Fırtına Öncesi FISILTI

BÖLÜM 27..

Multimedia; Begüm Akay - Leyla Lydia Tuğutlu

Begüm bu bölümde geliyor..

İyi okumalar.

•••

"Eylül, Eylül iyi misin ya? Eylülll. Bakar mısınız ambulansı arayabilir misiniz acaba?".

Gözlerimi aralarken bu sözleri duyuyordum. Elimi başıma çıkardım. Acayip ağrıyordu. Sonra da gözlerimi aralayıp etrafa baktım. Günlerden beri kendini göstermeyen güneş şimdi tepede parıl parıl parlarken gözlerimin açılmasına engel oluyordu.

Doğruldum. O sırada başıma toplanmış insanların arasında elimi tutarken, telaşla etrafa bakınan birini fark ettim. Yüzünü hem etrafı karanlık görmemden, hem de sürekli hareket ettiğinden tam olarak seçemiyordum ama bir kız olduğu kesindi. O sıra kalabalıktan biri konuştu. ''Açılın. Uyandı kız biraz nefes alsın''. Allah razı olsun amaca diye geçirdim içimden. Çünkü cidden bunalmaya başlamıştım. İnsanlar dağılırken, elimi tutan kızın suratı, amcanın sözüyle bana döndü. Begüm?!. Cidden Begüm müydü bu?. Kızın suratı şaşkın ifademi fark etmesine rağmen yumuşadı. Yerde oturan bana doğru tebessümle bakarken kolundaki çantasını yere bırakıp önüne gelen bir tutam açık kahverengi saçını kulağının arkasına aldı. Sonra da sevecen bakışlarıyla bana bakarken ''İyi misin?'' Diye sordu fısıltı gibi. Benim ayıldığımı fark etmeden önce çok endişeli gözüküyordu. Şimdi ise nefesi düzenlenirken yumuşacık bakışlarıyla bana yardım etmeye çalışıyordu. ''İyiyim'' dedim elinden destek alıp ayağa kalkarken.

Üzerimi düzeltip kıza baktım. Begüm'dü sanırım bu kız. Uzun zamandır görüşmemiştik. Kız çantasını yerden aldı ve çıkaramadığımı anlayıp ''Haa. Eylül, Begüm ben. Hani şu okulda Selinlerin oyunundan kurtarıp, kendisine büyük bir iyilik yaptığın şu kız'' dedi gülümseyerek. ''Yok hatırladım, tahmin ettim ama sen baya değişmişsin ya'' dedim bende gülümseyerek. Düştüğüm de başımı yere hızlı çarpmış olsam gerek başım biraz ağrıyordu. Elimi tekrardan başıma çıkarıp ''Beni burda bayılmış halde sen gördün galiba'' dedim. Güleç yüzüyle ''Gel şöyle bir oturalım. Hem seninle konuşmak istediğim konular vardı zaten iyi denk geldi.'' Dedi.

Sahildeki masalı banklardan birine oturduk. ''Aslında ben senin evini arıyordum. Sana söylemem gereken şeyler vardı işte Melisa'yı aradım. Şimdi evde değil ama geliyodur dedi. Bende biraz sen gelene kadar buralarda oyalanayım dedim. Sonra yerde yatan seni gördüm yanına geldiğim de baygındın zaten. Sonrası da böyle iyisin ama dimi?'' Diye sordu. ''İyiyim iyiyim. Çok sağol. Ama ben niye bayıldım?'' Diye sordum son cümleyi birazda kendime sorarak. ''Valla bilmiyorum Eylül ama ben yanına gelmeden önce yanından Arda, Anıl ve Hande uzaklaştı'' dedi çantasını masaya koyup. ''Tahmin etmiştim'' diye mırıldandım. Sonra Begüm huzursuzca söylendi. ''O gün beni kurtarmasaydın bu gün seninle uğraşmayacaklardı''. Gözlerimi devirip Begüm'e baktım. ''Şaka mı yapıyorsun?. Bu konuyu hallettik sanıyordum''dedim. Saçını tekrardan kulağının arkasına sıkıştırarak ''Öyle de ama hayatınla oynuyorlar. O gün o oyunu bana oynasalardı şimdi çoktan gecip gitmişti bile'' dedi. ''Evet. Eğitim hayatın yandıktan sonra geçip gidecekti haklısın'' dedim başımı yana doğru eğip.

Begüm'le Selin olayında tanışmıştık. Selinlerin ona oyun oynamak için plan hazırladıklarını görmüştüm. Begüm'ünde hiç suçsuz olduğunu öğrenip bende onların planlarını suya düşürmek için bir plan hazırladım Melisa'yla. Sadece fazla çekememezlikten yapıyorlardı bunu. Begüm hocaların gözünde bir numaraydı. Bu Anıl, Emre ve Arda'nın umrunda değildi ama sevgilileri için yardım etmişlerdi. Emre'nin durumu biraz farklı, ona yapılan bir tür tehditmiş yani. Melisa'ya zarar veririz demişler. Çocukta mecbur kalmış. Olay farklı olsaydı Emre şuan bizimle olamazdı zaten. Planımız işe yaramıştı. Tabi o günden bu yana Selinler okulun yüz karası olmuştu. Aslında atılmaları gerekiyordu ama bizim müdür sağolsun fazla para gözdür. Begüm olaydan kurtulmuştu o günden bu yanada Selinler benimle uğraşıyorlar zaten. Yok onların ününü yok etmişim, yok benimle hesapları varmış.. Vs. Vs. Pişman mıyım? Kesinlikle hayır.