EL DORADO 2 √

11. Bölüm

''Anne, neden benimle konuşmak istedin?'' Chanyeol, annesinin istediği üzerine; özel olarak konuşmak için, başka bir yere geçmişlerdi.

''Önce bir otur tatlım'' Bayan Park, çalışma odası olarak kullanılan yerde, tekli olan koltuğa oturdu ve oğlunun da hemen karşısındaki tekli koltuğa oturmasını bekledi.

Chanyeol, annesi ile en son bu şekilde konuştuğunda lisedeydi. Chanyeol'un annesi onun tercihinin kızlardan yana değil de erkeklerden yana olduğunu öğrenmişti ve oğlunu psikoloğa götürmek hakkında uzun bir nutuk çekmişti. Açıkçası şimdi annesi ona ne söyleyecekti merak ediyordu. Annesinin karşısına oturdu. ''Seni dinliyorum anne.''

Bayan Park, derin bir nefes aldı. ''Bak oğlum, annen olarak senin başına kötü bir şey gelsin istemem, ama şu evlenme olayını bir düşünmeni istiyorum.''

Chanyeol'un kaşları çatıldı. ''Nasıl? Neyini düşünmem gerekiyor?''

''Evlenmeni ben de çok istiyorum. Aslında bir kız ile evlensen daha iyi o-''

''Anne! Sana erkeklerden hoşlandığımı söylediğimde 17 yaşındaydım. Bunun hakkında beni zorlamaman gerektiğini de sana defalarca söyledim.'' Chanyeol, annesinin yine o torun şeyini dile getireceğini düşünmüştü.

''Hayır bebeğim, öyle değil. Tercihin konusunda sana karışamayacağımı biliyorum; hatta torun konusunda da yetimhaneler bir sürü güzel çocuk ile dolu. Birinin hayatını güzelleştirmek çok iyi olur. ''Kadın tebessüm etti. ''Benim demeye çalıştığım şey-'' durup nefes aldı. ''Baekhyun ile evlenmek istediğine emin misin?''

Chanyeol, annesinin derdini şimdi anlamıştı. Onun hep kontrol etme gibi bir sorunu vardı. ''Yani?''

''Yani... şunu demek istiyorum oğlum, Baekhyun hakkında hislerinde yanılıyor olabilirsin. Sonuçta evlenmek büyük bir sorumluluk.''

''Anne ben ergenlik çağında değilim ya da yeni aşık olmuş biri de değilim. Çoğu kez ilişkim oldu ve ben daha önce kimse ile evlenmeyi düşünmemiştim ama Baekhyun farklı. O benim birlikte yaşlanmak istediğim tek kişi.'' Chanyeol, annesinin gözlerine bakıp söylediğinde, ilk kez kalbinin bu derece korku ile attığını hissetti. Annesi onların ilişkilerine karışırsa kesin sonunda kötü bir şey olurdu.

Bayan Park'ın yüzündeki gülümseme solduğunda, kaşlarını hafifçe yukarı kaldırdı ve ciddi bir hal aldı. ''Onunla evlenmek istediğine eminsin yani?''

''Evet anne.''

''Bir ara Luhan ile de evlenmek istediğini söylemiştin. Bilmem hatırlıyor musun?''

''O başkaydı. Sadece –''

''Sadece ne oğlum? Sen hislerin konusunda kozasından çıkmayı bekleyen bir kelebek gibi davranırsın. Daha güzelini bulduğunda her şey değişir. Eminim onda-''

''Hayır'' Chanyeol, burnundan soluyordu. Ayağa kalktı. Annesi onu hala dünkü çocuk sanıyordu. ''Ben Baekhyun'a aşığım anne. Gerçekten onu seviyorum. Sen ne dersen de, ben ondan başkasını istemiyorum. Hislerimden de oldukça eminim. Geçici olmadığına dair sana kanıtlamam da gerekmiyor. Ben onu istiyorum.''

''Chanyeol!'' Bayan Park da ayağa kalkmıştı. Oğlunun kararan gözlerine baktı. ''Onun sana layık olduğunu sanmıyorum.''

''Anne, onu daha doğru düzgün tanımıyorsun bile. Bundan nasıl emin olabilirsin?!''

''Chanyeol!''

''Hayır anne. Daha fazla seninle bunun hakkında tartışmayacağım.'' Chanyeol arkasını döndü. Annesi nasıl hemen Baekhyun'u yargılayabilirdi?