Kismet

Chapter 4

The Meeting (Part 1)

Puro aral, quiz, exam na lang. Dumaan ang ilang linggo. I'm doing the same routine (Pasok-Uwi-Aral-Tulog-Pasok-Uwi an so on). Di na rin kami gaano nakakalabas ng tropa. Pati si Vince, naging busy bigla. Di na namwimwisit. Well that's a news.

Naglalakad ako sa field ng Charleston at naisipang umupo sa bleachers para magpalipas ng oras. There, I saw Arjay and Miguel. Ano kaya ginagawa nila doon? I walked towards them. Maybe, nakatambay siguro? Nagpapahangin. Sa aming anim kasi though close naman kaming lahat pero sila talaga kasi ang sanggang dikit.

"Uy mga bakulaw, ginagawa niyo diyan?" I said.

"Uhmm. Tambay?" Arjay answered and put his both arms on his nape as he lay on the bleachers.

I sighed. Sarap talagang kausap ng mga to. I sat behind Arjay.

Matagal ko ng kaibigan si Arjay. To be specific, since we're 2nd year high school. Sobrang masayahin nitong tao na to. Mapagbigay din siya. Sa kanilang lima, si Arjay ang pinka pasok bilang boyfriend material.  Of course, gwapo siya. Makikipag kaibigan ba ko kung hindi? Chos! Malantod na Louis na naman ang umarya. Hahaha.

Tapos yung facial features niya... His pointed nose, brown eyes, pinkish cheeks... Pero don't get me wrong ah. Wala akong gusto sa kanya. Friends lang talaga kami. It's just that, marunong lang talaga akong magappreciate ng work of God. Nyahahaha. Arjay snapped his finger in front of my face.

"Malusaw naman daw ako, Louis. Alam kong gwapong gwapo ka sakin pero hinay hinay lang sa pagtitig." Arjay said while laughing. Halos mapatalon ako sa sinabi ni Arjay.

What the heck? Nakatitig pala ko sa kanya kanina pa. Huhuhu nakakahiya ka Louis. Sana bumukas na ang lupa at kainin ako ng buhay.

"Ah. Eh. Hehe. Sorry. Mu. Muka ka kasing..." Sht. Bakit ba nagstammer pa ko?

"Ano yun Louis?" Nagsmile siya. Hihi. Cute talaga nitong unggoy na to.

"Lutang." Tas nag peace sign ako. Nagsalubong naman ang kilay niya tas umiling iling. Hahaha! I knew it. He never saw that one coming. Galing ko talaga magpalusot. Bwahaha.

Pero di ko alam bakit walang girlfriend tong mokong na to. Di pa rin siguro nakaka-move on sa unrequitted love kay Eunice. Yun ang sinasabi niya samin lagi. Na one-sided lang daw. Hindi daw nasuklian ni Eunice ang love niya but we all know that their feelings were mutual. It's just that di pa pwedeng makipagrelasyon si Eunice that time kasi bawal pa. You know, strict parents. School mate din namin si Eunice nung high school.

Nagkuwentuhan lang kami ng kung anu-ano. Halos dalawang oras ata kaming nakatambay sa bleachers. Lahat ng pwedeng pagtripan at bwisitin ginawa na namin. Hahaha.

Meron pang dadaan na babae tapos sisipulan nila Arjay. Hahahaha! Siyempre yung babae kikiligin sa gwapo ba naman ng mga tropa kong unggoy eh! Hahaha.

Hanggang napagdesisyunan namin na magpunta sa music room. Yup, may music room dito sa Charleston. Dapat ng hindi room ang ginamit kasi hindi naman siya tipikal na room. Sobrang laki. Parang theater pero puro musical instruments and few chairs ang andito. Pwede siyang gamitin anytime basta member ka ng virtuoso. May membership card kasi na sinu-swipe sa pinto para magopen. So pag di ka member edi wala kang card, di ka makakapasok.

Since member kaming buong tropa ng Virtuoso, nakakagamit kami ng Music room anytime. We decided na magjam muna dahil wala kaming klaseng tatlo. Stress reliever na rin. Considering na kulang kami kaya mag-aacoustic lang kami. Namiss ko tuloy yung bestfriend kong unggoy, si Vince.