"น้องๆ มานั่งทำไรอยู่คนเดียวเนี่ย ตกรถเมล์หรอ ให้พี่ไปส่งมั้ย "
เสียงขลุ่ยเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาในเครื่องแบบนักเรียนเวนเทียร์เต็มยศที่ย่อตัวลงมานั่งข้างๆเขาแล้วส่งรอยยิ้มใจดีมาให้ นี่ถ้าเป็นสาวๆคงละลายกลายเป็นฝุ่นละอองไปหมดแล้วละมั้ง
โชคดีนะที่เขาเกิดเป็นผู้ชาย!!"ไม่ต้อง! "
เทลโอยักคิ้วให้กับเสียงแข็งที่ตอบกลับมา เด็กผู้ชายท่าทางไม่อายุไม่น่าจะเกินม.ต้นใบหน้าฟกช้ำเต็มไปด้วยร่องรอยตามเนื้อตัว นั่งกอดเข่าถอนหายใจอยู่หน้าโรงเรียนมาร่วม2ชั่วโมงแล้ว เขานั่งจับตามองอยู่ห่างจนคิดสงสารเลยเข้ามานั่งเป็นเพื่อน
"ทำไม"
"พี่สอนไม่ให้ไว้ใจคนแปลกหน้า "
คำของเด็กน้อยผู้หยิ่งทะนงเรียกเสียงหัวเราะให้เขาเข้าไปอีก
"หัวเราะอะไรอ่ะ "
เสียงขลุ่ยขึ้นเสีบงอย่างขุ่นเคืองเมื่อโดนหัวเราะเยาะ
"ป่าว! ก็แค่คิดว่าถ้ากลัวเรื่องแบบนั้นจริงๆ จะมานั่งล้อเสือล้อจระเข้ทำไม "
้เสียงขลุ่ยชะงักเข้าอย่างจัง เมื่อตระหนักได้ถึงท้องฟ้าที่แสงสว่างเริ่มหมดไป จริงสิ!นี่ก็เย็นมากแล้ว เขาลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แต่ก็ไม่วายที่จะอดถามคนข้างๆไม่ได้
"ว่าแต่พี่เหอะ! ว่าแต่คนอื่น แล้วทำไมไม่กลับบ้าน "
"พี่ก็นั่งเป็นเพื่อนนายไง ! "
คิ้วเขาขมวดเข้าหากัน แล้วชายแปลกหน้าคนนี้จะมานั่งเป็นเพื่อนเขาทำไม หน้าตาก็ดูดีไม่น่าจะใช้พวกมิจฉาชีพ หรือว่าเขาเป็นห่วงเรา
"ผมรอพี่อยู่"
"พี่?? "
"อืม..พี่สาวผมเรียนที่นี่ เธอกำลังจะมารับผม "
ไม่รู้ว่าทำไมถึงตัดสินใจพูดออกไป สงสัยคงเป็นเพราะว่าเราอยากมีเพื่อนคุยละมั้ง
ESTÁS LEYENDO
[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน
De Todoฉัน(สายขิม)ตกที่นั่งลำบาก ถูกดึงเข้าไปพัวพัล ในสมรภูมิรักหลายเศร้า เพราะเขา(เทลโอ) ที่มีฐานะเป็นนายจ้างชั่วคราว ใช้ฉันเป็นเครื่องมือทำลาย ความรักของคนอื่น เรื่องราววุ่นว่ายจึงเกิดขึ้นเพราะทุกคนดันตกหลุมพรางที่เขาสร้างไว้ รวมทั้งฉันที่เผลอใจ หลงรักน...