BARIŞ
"Gidelim burdan"
dedim titreyen sesimle
"Hatırlamak isteyen sendin şimdide korkuyo musun?"
dedi Seçkin doğru söylüyodu
"Bu ev ne hatırlatıyo sana bak hadi"
dedi Seçkin evin tam önünde dururken eve baktım başıma yine o iğrenç ağrılardan biri saplanırken suratımı buruşturdum beynimin çarkları hızlı şekilde dönmeye başladı ve her zaman başını hatırlamaya çalışıpta hatırlayamadığım o rüyayı hatırlattı
"Barışım gel saçlarını tarayalım"
dedi güzel kadın....Banuydu işte o kadın o küçük cocukta bendim
"Hayır ya böyle dağınık kalsın"
deyip mızmızlandım
"Hemen çıkın burda hadi gidiyoruz hemen!"
dedi babam yani Seçkin
"Nereye gidiyoruz babacım"
dediğimde beni kucağına aldı
"Banu hadi hemen hemen!"
diye bağırdı koşarak evden çıkıyoduk sonra gürültülü bi patlama oluyodu kulaklarımın acıdığını hissedip korkudan iri gövdeli babama sımsıkı sarılıyodum ağlıyodum çığlıklar duyuyodum kafamın ve dizimin acıdığını hissetmiştim sonra kendimi bi yangının ortasında yerde buluyodum sesler duyuyodum gür bi ses bana sesleniyodu
"Barış tut elimi oğlum Barış uzat elini!"
diyodu babam uzattığı kanlı iri elini titreyen minik elim kavrıyodu sonra aynı patlamadan bi daha oluyodu iri bi gövde üzerime kapanmıstı yarı baygın gözlerimle üzerime kapanıp beni canı pahasına koruyan adama bakıyodum bulanık görüyodum kafamın arkasından ılık sıvı akıyodu gözlerim boynuna sokulduğum Seçkinin gözlerini görmek istiyodu ama herşey kararıyodu...
Beynimin hızla dönen çarklarına sokulan çomakla irkildim sendelerken elim tutanacak bi yer aradı kolumda iri bi el gördüğümde kafamı kaldırıp Seçkinin buğulu gözlerine baktım kalbim boğazımda atarken ellerim titriyodu yanan gözlerimi tekrar eve çevirdim
"Hatırladın"
dedi Seçkin titreyen sesimle
"Gidelim burdan"
dedim sesimin titremesini engellemek istememe rağmen başarılı olamamıştım hatırlamak çok garip hissettiriyodu bişeyleri kabullenmekse en zoruydu
"Barış korkma"
"Ben korkmam!"
diye bağırdım ve kolumu elinden kurtardım
"Hatırlamak istiyosan niye korkuyosun? Gerçeklerden mi?"
dedi Seçkin yanağıma akan yaşın varlığını hissetmemle hızla elimin tersiyle sildim
"Niye ağlıyosun?"
"Ben ağlamam!"
dedim bi kez daha ironikliğin dibine vurarak Seckin gülümsediğinde arabaya doğru ilerledim kapısını açarak bindim ardımdan Seçkinde bindi ve arabayı çalıştırdı aptal gözyaşlarını hızla sildim nefret ediyodum bu tuzlu gözyaşlarından nefret ediyodum
"Barış ağlama"
"Lan ben ağlamıyorum!"
diye sesimi yükselttim ve belkide milyonuncu kez ironikliğin dibini sıyırdım Seçkin kafasını sağa sola salladı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIR
Literatura Feminina"Sana inanmak istiyorum" dedim titrek sesimle yağmur hızını arttırırken Barışın siyah saçları alnına yapışmıştı cam mavisi gözleri tam gözlerimin içine bakıyodu yüzüme biraz daha yaklaştı güzel kokusunu daha yakından alıyodum nefesi dudaklarıma deyi...
