Ya O Gün Olmasaydi?

ilk karşılaşma

Evet 2 ay o kadar cabuk gecmisti hic anlayamadim ve 1 gun sonra okullar açılacaktı bugün günlerden cumartesi ve ben aliskanligimdan dolayisabah erkenden kalktim ve spora gitmek icin hazirlanmaya başladım.Hazirlandiktan sonra mp3 çalarımi alip yola çikarak koşmaya başladım.Bir saat deniz kenarinda kostuktan sonra eve geldim.Sicak bir banyo yaptiktan sonra saatin cok erken oldugunun farkina vardim ve anneme kahvalti hazirlamaya karar verdim.Aşağı inerek omlet zeytin peynir cay annemin en sevdigi cilek recelinden de koyduktan sonra annemi uyandirmaya yukari ciktim.Anneme"Anne hadi kalk artik sabah oldu bugün günlerden cumartesi"dedikten sonra gülümseyerek "günaydın"dedi ve bende ona "gunaydin,hadi sana kahvaltı hazirladim.Hazirlan gel" dedim ve yanağına öpücük kondurarak aşağı indim.Annem de aşağı gelince keyfinin oldukça yerinde oldugunun farkina vardim."günaydın"dedi bende "günaydın"dedim."nasilsin "dediginde "iyiym anne sen nasilsin"dedim."bende iyiyim kızım eee bi planin var mi bakalım "dediginde bende"hayir anne eger senin de yoksa beraber bugün okul icin alışveriş yapalim mi"diye sordum.Annem sanirim aklindan bi plani olup olmadigini dusunurken "tamam benim de yok ,olur "dedi gulumseyerek.Bende gülümsedim ve kahvaltimizi bitirdikten sonra alisveris merkezine gittik.Ben üzerime iç çamaşırı,spor ayakkabi,ve bir çanta aldiktan sonra ve annem de kendine göre bir elbise ve bir topuklu ayakkabi aldiktan sonra saatin 19:30 oldukgunun farkina vardik.Zaten sabah saat 12:30 gibi evden çıktığımız için zamanin ne ara geçtiğinin farkina varamadik.Annemle akşam yemegini de disarda yedigimiz icin eve gitmek icin yola çıktık.Arabanin yanina gittigimiz zaman alışveriş torbamin birinin yemek masasinda kaldığını farkettim ve anneme"anne torbamin biri yemek yedigimiz yerde kalmış ben onu alip geliyorum "dedigimde annem"tamam acele et"dedi.Annemi basimla onayyladiktan sonra hızlı bir şekilde yemek yedigimiz masaya gittigimde torbamin yerinde oldugunu gördüğümde icimden'oh şükürler olsun buradaymis'dedm geriye dönüp yürümeye başladım i anda telefonum çaldığını farkettim.Telefonumu buldugumda arayanın Ceren oldugunu farkettim."efendim Ceren"Dedim.Ceren "neredesin kuzu"dedi."alışveriş merkezinden cikiyorum sonr görüşürüz tamam mi öptüm. Bay bay "dedimo da "tamam kuzu bay bay "dedi ve ben kapattim.Tam cebime telefonu koyucam diye ugrasiyordum ki birine carptigimda telefonum ve torbalarimin yere düşmesi ile oldugum yerde dondum kaldım.Daha kendimi bile savunamadan"dikkat etsene bücür"dedi "sen kime bücür diyosun"dedigimde "çekil önümden "dedi bende"emrin olur paşam "dedim.Onun karşısına geçip asagilayici bir bakış atmak istedim fakat o kadar kötü bakiyordu ki bende telefonum ve torbalarimi alarak hizla yanından uzaklaştım.Geri zekalı. Sen kime bücür diyosun ki ayni yaştayız neredeyse embesil diyerek arabaya yöneldim. Arabaya bindim ve anneme olanlari anlatyigimda"boşver dengesizin biri ışte "dedi ve arabayla yola koyulduk.eve gittigimde cok yorgun oldugumu ve biran önce odama çıkmak istedigimi soyledim ve iyi geceler dileyip yukari çıktım. Torbalari yatagimin üzerine attiktan sonra bende torbalarimin yanına oturdum ve o cocugu düşünmeye basladim. Tamam biraz saçmaydı çocuğu ilk defa gördüm ve beni aşağılamış yetmemiş gibibir se suç ondayken özür bile dilemeden basıp gitmişti. Geri zekalı diye söylenerek sicak bi banyo yapmak icin banyoya dogru yürümeye başladım.Çok sevdiğim kakaolu şampuanımı 3 defa sıkıp ve bedenimi kopukledikten sonra mutlu bir şekilde banyodan çıktım.Aynanin karsisina geçtim ve saclarimi tarayıp kuruttuktan sonra twitterıma girmeye karar verdim.Şarkı söyleyerek siteye girdiğim an sanki dünyam başıma yıkılmıstı.KArşımdaki adam benim babam oldugunu iddia ediyordu.Ve bu da sadece lafta degildi.Karşımdaki babam oldugunu iddia eden şahis ile soyadlarimiz ayniydi ve annemle evlilik cuzdanlari vardi.Şimdi herşey tam aciga çıkıyordu. Annem zaten evli oldugu icin hiçkimse ile bu saate kadar kimseyle evlenmemeis veya evlenmeyi düşünmemişti. Babamin üzerine kadinin biri iftira atmış ve bebeginin kendisinden olduğunu söylemiş bunu duyan annem.cok sinirlenmis.Babam onu ikna edebilmek ici. Bi sure zaman istemis babam gercegi cikardigi zaman ise ona inanmamis ve beni de alarak izini kaybettirmiş."Anne bu dogru mu ?"annem sasirmisti ve ayaga kalkti"ne ne dogru mu kızım "diye sordu.o sirada mutgakta su içiyordu ve bardagi tezgahın uzerine koydu.ona tableti gosterdim."bu anne dogru degil demi"dedigimde annemin yuz ifadesi bir an sertlesti ve  bana"tabi ki Hayir Ada ona inandigini söyleme bana"dedi.Anneme su anda cidden inanamiyordum.Bana hala yalan söylüyordu."yıllarca yaptığın gibi hala bana yalan öylüyorsun adam a herseyin fotoğrafını kanit diyerek atmis ve hepsi gerçek "dedigimse hıçkıra hıçkıra agliyordum.Annem"Ada herseyi aciklayanilirim"dediginde daha siddetli aglamaya basladim ve artik sinirden gülüyordum.Tezgahtaki bardagı alip yere artim ve cam tuzla buz oldu.Attigim anda annem sıçradı. "Neyi anlaticaksin anne!hih,neyi sana defalarca söyledim özür dilerim anne hepsi benim yüzümden diye karşında aglarken bile sen aptal gururun yüzünden bana hiçbirşey demedin.Sen bana babasizligi yasatmamaya çalışsan bile ben hep yarimdim.Hicbir zaman bir erkegin kollarinda guvende hissedemedim.Beni korumaya çalışan bir babam olmadi."o anda alaycı bir şekilde güldüm ve"Aaa özür dilerim anne aslinda benim bir babam var ama senin aptal gururun yüzünden beni bundan mahrum bıraktığını unutmuşum "dedim ve evden hizlica çıkıp kosmaya basladim.Altimda şort ve toz pembe askılı tişörtümün yüzünden soguk mıh gibi vücuduma isliyordu.Kalbim göğüs kafesimi delip gececek gibi hızlı hızlı tiyor beynim ve kabim ortak olmus beni cileden cikatiyordu.Sonunda
Durdugumda karanlik bir sokaga daldigimi farkettim.izmir in burasi neresi bilmiyorum.Çünkü kötü olacagini dusundugum ici. Hiç girmemistim ve simdi bu sokakta kaybolmustum.Yam yol ararken arkamdan bir ses geldi"yavrum biz yardimci olalim nereye gidiyoruz"dediginde icimden bir küfür mirildandim iste simdi hapi yutmustum.Hic cevap vermeden hizli hızlı yurumeye başladım. Benden bir iki yaş büyük olan cocuklar ise koşarak beni yakaladilar.o anda bagirmak icin agzimi acmistim ki sert bir el "sessiz ol güzelim insanlari rahatsiz etmeyelim"dediginde siritiyordu.Elimden hiçbirşey gelmiyordu.Kendimi koca bir boslukta hi i hissediyordum.artik kosma,heyecan,korku adrenalin ile hızlı hızlı nefes alip veriyordum.sonunda adamin elini isirip "imdaaaaat"diye son ses bagirdim aslinda hicbir umudum yoktu bu havada bu karanlik sokaklarda benim gibi mallardan başka kimler gelirdi ki .Tam hersey bitti diye düşünüp karanliga dogru ilerlerken bir ses duydum sadece dedihi"lan birakın kızı or*spu cocuklari"oldu.Sabah kalktigimda kendimi sadece icimde iç çamaşırlarım ve uzun bir erkek tişörtü vardi.hızlı bir şekilde ayaga kalktigimda odaya biri girdi.Inanamiyorum bu cocuk...o cocuk...alişveriş merkezinde  ki.peki ya onun burda ne isi vardi? Çocuk sadece siritiyordu.inanamiyorum.Ben Ada Güzel.Lise 3 ogrencisi 17 yasindaki bir genç kızım .Ama en azindan dün heceye kadar...Peki bu adami ne yapicam.?Aslinda cevap çok basit:yaptigi herseyi burnundan fitil fitil hetiricem ve bende ona 'goruceksin sen'gulusunden attim...