รักใส ใส ของยัยแสนซน

เคลียร์

เคลียร์

"นี้พี่พีชจะลากพลัมมาทำ

มั้ยเนี้ย ชุดก็ไม่ได้สักชุด-_-#"

"เธอนั้นล่ะมาได้ไง พี่รู้นะ

ว่าโรงเรียนไม่ได้หยุด"

"รู้แล้วยังจะถามอีก"

ฉันแอบพูดเถียงเบาๆใน

คอแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะได้ยิน

"ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้พลัมก็

ผิด ผิดมากด้วย"

"อ้าวพี่พีชถ้าพี่พีชไม่ถูก

ยัยนี้หลอก พลัมก็ไม่สนใจไอ้เสื้อผ้าบ้าๆ

ตัวนั้นหรอก"

จริงมั้ยล่ะจะซื้อเสื้อผ้าให้

ผู้หญิงคนอื่นแต่ไม่เคยซื้อให้น้องตัวเอง

"นี้เธอคิดว่าพี่จะซื้อให้มามิ

หรอ นี้เธอ... พี่จะทำยังไงกับเธอดีนะ"

พี่พีชเอามือจับหัวแล้วทำ

ท่าเหมือนไม่รู้จะอธิบายยังไงกับฉันดี

"คือ... พี่จะซื้อให้เธอ"

"ห่ะอะไรนะ!"

จะซื้อให้ฉันหรอได้ไงอ่ะ

"พี่จะซื้อให้เธอแต่คือ... เธอก็รู้นิว่าพี่เลือกเสื้อผ้าให้ผู้หญิงไม่เป็นพี่ก็เลยให้มามิมาช่วยเลือกเพราะเขาก็

อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ"

ฉันอึงไปพักหนึ่งกับสิ่งที่

ฉันได้ยิน ฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะตั้งใจ

เลือกเสื้อผ้าให้กับฉันขนาดนี้ตั้งแต่เกิด

มาเขาคอยดูแลฉันมาตลอดเพราะพ่อแม่

ของพวกเราไม่ค่อยมีเวลาเพราะพวกเขา

ยุ่งอยู่กับงานในบริษัท

หลังจากนั้นฉันก็น้ำตาไหล

ออกมาด้วยความซาบซึ้งในความตั้งใจ

ของเขา

"พลัม พลัม ร้องไห้ทำไมพี่

ทำอะไรให้พลัมไม่พอใจหรือปาวพลัม พลัมบอกพี่ๆได้นะถ้าพลัมมีอะไรไม่พอใจ

พี่จะช่วยพลัมทุกอย่างพลัม"

"พลัม พลัมไม่เป็นไรค่ะ

พลัมแค่รู้สึกว่าพี่พีชดีกับพลัมมากเลย

พลัมรักพี่พีชนะคะ"

อยู่ดีๆฉันก็โผล่เข้ากอดพี่

ชายด้วยความซาบซึ้งใจ // เออ! ว่าแต่

เขาจะซื้อของขวัญให้เราเนื่องในวันอะไร

ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้วถามพี่

ชายว่า

"พี่พีชจะซื้อของขวัญให้

พลัมเนื่องในวันอะไรหรอค่ะ"

ฉันจ้องหน้าพี่ชายเพื่อรอ

คำตอบ

"วันเกิดตัวเองก็จำไม่ได้

อะไรกันเนี้ย ยัยซื่อบื้อเอ่ย!"

"จริงสิ! วันเกิด"

ว่าแต่ยัยนั้นหายไปไหน

ล่ะเนี้ย