Napailing ako habang pinupunit ang page ng notebook ko na sinulatan niya. Matatapos na ko sa seatwork eh. I'm halfway there pero sinulatan na naman ni Yohanne.
Nilingon ko siya, nakapangalumbaba siya tapos nakatingin sakin habang nakangiti ng pang asar. Inayos ko ang glasses ko at inirapan siya.
Masasabi narin nating binubully niya ko pero hindi rin. Noon pag ginaganito niya ko, lumalaban ako. Pero ngayon, nakakapagod na kaya di ko na siya nilalabanan thinking na mapapagod rin siya kase hindi ko naman siya pinapansin. But he doesnt even give a single dang about it. He keeps on bothering me.
Nuong first year ay crush ko siya. Hindi pa ayos ang seating arrangement nun kaya palagi siyang nasa huli katabi ang kaibigan niyang si Kean.
Gwapo siya nun at may bad boy look, pero akala ko sa itsura lang yun. Darn me for believing in the quote 'Dont judge the book by it's cover' not in 'Looks can be deceiving'
Pero nung inayos na ang seating arrangement at nakatabi ko na siya ay nawala yung paghanga ko sakanya dahil nalaman ko ang ugali niya.
My high school years has been hell because of him. At hanggang ngayong señior high na kami, pinepeste niya parin ako. Ang sweet no? Consistent. Ang sarap niyang sakalin.
Alam ko namang pangit ako eh. It's crystal clear, no filter. But i already know those without his comments. He dont need to tell it to me every single day, for crying out loud!
Akmang magsusululat na uli ako ng taon at date, sinulatan niya na naman ang papel ko. Napabuntong hiniga ako. Sumosobra na talaga siya.
Binato ko sa pag mumukha niya yung notebook ko. Napa 'Woah' naman yung mga kaklase ko sa ginawa ko. Napatigil naman sila ng kinalabog ni Mrs. Santos ang black board.
"Ferriol, Fernandez"
Oh no, I know that tone.
"Detention!"
Tumigil muna ako sa pagwawalis at itinali ang buhok ko. Napakainit kase. Tapos tumatabon pa iyon sa mukha ko. Mahirap kumilos.
Eto ako ngayon at nagwawalis sa bakuran ng school dahil nadetention kami ni Yohanne Fernandez. Dapat nasa klase ako ngayon eh, time pa naman ng Science, favorite subject ko.
Nagpatuloy ako sa pagwawalis. Ang daming kalat rito dahil dito madalas mag reccess ang mga estudyante dahil mahangin dito at malilim dahil may malaking puno ng Acacia.
Napatingin ako sa gawi ni Yohanne na walang ginagawa ngayon. Nakasuot siya ng headset at nakatingin sakin.
Bigla siyang nagulat sandali dahil nahuli ko siyang nakatingin sakin tapos umismirk siya bilang pambawi. Hay. Siguro may pinaplano na naman siya. Nagwalis na uli ako para matapos na.
"Yohanne!" Sigaw ko ng tinanggal niya bigla ang pagkatali ng buhok ko. Wala na nga siyang ginagawa eh ginugulo niya pa ko. What does he want, exactly?
He laugh so hard like i'am this school's laughing stock. Tinututo turo niya pa ko habang tumatawa siya.
"Ano ba talagang problema mo ha, Yohanne?" Tanong ko sa kanya ng manumbalik na ko sa katinuan. Pinakalma niya ang sarili niya bago sumagot sakin.
"Ikaw. Ang pangit pangit mo kasi, Ashley Ferriol." Nakangising sagot niya sakin. I suddenly feel a pang in my chest kaya napatungo ako.
Alam ko naman eh. Lagi niyang sinasabi at pinamumukha iyon sakin. Paano ko makakalimutan?
"Your so ugly. It sucks to be your seatmate." Seryosong sabi niya sakin.
The tears that im holding fell. Why? Bakit pag siya ang nagsasabi ang sakit sakit?
