Millford High

Chapter 7:

Friday

(Valle's POV)

Pagkauwi ko deretso ako sa kwarto ko, hindi ko na nabati si Mommy na nandito na ako sa bahay.

Una kong kinuha yung laptop ko sa study table at binuksan ito.

Sinearch ko yung school website, at hindi na ako nagulat.

Ako nanaman ang unang balita

--Trending: Tasty Shower!--

Tapos sa ilalim ng title na yun may naka-attach na video clip

At talagang vindeohan pa nila ah.

Habang pinapanuod ko yung video na yun, parang naaawa ako sa sarili ko.

Hindi ko manlang ipinaglaban karapatan ko na dapat hindi ako tinatrato ng ganon, pero wala. Wala akong nagawa. At dahil sa kaduwagan ko, nadamay pa si Braile.

--Iya Valle Delos Reyes, WOW! famous of being the school's famous bitch, and now famous of having a tasty shower in the school's cafeteria.--

basa ko sa unang sentence ng description sa ilalim nung video.

ANO?
Anong kapal pa ng mukha ang kaya kong maiharap bukas sa school?

Nakaka-apat palang ako na araw bilang transferee, at parang hindi ko na kaya.

Ano nalang din kaya magiging reaksyon ni Mommy kung nakita niya 'tong mga 'to?

"Iya."
tawag sa akin ni Mommy na ikinagulat ko at naisara ko yung laptop ko dahil nataranta ako at baka makita niya

"Yep?"
tapos ngumiti ako

Lumapit siya at umupo sa may paanan ng kama ko

"I've kinda noticed that you're not yourself lately."
sabi ni Mommy at tinignan ako deretso sa mata

"Hm? Anong ibig mong sabihin Mommy?"
tanong ko sakanya

Ano nga ba ibig niyang sabihin?
Not myself lately?

"Its just because, I got used to you coming home shouting I'M HOOOOOME then you go looking for me then you say HI MOM."
sabi ni Mommy na may ngiti

Okay, unang una sa lahat ayoko ng ganito eh.
Kasi alam niyo yung feeling na, pinipilit mo na ngang itago yung nararamdaman mo tapos may taong lalapit sayo para tanungin ka kung okay ka lang ganito ganyan tapos mararamdaman mo nalang bigla na parang gusto mo nalang sabihin at ibuhos lahat lahat ng dala mong problema? Eto yun eh! Eto yun.

"Ano ba Mommy, nahihirapan lang ako mag-adjust sa bago kong school. Pero baka kapag tumagal, masasanay din ako."
sabi ko kay Mommy, I just wanted to make sure na hindi mag-aalala sakin si Mommy.

Feeling ko tuloy bine-baby pa ata ako nito.
Ay wag!
Hindi dahil sa choosey ako or anything pero mas gusto kong maramdaman na nag-ma-mature na ako and to think that I can handle things on my own. Kasi hindi naman forever na anjan ang magulang everytime you fall.

Kailangan matuto din tayong tumayo sa sarili nating mga paa.

"Okay then. If you say so."
sabi niya at niyakap nalang ako at lumabas na ng kuwarto ko

It really feels good having someone to care about you.

* * *