"Böyle birşey mümkün değil,olamaz da. Şaka yapıyorsanız hiç komik değil." dedim. Bildiğin meleksin dedi. Anlamıyorum,anlayamıyorum. Kulaklarımı kapatıp birşey duymamaya çalıştım. Beynimde ki düşünceleri bir kenara bırakıp 10'a kadar saydım.
"Mayra dur!" dedi Burak bağırarak. Kafamı ona çevirdiğimde tam yanımdaydı. Gözlerim yerde ki kitaplara kaydı. Bütün kitaplar yerdeydi. Ellerimi kulaklarımdan yavaşca indirip masaya koydum.
"Noldu buraya?" dedim. Gözlerimi masaya çevirdim ve ayağımı sallamaya başladım.
"Sen yapıyorsun sakinleş Mayra." dedi Burak. Yandan bir tane sandalye çekip yanıma oturdu. O da benim yaptığım hareketleri yapmaya başladı. Ellerini masaya koyup ayağını sallamaya başladı. Yüzünü de ekşitip bana baktı. Bu kadar da çirkin bir yüz ifadem yoktu umarım. Dudaklarımı birbirine bastırıp gülmemek için kendimi zor tuttum.
"Ne olduğunu anlatır mısın?" dedim. Burak kafasını bana çevirip "Meleksin işte." dedi sırıtarak. Omzuna vurup sırıtmasını engelledim.
"Şöyle başlayayım. Sen son meleksin ve değerin oldukça büyük. İblislere yani şeytanlara karşı büyük bir tehlikesin. Şuan senin varolduğunu bilmiyorlardır büyük ihtimalle ama öğrenmeleri fazla sürmez." dedi Burak. Neyin içindeydim ben?"Bir saniye o zaman sende mi.."
"Hayır ben bir melek ya da iblis değilim. Melek koruyucusuyum. Seni korumak benim görevim." dediğinde Burak ağzım iki karış ona bakıyordum.
"Anladım da ne yapmam gerekiyor melekmişim sonuçta?" İşin dalgasına vurmuştum. İmkansızdı çünkü bu.
Burak saçlarını geriye atarak "Bunu sen belirleyeceksin." dedi. Oflayıp ayağa kalktım. Masanın etrafında dönmeye başladım."Kitapları nasıl böyle yere yığdım? Güçlerimi kontrol edemiyorum. Ya okulda da olursa bu veya başka bir yerde?" dedim ve kolumdaki tokayla saçımı topuz yaptım.
Burakta olduğu yerde ayağa kalkıp ellerini arkasına koydu.
"Ben sana yapman konusunda yardımcı olacağım. Kitaplarda da yazıyor bazıları ama diğer güçlerini kendin keşfetmelisin. Başka soru varmı?""Evet son sorum şimdi ne yapacağım?" dedim. Eve gitsem biri bana bişey yapacak ya da evde üç harfliler dolaşıyor korkusuyla da yaşayamazdım.
"Eski evine dönmemeni tercih ederim aslında. Çünkü her an bir iblis gelip senin ruhunu alabilir." dedi Burak sırıtarak.
"Sen nasıl bir koruyucusun,insanı korkutmaktan başka birşey yapmıyorsun." dedim elimi masaya vurarak. Noldu bilin bakalım?
Masa ortadan ikiye ayrıldı. Bir elime bide masaya baktım. Bu kadar güçlümüydüm ben? John Cena'yı dize getirirdim mübarek."Baya güçlüsün.Teslim oluyorum ben." dedi Burak ellerini havaya kaldırarak.
"Eller havaya dediğimi hatırlamıyorum bay yakışıklı." dedim tıslayarak. Ona yakışıklı mı dedim. Ya noluyor bana ya. Umarım duymamıştır. Kahkaha atmaya başladı. Kesin duydu rezil oldum.
"Yakışıklı mı ha? Güzelmiş." dedi sırıtarak. Ben hemen konuyu değiştirerek "Ne demiştim ben ııı o zaman ben eve gideyim." dedim. Utançlığım yüzümde kırmızı etkiler yaratmamıştır umarım. Yoksa Burak ondan hoşlandığımı filan sanacak.
"Ben seni bırakırım." dedi Burak ve kütüphaneden çıktık. Disco alanından girmiştik ama başka taraftan çıkıyorduk. Uzun bir koridora girdik. Duvarları asker yeşiliydi. Koridorun sonunda geldiğimizde bir tablo vardı. Tabloya yaklaştım ve ne olduğunu incelemeye çalıştım. Eşsiz güzellikte bir kadın cam tabutun içindeydi. Tabutun etrafında çiçekler dizayn edilmişti.
"Çok güzel değil mi?" dediğinde Burak irkildim. Dalıp gitmiştim.
"Evet çok güzel, bu kadın kim?" dedim. Burak kolunu duvara yaslayarak "Uzun hikaye,anlatmaya üşendim. Hadi gidelim." dedi Burak. Bunun altında birşey vardı ama neyse.
Çıkmaz bir koridora geldiğimizde "Boşuna mı yürüdüm o kadar." dedim. Burak sırıtıp bana baktı ve duvara dokundu. Duvar birden ortadan kalktı ve Burak yürümeye devam etti. Burağa yetişip ne olduğunu anlamayadan "Bar çıkışından da çıkabilirdik. Nostajiye gerek yoktu. Her an kalpkrizi geçirebilirim." dedim. Burak arkasını dönüp bana yaklaşıp eliyle kalbime dokundu.
"Bence gayet iyi." Bu yaptığı beni etkilesede gözlerimi başka yöne çevirip onla göz temasımı kestim. Eline vurarak "Çek elini." dedim sertçe. Asilik konusunda çok iyiyim de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜME SON ADIM
Fiksi RemajaNerdeyim ben? Yalnızlık gezegeninde mi? Yoksa hiçler dünyasında mı? Adını bile koyamadığım bu hayatın ismini kim söyleyecekti? Kaderimle başbaşaydım. Nerde o huzurlu hayat? Nerde işini gitmek için koşuşturan anne,baba? Konuşmak ister insan,dinleyen...