But please don't bite|| Troye Sivan & Connor Franta (Zakończone)

4. Nikt się nie wstawi za "pospolitym pedałem"

Po wspaniale spędzonym poranku musiałem wrócić do domu. Nie było to trudne, ponieważ moi rodzice są tak bardzo zajęci pracą,  że nie zwracają na mnie uwagi. Jedynie mój młodszy o 2 lata brat Mike mnie zauważa.

- Troye - podbiegł do mnie i się przytulił 

- No siema młody - odsunąłem go lekko - Zaraz zaraz znów się biłeś? Kto Ci to zrobił? - posmutniał i nie chciał mi nic powiedzieć.  - Mike widzę, że coś się dzieje, ale musisz mi powiedzieć, żebym mógł Ci jakkolwiek pomóc - objąłem go ramieniem

- I tak nie zrozumiesz - wydusił

- Zawsze mogę się postarać. Idź do salonu pogadamy na spokojnie. - Podszedłem do gazówki i nastawiłem wodę na herbatę. Kiedy już była gotowa poszedłem do salonu i podałem jeden kubek bratu a sam usiadłem na drugim końcu kanapy.

- Więc co się dzieje? - mówiąc to z jednej strony miałem w głowie najgorsze scenariusze, a z drugiej nadzieję, że była to jednorazowa akcja.

- Bo w szkole się wydało, że jestem gejem - powiedział to tak szybko, że ledwo go zrozumiałem - I z tego też powodu dwóch kolesi ze starszej klasy się na mnie uwzięło. No i jak powszechnie wiadomo nikt się nie wstawi za "pospolitym pedałem." - słysząc takie słowa z ust własnego brata przeraziłem się - Wiedziałem, że nie zrozumiesz - Już miał wstać, ale złapałem go za rękę.

- To nie tak, że nie rozumiem. Rozumiem to bardzo dobrze

- No chyba mi nie powiesz, że...

- Tak - nie pozwoliłem mu dokończyć

- Czyli już nie jestem sam i rozumiesz mnie?

- Nawet jeśli bym nie był to bym rozumiał i nie pozostawiłbym Cię z tym samego. - uśmiechnąłem się, a w oczach mojego brata pojawiła się iskierka nadziei. - Masz kogoś? - zagadałem

- Miałem, ale po aferze w szkole już nie mam. A ty i Connor? - On wiedział, ale mimo wszystko na jego słowa moje policzki oblał rumieniec. - Rumieniec mówi sam za siebie - zaśmiał się a ja uderzyłem go poduszką - wiedziałem! Jak całuje? Kochaliście się już? Chcę znać wszystkie szczegóły!

Jak go kocham to tak bardzo mam czasami ochotę go zabić. Ciekawe w kogo się wdał z tym swoim ciekawskim nosem.

- Całuje wspaniale tylko tyle mogę Ci na razie powiedzieć - Po moich słowach z hukiem otworzyły się drzwi. Rodzice jakoś szybko dziś wrócili więc na tym musieliśmy zakończyć naszą rozmowę, więc po przywitaniu się z rodzicami każdy z nas poszedł do swojego pokoju i zajął się własnymi sprawami.

Postanowiłem więc zadzwonić do Connora. Może razem uda nam się wymyślić sposób w jaki pomóc Mike'owi.