6.Bölüm "EVE DÖNÜŞ"

471 104 12
                                    

Arkamı tam göremediğim için yüzünü de tamamen göremiyordum. Fakat bir kız sesiydi. Erkek olsaydı muhtemelen Baekhyun veya Jungkook diyebilirdim.
Arkamı tam yüzü görünecek şekilde döndüm.

Soon Jung..?
Ağlamıştı ve yaşlı gözleriyle bana bakıyordu. Hiç beklemediğim anda elini omzuma koydu.. 1-2 saniye orada kaldıktan sonra birdenbire bana sarıldı. Ben ise neler olduğunu anlamamıştım.

- Soon Jung.. Sen iyi misin ? 

- Sadece özür dilemek istedim.

- Ne için ? 

- Bugün olanlar..yaptıklarım için. Sen bir şey yapmamışsın. 

- Sana söylemiştim.

- Onlar benim 4 yıllık arkadaşım. Onlara nasıl inanmayayım ? 

- Onlar ile arkadaş olman..üzücü.

Bana sarılan eller çözüldü.

- Haklısın. Bundan sonra iyi arkadaş olalım.

- Ne ? 

- Arkadaş olalım. Sadece sen ve ben.

- Umarım..aramızda bir daha böyle şeyler olmaz. 

- Tabi ki olmaz. Eve mi gidiyorsun ?

- Evet..beraber gidelim m-

- Olur..Otobüs geliyor.

Otobüsün geldiği yöne bakarken biri de bana sesleniyordu.

- Eun Jung ! Eun Jung
- Ba-Baekhyun ?

Nefes nefese kalmıştı. Elinde bir hediye paketi vardı..Rengi kırmızı siyahtı.

- Senin ilk günün olduğu için..sana bir hediye almak istedim. 

- Baekhyun..çok naziksin. Teşekkürler.

- Umarım beğenirsin. Eve mi gidiyorsun ? 

- Evet. Eve gidiyoruz.

-Kiminle ? 

-Soon Jung'da burada.

Soon Jung kafasını arkadan çıkartıp Baekhyun'a el salladı. 

-Siz sabah ?

-Olaylar yanlış anlaşılmış.

-Anlıyorum..barıştığınıza sevindim.

-Yanlız..artık otobüse binelim mi ?

İkisi de gülümseyip arabaya binerken, sol taraftan buraya doğru koşan Jungkook'u görünce gözlerim büyüdü ve hızlıca arabaya bindim. Şoför'e bildiğin "Bas gaza,bas gaza" dermiş gibi bakıyordum ki şoförde zaten suratıma şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Neyse ki Jungkook otobüsün kapısına gelemeden otobüs hareket etmeye başlamıştı. Yaptığımdan belki utanıyordum ama Jungkook'un dediklerinden sonra onunla konuşmak istemiyordum.

Hızlı bir şekilde Baekhyun'un ve Soon Jung'un ortasında olan koltuğa oturdum. Yüzümdeki korku veya garip bir ifade çok belliydi sanırım. Oturduğum an ikisi de bana bakmaya başladı.

- Neden bakıyorsunuz ? 

İkisi birden :

- Sen iyi misin ? 

İSTEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin