Dylan'ın Ağzından :
2 hafta oldu. 1 haftadır hastaneye gidemiyorum. Onun uyanmadığını gördükçe acım daha da artıyor. Evde ruh gibi yatıyorum, ağlıyorum. Yine yatağımda yatarken telefonum çaldı.
Ava: Dylan hastaneye gelir misin?
- Bir sorun mu var?
Ava: Annem çok kötü Dylan. Hastaneyi birbirine kattı. Oğlumu iyileştirmediniz diye bağırıp durdu. Şimdi sakinleştirici veriyorlar.
Ava bir anda ağlamaya başladı.
Ava: Çok yoruldum Dylan. Kardeşim uyanmıyor, annem çok kötü durumda.
- A-ava ben çok özür dilerim. Hepsi benim suçu..
Ava: Hayır.. Hayır kendini suçlama. Kızın psikopat olduğunu nereden bilicektin ki?
- 1 saate hastanede olurum.
Telefonu kapatıp hazırlanmaya başladım. Arabama binip sürmeye başladım. Yoldayken Ava tekrardan aradı.
Ava: D-dylan!
- Bir sorun mu var?
Ava: Tom, Tom uyandı!
- Ne?! S-sen ciddi misin?
Ava: Evet ama odaya almıyorlar. Bugün dinlenmek zorundaymış.
- Tanrım sana şükürler olsun. Ben hastaneye gelmek üzereyim.
Thomas uyanmış. Sevgilim uyanmış. Biliyordum. Onun güçlü olduğunu biliyordum.
*Ertesi Gün*
Doktor: Odaya girebilirsiniz ama çok fazla yorulmasın.
İlk önce odaya annesi ve Ava girdi. Sonra ben.
- Sevgilim günaydın.
Yavaşça tebessüm etti.
Thomas: Sana da günaydın sevgilim.
- Seni çok özledim Tommy.
Yavaşça yatakta yer açtı. Bende yanına uzandım.
Thomas: Bende sevgilim. Bende çok özledim.
- Bizi çok korkuttun Tommy.
Thomas: Artık yanınızdayım sevgilim. Korkma sakın.
Sessizce yatıyorduk. Anın tadını çıkarırken Thomas konuşmaya başladı.
Thomas: Elisa'ya noldu?
- Onu düşünüp kendini yorma sevgilim. Sana zarar veremez artık.
Thomas: Dyl bana zarar vermesinden korkmuyorum. Korktuğum şey ne biliyor musun? Sana zarar vermesi. Eğer sana zarar verirse onu yaşatmam.
- Korkma sevgilim. Bize zarar veremez. Hapishanede şuanda. Şikayetçi olduk.
Thomas: Seni çok seviyorum sevgilim.
- Seni çok seviyorum sevgilim.
Eğilip dudağına öpücük bıraktım. Ve birbirimize sarılarak uyamaya başladık.
