพากันบินกลับรัง ก่อนที่แสงแห่งรัตติกาลจะมาเยือน
ВЫ ЧИТАЕТЕ
[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน
Разноеฉัน(สายขิม)ตกที่นั่งลำบาก ถูกดึงเข้าไปพัวพัล ในสมรภูมิรักหลายเศร้า เพราะเขา(เทลโอ) ที่มีฐานะเป็นนายจ้างชั่วคราว ใช้ฉันเป็นเครื่องมือทำลาย ความรักของคนอื่น เรื่องราววุ่นว่ายจึงเกิดขึ้นเพราะทุกคนดันตกหลุมพรางที่เขาสร้างไว้ รวมทั้งฉันที่เผลอใจ หลงรักน...