"What do you want to eat, Juline?" Tanong ko sa babaeng ka date ko ngayon habang nakatingin parin sa menu.
"Katulad nalang rin ng sayo." Flirty na sagot niya.
Pangatlo na ata siya sa mga blind date na ini set sakin ng mga kaibigan ko. I don't do this kind of shits but i'm desperate to get her out of my mind.
Buti nalang ay pasok naman siya sa standards ko so it's not that bad. Tinawag ko ang waiter. I ordered steak and seafood plater.
She's so mainstream. Iyong tipong gagawin ang lahat para lang magpainmpress sa isang lalaki.
"So...Lander. What do you do for a living?" She asked while curling her hair with her finger.
I'm not seduced even just a little bit. Tumaas ata ang standards ko dahil sa babaing yun.
"I'm a doctor." Walang ganang sagot ko sakanya. I don't like her.
"Oh...you must look really hot with your gown and stetoscope on." She then chuckled. I just gave her a small smile.
"And i'm the girlfriend." Sabi nung nasa likod ko. Di ko man lingunin ay alam kong boses ni Margaux yun.
What the heck is she doing here? Paano niya nalaman na nandito ako?
Napawi ang ngiti ni Juline at tinignan ang nagsalita. Halatang nagulat siya pero nag taas parin ng kilay.
"W-what?" Mataray na tanong niya kay Margaux.
Nilingon ko siya and she's standing there with her famous fearless expression.
"I'm the girlfriend, Miss Juline Whatshername. So, can i take him now?" Authoritive na sagot niya habang hawak ang balikat ko.
"What the fuck, Lander? May sabit ka na pala, nakikipagdate ka pa sakin? Isusumbong kita kay Dad! How dare you fool me?!"
Kinuha niya ang tubig na nasa tabi niya at binuhos sa mukha ko. Napapikit ako dahil sa lamig nun aat humilation.
"You know what? Fuck you!" She shoved her middle finger to my face. Kinuha niya ang bag niya at nagmamadaling umalis.
"What the fuck was that, Lander? Anong ginagawa mo kasama niya?" Galit na tanong ni Margaux sakin habang pinupunasan niya ang mukha ko.
Nasa kotse ko na siya ngayon. Hinila ko siya kanina. She made a scene at ayokong pag tsismisan kami.
Napagdesisyunan ko na na iwanan siya. What were doing is not right. And no thing will make it right.
Maayos lang namin ang lahat kung maghihiwalay kami. Masakit pero iyon lang ang tanging paraan.
"Di ba sabi ko, Break na tayo, Margaux?" Malamig kong tanong sakanya.
Tinigil niya ang pagpupunas sakin gamit ang panyo niya. "I know you need me, Lander."
Napatawa ako sa sinabi niya. "No, Margaux. You're the one whose needing me. Ginagamit mo nga ako, actually."
She bit her lower lip. "No—" Napatigil siya. "I'm sorry."
"It's alright." I pulled her in a hug and kissed her head.
"I'm so sorry Lander, for keeping you for myself. For clipping your wings and for preventing you for being happy." Humagulgol siya. "I just need you. Mababaliw ako pag nawala ka sakin eh. I love you."
And there, she said it. She got my heart again.
"Then leave him."
Her eyes twinkled. The moonlight shines by the window, reflecting her. She's so damn beautiful in this light. She always do.
