İSTEK

7. Bölüm "KULÜBE"

Ne olduğunu anlamıyordum. Şuan kafam o kadar karışıktı ki.. Bu insan neden beni kaçırıyordu ? veya kardeşi kimdi ? Ben mi zarar vermiştim ?
Cidden çok saçmaydı.
Ne kadar dirensem de arabanın içine sert bir şekilde atıldım. Beni kaçıran kişi sürücü koltuğunun olduğu kapıya ilerlerken kapıyı açmaya çalıştım fakat kilitlenmişti. Arabaya bineceği sırada yine denemeye çalıştım ama mâlesef işe yaramamıştı.
Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı. Titrek bir sesle beni kaçıran kişiye seslendim.

- Benden ne istiyorsun ? 

- Sen..benim kardeşimden ne istedin ?

- Ben kötü biri değilim ! 

- Kapa çeneni.

Neden bilmiyorum ama bana bağırdıkça daha çok cesaretleniyordum.

- Bana bak ! Ne senin lanet olası kardeşini tanıyorum..nede kardeşine bir şey yaptım.

- Sana inanmıyorum. Küçük yalancı..

- Nereye götüreceksin beni !? 

- Boş yere konuşma !

- Bana bağırma ! 

- Çok cesaretlisin bakıyorum da ?

-Bana hiçbir şey yapamazsın. 

-Neden beni çok mu iyi tanıyorsun ?

- Sesin..kötü bir insanın sesi gibi çıkmıyor.

- Sesi iyi olan herkese bakış açın bu mu ?

- Şuan da yaptığın şeyden korktuğuna eminim.

Bana cevap vermedi ve arabayı çalıştırmaya başladı. Bense etrafıma bakarken arkadan gelen Baekhyun'u görünce bağırmaya başladım.

-Kes sesini ! "dedi ve arabayı gazlamaya başladı. Araba ilerlerken arkamı döndüğümde Baekhyun'un yere eğilip paketi aldığını görebiliyordum.
Korkmadığım halde ciddi bir şekilde ağlamaya başladım.

- Ağlamanın bir faydası yok. 

- Neden..yapıyorsun ?

- Kardeşime zarar verdin. 

- Yapmadım ! Tanımıyorum bile !

- Kanıtlayabilir misin ? 

- Yapmadım diyorsam yapmadım işte !

- Sana..inanmıyorum.

Daha fazla direnmeden sadece beni nereye götürdüğünü düşünüyordum. Uyumak istemiyordum ama fena halde uykum vardı.

-Radyoyu açabilir misin ?

-Sen cidden kafayı yemişsin Eun Jung.

-Sadece aç şu lanet olası radyoyu. Uyumak istemiyorum.

-O zaman şuanda uyumaya mahkumsun.

-Pislik herif.

-Kes sesini küçük yalancı.

Ona inat ederek uyumak istemiyordum fakat uyku beni kendine çekiyordu. Oyalanmak için dışarıyı izlemeye başladım.
Etrafta ağaçtan başka bir şey yoktu. Ormanda olmalıydık ve nerede olduğumuza dair hiçbir fikrim yoktu.
Beni kaçıran kişiye baktım. Kafasında bir şapka vardı. Saçı kahverengimsiydi ve ağzında siyah bir maske vardı.
Aslında ellerim bağlı değildi.Ona bir şey yapabilirdim fakat hemen önünde duran silahı görünce bunu yapmaktan hızlıca vazgeçtim.