Dzisiejszego dnia postanowiliśmy uciec, dziewczyny zaczęły. Byliśmy przygotowani. Nie dużo mogliśmy zrobić tyle co pozabierać strażnikowi klucze. Mi udało się zabrać od swojego okna, Justynie od przejścia do pokoju nr.2, Sylwi od głównego wejścia i od pokoju nr.3, jeden przystojniak miał klucz od wyjścia na podwórko. Był jeszcze jeden malutki problem, wszystkie cele otwierały się przez mechanizm, który był w pokoju nr.2. Na szczęście, podczas naszego pobytu cela Izy została zepsuta. Strażnik przychodził i ją otwierał. Mówi się, że szczęścia chodzą parami i tak było. Iza miała klucz od swojej celi. Poczekaliśmy chwilę aż Harken (tak nazywaliśmy strażnika) wyjdzie i przeszliśmy do akcji. Iza wyszła, zabrała klucz od Justyny i poszła nas uwolnić. Cele się otworzyły. Sylwia szybko otworzyła wszystkie drzwi. Wszyscy więźniowie uciekali. Nauczyciele ich łapali. Zauważyłam, że skoro nauczyciele nas łapią i wrzucają z powrotem do cel to wszyscy są w jakimś spisku. To było podejżane. Nagle poczułam, że ktoś mnie złapał, ale nie ciągną mnie do więzienia tylko do piwnicy. Przez ułamek sekundy udało mi się zobaczyć kto to jest. Był to nauczyciel lekcji w-f pan Wordon. Wciągną mnie do jakiegoś pomieszczenia. Ocknęłam się widziałam tu resztę dziewczyn. Każda miała zawiązane oczy brudną ścierką i wyciągnięto nogę. Nie miały spodni. Znowu zemdlałam. Kiedy się obudziłam, dziewczyny były w tej samej pozycji, a ją zauważyłam, że nie mam spodni. Nagle coś białego z plamami zasłoniło mi oczy. Była to taką sama ścierka jak u dziewczyn. Poczułam lekkie ukłucie, jak ukłucie igły. Potem zrozumiałam, dostałam jakiś środek. Po 5 minutach coś kazało mi się wyprostować i nagle zdrętwiałam. Już nic nie mogłam zrobić, niczym ruszyć. Coraz bardziej się bałam co że mną będzie. Znowu poczułam igłę. Po chwili zasnęłam.
Jak się podobało ?!
Zatrzymałam na najciekawszym momencie, więc im więcej gwiazdek, tym szybciej kolejna część.
Poza tym jak wam obiecywałam teraz dłuższe, ponad 300 słów !!
