Bazen çaresiz kaldığımız zamanlar oldu bu hayatta.Ne yapacağımızı bilemediğimiz.Nefes almanın güçleştiği,içimizin yandığı o karanlık anlar.Bazense mutlu olduğumuz o nadir anlar.Bazen yalnız kaldık bazense birileri girdi hayatımıza.Gelir gelmez renklendirdi o karanlık dünyamızı.Gitseler bile kısacık bir mutluluk bıraktılar bizlere.Her şeye rağmen sevdiklerinizi bırakmayın onlara sıkıca tutunun.Evet kırıldık kırıldım.Yok sayıldık.Üzdüler,unuttular bizi ama bu son değil yeni bir yılla yeni bir başlangıç yapın.Güzel,mutlu,huzurlu,hüznün az olduğu bir yıl diliyorum hepinize.2016 hepinize yarasın.Genç yazarlarımıza başarılar diliyorum.Wattpadli nice yıllara.⛄❄☺⌛⏳
(Her ne kadar ablam bugün yanımda olmasada onunla yollarımız hiç ayrılmasın allah onu başımdan eksik etmesin hep yanımda olsun birtanemin yeni yılı kutlu olsun seni seviyorum canımın içi)❤❤❤❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşle Oyun Olmaz
Literatura FemininaBazen bir ateş olmak isterim.Sürekli yanmak,yandıkça can çekişmek,yok olmak yavaşça,zamanla bitmek... ***** Bazen de bir rüzgâr olmak isterim.Gittikçe çoğalan,bitmeyen bir esinti. Sinirlendikçe yakıp,yıkmak her yeri. Bilinmeyenin ortasında Romantizm.
