Ya O Gün Olmasaydi?

ukala!

Sabah uyandığımda sürünerek zorlaca banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Cem Belevi'nin hayat belirtisi şarkısını açıp eşlik etmeye başladım. Gerçekten harika bir sarkiydi. Aşağıya indigimde Saniye teyze kahvaltı hazırlıyordu. "Günaydın Saniye teyze"dedim gülümseyerek.  "Günaydın kızım "dedi. Bende ocaga doğru yaklaşıp omlet yapmak için nalzemeler çıkarmaya başladım. Saniye teyze'ye dönerek "omlet yapsam sorun olur mu"dedim. Saniye teyze gülümseyerek hayır anlaminda basini salladi. Bende omleti bitirdigimde masa hazir olmuştu.  Babam da aşağıya indiginde beraber. Masaya dogru ilerlemeye basladik. Masaya oturdugumuzda bir anda kapi çaldı bende ayaga kalkarak kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda karşımdaki kişi ile nefesimi tuttum. O ise çoktan içeri geçip masaya oturdugunda şaşkınlıkla bende yerime oturdum. Bu şimdi neden buraya gelmişti?sevgilisi falan kizmaz mıydı?ona dönüp "neden geldin"dedim. Oda gülümseyerek "babam bugün dış ülkeye gitti benimde aklima sen geldin hem kahvalti yapayım hemde seni okula götüreyim diye buraya geldim"dedi. "Senin beni okula götürmeni kim istedi ben öyle bir şey dedigimi hatırlamıyorum "dedim. Umursamaz bir şekilde omuz silkti"canım öyle istedi ve bende yaptım "dedi. Ne yani gidecegimi gercekten tahmin ediyo mu?hah çok bekler. "Geldigin gibi tek basina gidersin ben senle hic bir yere gelmiyorum"dedigimde"geliyorsun"dedi. Bu tartışmanın nereye gidecegini anlayan babam hafifçe boğazını temizleyip "tamam kızım gidersin sende olur biter uzatma"dedi. Ben sinirle Ateş'e bakarken o gülümseyerek bana bakıyordu. Hah geri zekali. Ateş konuyu değiştirmek için Saniye teyze'ye dönerek "ellerine sağlık Saniye teyze omlet çok güzel olmuş "dedi. Saniye teyze'de gülümseyerek "afiyet olsun oglum ama onu Ada yaptı gerçekten çok becerikli"dedi. Bu defa Ateş öksürmeye başladı. Bu defa gülümseme sırası bendeydi. Yavaşça yanina egilip "beter ol"dedim ve bir bardak su uzattım. Sonuç olarak okula Ateş ile gitmiştim ve Ateşle  o gunden sonra hiç konuşmadık. Sanki benden uzaklaşıyor gibi bir hali vardi. Bazen yanina oturup elini tutmak gozlerine bakarak "yanindayim,nolursa olsun"demek istiyordum fakat sadece yaninda öyle oturuyordum. Bu sekilde bir hafta geçmişti. Pazartesi gününün bittiğini bildiren son zil çaldığında aceleyle ayaga kalktim. Tam sınıftan cikacakken Ateş ardımdan seslendi"ada bekle"durmadım yürümeye devam ettigimde kolumdan tutup beni durdurdu. "Bekle dedim sana duymadın mı,neyse bugün benle geliyosun"dedi. Bana emir vermesine sinirlenmistim. "Ben kimseyle gelmiyorum kendin git "dedim. Ve kolumu kurtarıp devam ettim fakat beni kolumdan tutup kendine cekince sert göğsüne carptım. Nefesini ve parfüm kokusunu alabiliyordum. Bana"benle geliyosun"dediginde sanki hipnotize olmus gibi"tamam "dedim. Kocaman siyah bi cipin önüne geldigimizde arabanin içine oturup beklemeye başladım. Ateş'te yanıma oturdugunda arabayı çalıştırıp sürmeye başladı. "Baban bir günlüğüne dış ülkeye çıkmış o yuzden bugün benimlesin"dediginde aslında cok merak ettiğim soruyu sanki umurumda değilmiş gibi sordum"senin sevgilin kızar bosver ben kendim kalirim"dedim. O da gülmeye başladı "sevgilim yok üzülme bücür hem bugün benimlesin"dedi. "Ne üzülecegim be "dedim ve önüme döndüm. Hayır kızsam mı sevinsem mi bilemedim. Önümdeki yolu izlerken huzurluydum. Peki şimdi nereye gittiğimizin bir önemi var mıydı sonuçta o yanımdaydı?!