Ya O Gün Olmasaydi?

ÖN BÖLÜM ...

Hayat, öyle bir yer ki insanin herşey bitti dedigi anda yeni umut dogduran,herşey daha yeni basladigi anda ise herşeye geç kaldigimizin farkina vardiriyor bize. Bu tıpkı bir anneye bebeginiz olmayacak dedigi zaman kisa sure sonra bebeginin olacagini haber veren doktor, kimi zaman ise iste simdi bu ilişki basliyor dedigimiz anda karşı taragın bizi bitirmesi gibi birşey. Hersey o kadar ani olur ki ne farkina varabiliriz ne de olaylari yönlendirebiliriz.  Ne kadar bişey olmaz dediysek kendimizi yikilmaz gördüğümüzde çıkmaz mi hayatimizin aşkı karşımıza ve onlar degiller midir bizi en sarsılmaz oldugumuzu zannederken yerle bir ederken ve onlar degiller midir bizi yerle bir halde bulup sarsilmaz hale getiren ?? Ama bir o kadar da kendisi zarar veren?? Aynı bizde Ateş'le böyle karşılaşmamış mıydık?  Benim en yerle bir oldugum zamanlarda beni sarsılmaz yapan, peki bu adam beni kendisinden nasil koruyacak?  Bu zamana kadar ona olan ilgimi fark etmediyse bu sıkıntılı ginlerde ya benden uzaklasirsa? Hayir o beni bu halde bırakmaz. Madem bırakacakti o zaman'bu kız benim ' diye res cekmezdi. Ben bu düşüncelerle boğuşurken ATEŞ. Konuştu " yanimdan ayrilmicaksin ben nereye sen oraya bakkala hatta banyoya giderken bile" dedikten sonra çarpık bir sekilde gülerken göz kırptı. " ne münasebet salak sacma konuşma " dedigim zaman kizardigimi hissettigim icin saclarimla yüzümü kapattım.  O ise sadece guluyordu