EL DORADO 2 √

9. Bölüm

''Chanyeol, ben emin değilim.'' Baekhyun alt dudağını sarkıttı. Amacı Chanyeol'u kandırıp, geri dönmekti.

''Hiç öyle bakma bebeğim. Bu sefer işe yaramayacak, çünkü annemi arayıp geleceğimizi söyledim. Madem gelmekten vazgeçecektin, sana ilk söylediğin anda red etmeliydin.'' Chanyeol, kırmızı ışık yeniden yeşile döndüğünde arabayı hareket ettirmişti.

''Hiç mi şansım yok... '' Baekhyun, yanaklarını şişirdi.

''Hayır.'' Söylerken aynı zamanda başını sağa sola sallamıştı Chanyeol. ''Hem neden şimdi böyle yapıyorsun anlamıyorum.''

''Sen bana ilk söylediğinde gerçekten annenle tanışmak istiyordum; ama şimdi içimde kötü bir his var ve nedense annen beni sevmeyecekmiş gibi geliyor.''

''Bebeğim annem seni sevecektir eminim buna. Hem senin gibi tatlı bir şeyi kim sevmez ki'' Chanyeol, ona bakıp gülümsedi. Sonra da yola yeniden odaklandı.

''Öyle mi diyorsun?'' Baekhyun yine de emin değildi.

''Öyle diyorum. Annem ile benden daha iyi anlaşacaksın.''

''Nedense hiç anlaşamayacakmışız gibi'' Baekhyun ağzının içinden gevelediğinde; Chanyeol onun söylediği şeyi anlamamıştı.

''Ne dedin anlayamadım Baekhyun?''

''Umarım senin dediğin gibi olur diyorum.'' Baekhyun oturuşunu dikleştirdi. Emniyet kemeri aniden sıkmaya başlamıştı.

''Öyle olacak güven bana, ama ondan önce şuradan çiçek alalım.'' Chanyeol hemen sağ taraftaki çiçekçiyi görünce söylemişti.

''Tamam olur.'' Baekhyun da oraya bakmıştı. Nedense hiç de iyi bir şey olmayacakmış gibi geliyordu Baekhyun'a. (Y.N : Neden acaba Baekie şasldkfjg)

*********

''Oğluşum gelmiş.'' Bayan Park oğluna sarıldığında söylemişti.

Chanyeol da ona karşılık vermişti. ''Anne...'' sesindeki ima gayet anlaşılırdı.

''Tamam tamam'' kadın hemen anlamıştı. ''İyi misin?''

''İyiyim anne sen?''

''Bende çok iyiyim. Sen biraz daha mı uzadın?'' Bayan Park oğluna sarılmak konusunda sıkıntı yaşıyordu.

''Ergenlikten çıkalı asırlar oldu anne.'' Chanyeol annesine bakmak için sarılmayı bırakmıştı. Bayan Park da geri çekilip, oğlunu şöyle baştan aşağı süzmüştü.

''Fazla yakışıklı benim oğlum.''

''Anne.'' Chanyeol, onun böyle şeyler yapmasını utandırıcı buluyordu, çünkü Baekhyun da hemen yanındaydı.

Bayan Park'ın dikkatini yenice çeken minik bedene döndü. İlk önce ayaklardan başladı. Yukarı doğru çıktı.

Baekhyun, o kadar gerilmişti ki; ilk defa birisi tarafından alıcı gözü ile bakıldığına bu derece şahit oluyordu. Yüzüne kondurduğu en güzel gülümseme ile kadına baktı ve göz göze geldiklerinde, Baekhyun doksan derece eğilip kadını selamladı.

''Merhaba efendim ben Byun Baekhyun.'' Geri kalktığında söylemişti.

Bayan Park gözlerini kıstı ve şöyle bir durdu. Sonra ona doğru adım atıp, gönülsüzce sarıldı. ''Hoş geldin.''

''Hoş bulduk efendim.'' Baekhyun, kadında ki yapmacıklığı saniyesinde hissetmişti.

''Demek gelinim sensin.'' Geri çekilip, sesindeki küçümser ima ile sordu.