So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 11

(De jongen op de foto is Dylan)

"Jemig, ik ben kapot!" Zegt Nicole. We ploffen neer op de bankjes bij het tafeltje. We zijn weer in de smoothiebar. Ik sta op, "wat voor  smoothie willen jullie?" Vraag ik. "Ik wil een sinaasappel-peer smoothie!" Zegt Loulou. "Ik wil graag een bosbessen-framboos smoothie." Zegt Isabella. "Voor mij een grapefruit-mango smoothie!" Zegt Nicole. Ik kijk Lindey aan. "Ik loop wel met je mee!" Zegt ze.

We staan nu al 5 minuten in de rij. Zo druk is het normaal nooit! "Ga je ons nog vertellen waarom je zo aan het grijnzen was in het ziekenhuis?" Vraagt Lindey heel random. "Euhm, ja. Zal ik zo doen!" Antwoord ik. "Goedendag! Kan ik je helpen?" Vraagt de jongen achter de bar. Ik kijk op in de mooiste grijs/bruine ogen die ik ooit heb gezien. Snel scan ik zijn gezicht, hij heeft donker bruine haren in een leuk model, een normale neus (want serieus! Sommige mensen hebben zulke rare neuzen!), mooie volle lippen en een stralende lach. Wauw! Wat is hij knáp! Ik krijg een por in mijn zij en maak een spastische beweging. Blijkbaar had ik iets te lang gestaard. Oeps! Met rode wangen geef ik snel de bestelling op. Als ik betaald heb, kijk ik nog snel naar de jongen. Hij kijkt terug en geeft me een knipoog. Ik krijg kriebels in mijn buik en geef een warme glimlach  terug en loop naar de tafel. Helemaal in de wolken ga ik zitten. "Wat heeft zij nou weer?" Vraagt Loulou. "Zie je die jongen aan de bar? Ze heeft volgensmij een oogje op hem!" Antwoord Lindey. Meteen kijken ze alle vier naar de jongen die druk bezig is met zijn klanten. "Niet zo opvallend!" Sis ik naar ze. "Whahaha! Volgensmij is er iemand verlie-hiefd!" Roept Nicole. Ik krijg weer een vreemde kriebel in mijn buik. Snel concentreer ik me op iets anders. Het eerste wat ik zie, onze outfits! We hebben 3 uur lang geshopt en zijn helemaal kapot, maar het was het waard! Kortom, we zijn allemaal ontzettend goed geslaagd!

"Hé! Carly!" Roept Nicole, terwijl ze met haar vingers voor mijn ogen knipt. "Zo, jij was ver weg!" Zegt Isabella. Ik lach schaapachtig en luister naar wat ze te zeggen hebben. "Heb je al iets bedacht voor de wraakactie voor Justin?" Vraagt Loulou. Ik kijk haar verbaast aan, "hoe weet jij dat?" Ze rolt met haar ogen."we kennen je Car! Jij laat hem hier echt niet mee wegkomen!" Zegt Isabella. "Oke, jullie kennende te goed! Maar ik heb inderdaad al een plan." Zegt ik. Allemaal buigen we naar voren. "Tijdens zijn voetbal training gaan we naar de jongenskleedkamer en stoppen groene haarverf in zijn shampoo, maken een poepvlek op zijn broek, knippen zijn shirt tot een naveltopje en maken onopgemerkt een foto als hij alles aan heeft. Die foto zet ik op Twitter!" Eindig ik mijn verhaal triomfantelijk. Ze kijken me met open mond aan. "Jij bent echt een gemeen genie!" Zegt Loulou. "Tja, wat zal ik zeggen?! Je hebt het of niet!" Antwoord ik zogenaamd arrogant. En we barsten allemaal in lachen uit. Dan schiet me iets te binnen. "Oh shit, jongens! We hebben de training gemist! Zaterdag is de wedstrijd!" Roep ik. Lindey lacht gerust. "We hebben vrij gekregen omdat jij in het ziekenhuis lag. En we zijn er toch wel klaar voor!" Ik kalmeer weer. "Hier is jullie bestelling dames." De jongen van zonet zet het dienblad op de tafel. Op de bekers staan onze namen. "Wie is Nicole?" Vraagt hij en Nicole steekt haar hand uit om hem aan te pakken. Zo gaat hij door totdat er geen over is. Maar ik heb de mijne nog steeds niet. "Euhm, ja, hallo?!" Roep ik. De jongen loopt terug. "Ik heb mijn smoothie nog niet!" Hij geeft me weer een van zijn stralende glimlachs. "Ik zal hem wel voor je halen. Wat is je naam?" Vraagt hij met weer een hele sexy knipoog. "Euhm, Carly." Stotter ik een beetje.

2 minuten later komt de jongen terug met mijn smoothie. Ik pak hem aan. "Bedankt!" Zeg ik. "Graag gedaan, schoonheid!" Zegt hij en hij loopt terug naar de bar. Ik pak mijn smoothie van de tafel en wil beginnen met drinken als Nicole begint te gillen. "Oh my god! Er staat een telefoon nummer op je beker Car!"  Ik draai mijn beker om, er staat gewoon een nummer op! Ik werp een blik op de jongen en hij geeft een knipoog en een lieve lach. Ik lach onmiddellijk terug. Weer kijk ik naar mijn beker. Onder het nummer staat: ik was je beker expres vergeten. Wel appen hè schoonheid? Xoxo Dylan
Ik krijg het helemaal warm en krijg al voor de 3e keer vandaag een kriebel in mijn buik, als ik aan Dylan denk.

(Justin)

Het enige wat er afgelopen nacht door mijn hoofd ging is, waarom moest ik zo nodig wraak?! Waarom heb ik niet gewoon laten rusten. En als het dan toch zo nodig moest, waarom niet iets minder extreem?!
Door mij ligt Carly in het ziekenhuis. Ik gehoord dat ze wel weer wakker is, maar dat maakt helemaal niets goed. Ik heb me nadat Carly was weggevoerd gelijk bij de directeur aangemelden het hele verhaal verteld, van het lijm op de stoelen tot aan het deel waarin ze knock-out ging. Ik was tenslotte de gene die het heeft gedaan. Ook heb ik verteld waar ik het flesje vandaan had. Eigenlijk best wel creepy! Wat moet de conciërge nou weer met een drogeermiddel?! Nadat ik het had opgebiecht heb ik gelijk straf gekregen en mag ik een maand lang iedere middag een half uurtje corveeën. Zo erg is dat niet! Het enige is waar ik me zorgen om maak is Carly. Niet omdat ze in het ziekenhuis ligt, want dat gewoon mijn uit de hand gelopen wraak. Maar wat haar extreme wraak actie zal zijn! *ping* ik pak mijn telefoon en check mijn berichtje.
(C=Cameron, j=Justin)
C. Yo, bro! Ga je vandaag nog trainen?
J. Ja natuurlijk! Hoezo?
C. Ik wist niet zeker of je kon komen, vanwege je straf enzo.
J. Ik heb net een half uurtje corvee gehad.
C. Oke, zie je zo!
J. Later!

Snel kijk ik Hoelaat het is, 4 uur al. Shit, ik moet over een kwartier al op het veld zijn om op te warmen! Ik kleed me snel om en ren naar het veld. Ik open de deur van het kleedkamer en drop mijn tas op de bank. Snel trek ik mijn voetbalschoenen aan en ren ik het veld op. "Eindelijk, Justin is er ook bij! 5 rondjes om het veld!" Roept de coach.

Carly
Ik tuur over het veld, opzoek naar Justin. Nooit gedacht dat ik naar hem opzoek zou zijn. Tussen alle bezwete jongens, zie ik Justin rennen, zonder shirt, of course. Zo kunnen die stomme barbies zijn sixpack bewonderen. Ik moet toegeven, het ziet er helemaal niet verkeerd uit! Shit, wat zeg ik nou?! Ik schud mijn hoofd om de gedachten weg te krijgen en concentreer me weer op mijn ultieme wraak. "Ready?" Vraag ik aan de meiden, die achter me staan. Ze knikken en samen rennen we naar de kleedkamer. We hebben afgesproken dat Isabella en Lindey de wacht houden, terwijl Nicole, Loulou en ik binnen bezig zijn. Met zijn 3en rennen we de kleedkamer binnen, opzoek naar justin's tas. Binnen no time heeft Nicole hem gevonden. Meteen gaan we aan de slag en pakken we onze spullen uit mijn rugzak. Ik geef Nicole de schaar, zodat ze zijn shirt kan knippen, Loulou geeft ik de appelstroop, voor de vlek op zijn broek en zelf pak ik de kleurspoeling en de shampoo uit justin's tas. Ik maak beide doppen open, giet de helft van de shampoo uit de fles en vul het weer aan met de groene kleurspoeling. Daarna stop ik de shampoo weer in de tas. Zo dat is klaar. Nicole en Loulou zijn ook klaar en leggen de kleding zo neer dat je niet ziet dat er iets mee is gebeurd. "Jongens in aantocht!" Horen we Isabella roepen en snel verstoppen we ons in het kamertje van de coach, want ja, die is in de kleedkamer.

Niet veel later komen de jongens binnen en beginnen ze zich om te kleden. Crap! Daar hebben we geen rekening mee gehouden! Er lopen natuurlijk naakte jongens rond, die gaan douchen. Snel buk ik en verschuil ik me nog beter achter het muurtje."lekkere training jongens! We gaan winnen zaterdag!" Roept Justin. En alle jongens geven een kreet.
Niet veel later horen we de eerste paar douches aan gaan. Na 10 minuten is alleen Justin nog in de kleedkamer en komt hij de douche uitgelopen, naakt. Snel knijp ik mijn ogen dicht, net optijd want ik heb gelukkig niks gezien. Maar Nicole zo te zien wel, ze is namelijk knal rood. "Aahw!" Kreunt ze, "nu kan ik hem nooit meer normaal aankijken, zonder hem naakt voor me te zien!" Loulou en ik schieten in de lach, maar we houden gelijk onze mond. Hopelijk heeft hij het niet gehoord! Please, please! Maar er gebeurd niks. Dan horen we ineens een kreet. "What the hell?!" Roept Justin. We schieten omhoog om de ramp te aanschouwen. Justin's haar dat normaal donker bruin is, is nu knal groen, zijn shirt is veel te kort waardoor je zijn afgetrainde buik ziet en zijn hele kont is bruin. Snel maak ik een foto. Mijn blik glijd naar zijn buik. Waawow! Wat heeft die jongen en lekkere sixpack! What the hell, Carly! Doe normaal! Hij heeft knal groen haar, een té kort shirt en een appelstroopvlek. Plus, hij heeft je gedrogeerd, waardoor je in het ziekenhuis kwam. Er is dus niks leuks aan die jongen. Ondertussen heeft Justin zijn shirt en broek uit gedaan, waardoor hij alleen nog maar in zijn boxer staat. Deze keer glijd mijn blik naar zijn billen. Hij heeft zelfs een lekker kontje! Oke, wat is er mis met jou?! Dit moet stoppen. Justin rent naar de spiegel en treft zichzelf met groenhaar aan. Hij slaat geschrokken zijn hand voor zijn mond. "Fack, fack, fack! Nee, dit kan niet waar zijn!" Roept hij en hij haalt voorzichtig zijn hand door zijn haar. Hij rent terug naar zijn tas en pakt zijn telefoon. "Pablo, ik heb een probleem! Heb je even tijd? ... Nee, het moet echt nu! ... Ja. ... Oke! ... Tot zo!" Eindigt hij het gesprek. Snel pakt hij zijn joggingsbroek en trainingsshirt, trekt ze aan en snelt de kleedkamer uit met zijn tas om zijn schouder. Nicole, Loulou en ik kijken elkaar voor een moment aan en barsten daarna in lachen uit. "Zullen we maar weer gaan?" Vraagt Loulou, als we uit gelachen zijn. Nicole en ik knikken en we lopen rustig naar het slaapgedeelte.