หาย

150 12 0
                                        

หาย
ฉันดูแลเขาจนถึงเย็นฉัน

ทำข้าวต้มปลาให้เขาทาน ไม่ต้องสงสัย

เขากินข้าวต้มจนหมด ฉันนั่งเก้าอี้ข้างๆ

เตียงเพื่อรอให้เขาหลับ

"ลูกพลัมเธอกลับไปนอน

เถอะฉันไม่เป็นไรแล้ว ไม่ต้องห่วง"

เขาพูดพร้อมจับมือฉันที่

วางไว้บนเตียง อ๊าย! ไม่นะ ไม่นะ

"ไม่...ไม่เป็นไร นายนอน

เถอะ"

ฉันยิ้มให้เขาเพื่อบอกว่า

ฉันยังไหวอยู่

"ขอบคุณนะ เราพึ่งเป็น

แฟนกันแท้ๆ เธอก็ต้องมาเหนื่อยเพราะ

ฉันอีกแล้ว"

"บ้า! เหนื่อยอะไรกัน สบายมาก"

"ฉันมีของขวัญตอบแทน

เธอหลับตาสิ"

เขาจะแกล้งอะไรฉันหรือ

เปล่านะ คงไม่หรอก

ฉันหลับไปพร้อมความ

สงสัยว่าของขวัญของเขาคืออะไร

อุ๊บ! +_+!#~

เขาเอาริมฝีปากของเขามา

ติดกับริมฝีปากของฉัน ฉันร้อนไปทั้งตัว

แก้มแดง หน้าชา หูแดง อาการแบบนี้ อยู่

ดีๆก็เข้ามา เขาพยายามที่จะริมรองรสจูบ

ของฉัน ยิ่งนานเข้าฉันยิ่งรู้สึกหายใจไม่

ออก จนสุดท้าย เสือจึงต้องถอดถอนจูบ

อันแสนหวาน ที่แสนหน้าเสียดาย

"ขอบคุณนะ"

เขากระซิบข้างๆหูฉัน

อ๊าย!(*_*!#)เขา เขา

ฉันถึงขั้นทำอะไรไม่ถูก

เลยทีเดียว

"อืม..."

พอพูดจบฉันก็เดินออกมา

จากห้องด้วยความเขินอาย

รักใส ใส ของยัยแสนซนTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang