unrequited love::pjm

İlk defa..

Yolda giderken bir Melis'e bakıyorlar bir bana. Yani öyle kızın yanında benim gibi birisinin dolaşması saçma. Şimdi diğer kuzenlerle buluşmaya gidiyoruz. Onlarında bana güleceğine eminim.

Manken gibi bir kız bekliyorlardır ama benim gibi biriyle tanışacaklarında hayal kırıklığı yaşayacaklar. Şimdiden onlar için üzüldüm. Diğer kuzenlerle buluştuğumuzda hepsi kaşlarını çatarak bana baktı. Tek elimi havaya kaldırarak "Selam" deyip küçük bir tebessüm ettim. Onlarda bana tek tek sarılarak selam verdiler.

Biraz değişik birileri olarak görünseler de ben sevdim onları. Melis ayağa kalkarak "Gece şimdi başlıyor. Hadi gidelim" dedi ve kapıya doğru ilerledi. Dudaklarımı büzerek bende peşlerinden gittim. Benim düşündüğüm İstanbul gezisi bu değildi. Gece gezmek güzel ama hiç bir yeri bilmeden peşlerinden dolanmak kötü bir duygu. Aslında onları bırakıp tek başıma mı gezmeliyim? Ne de olsa yokluğumu farketmezler deyip gizlice yanlarından ayrıldım. Hiç bilmediğim bir sokağa girdim ve ilerlemeye başladım. Gitmek istediğim tek bir yer vardı. Çamlıca tepesi.

Yanımda para vardı ama taksiye yetecek kadar mı bilmiyorum. Bir taksi durdurup "Çamlıca tepesine gidersek ne kadar tutar?" diye sordum.

Şoför " 30 lira" deyince taksiye bindim. İstanbul'u ben böyle seviyordum. Şimdi benim istediğim gezi olmaya başladı. Etrafı seyrederken Çamlıca tepesine geldik. Parayı ödeyip arabadan indim. Şuan İstanbul'u tüm olarak görüyordum. Gerçekten büyük bir şehir. Telefonumdan müzik açarak öyle boş boş bakmaya başladım. Bir anda telefonum çaldı. Arayan Melis. Aradan yarım saat geçtikten sonra benim yanlarında olmadığımı farketmeleri ilginç. Ben bir gün boyunca farketmezler diye düşünüyordum. Telefonu açtım. "Efendim Melis?"

"Nerdesin Arya meraktan öldük?"

"Kafa dinlemek istedim sadece haber vermediğim için özür dilerim" dedim.

"Nerdesin seni almaya gelelim"dedi.

"Gerek yok, ben gelirim" deyip telefonu kapattım. Sonra tekrardan taksiye binmek isteyecektim ki evin adresini bilmediğimi hatırladım. "Of, nasıl gideceğim geri?" derken telefonuma baktım. Şarjı bitip kapandı. Tam zamanında ya lanet olsun. Gerçekten şuan berbat bir durumda olduğumu fark edebiliyorum.

Koskoca tepede sadece ben mi varım? Telefonumun şarjı da yok. Gideceğim yeri de bilmiyorum. Ne yapacağım ben ya? Acaba burda durup kurtarılmayı mı beklesem? derken bir grubun geldiğini duyuyordum. Sesler geliyordu. Heyecanla sesin olduğu yöne doğru koşarken hiç beklemediğim birşeyle karşılaştım. Bir grup sarhoş erkek. Onları görünce yavaş yavaş adımlarımı geriye attım. Oğlanlardan biri beni farkedince "Naber güzelim" dedi. O öyle dediğinde gözlerimi kırparak yutkundum. Bana doğru yaklaştı avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum. "Yaklaşma" dedim. Ben böyle deyince o bana daha da hızlı yaklaşmaya başladı.

Arkamı dönerek koşmaya başladım. Onlar sarhoş olduğu için koşacaklarını sanmıyorum. Biraz koştukları zaman alkolün etkisiyle düşebilirler. Bende bunu düşünerek hızımı yavaşlattım. Bir sokağa girdim kaldırımları kırık , uzun evler ama hiç birinin ışığı yanmıyor. Sokaktada kimse yok tamamen yalnızım. Eğer birisi beni burda tutup tecavüz etse bağırsam bile duymayacakları türden bir sokak. Derin bir nefes alıp adımlarımı hızla atmaya başladım. İlerledikçe müzik sesi geliyordu ve bende orayı bulmalıydım. Birisinin telefonunu kullanıp Melis'i aramalıydım. Müziğin sesi arttıkça bass seside yükseliyordu. Bende küçük bir kapıdan içeri girdim. Artık ne kadar sigara içtilerse dumandan hiçbir yer gözükmüyordu. Kenarda boş boş etrafa bakan bir kız gördüm ve yanına gittim.

"Afedersiniz" dedim ve kız bana baktı "Acaba telefonunuzu kullanabilir miyim?"

Cebinden kafam kadar büyük bir telefon çıkararak bana uzattı. " çok teşekkür ederim" deyip Melis'i aradım. Uzun uzun çaldıktan sonra telefonu açtı. "Alo kimsiniz?"

"Melis ben Arya. Sanırım kaydoldum. Beni burdan alın"

"Nerdesin şuan?" diye sorduğunda yanımdaki kıza dönerek "Burası neresi?"diye sordum.

Pek umursamaz bir tavırla " İstanbul'un en ucuz barı" dedi.

Tekrardan telefonu kulağıma götürerek "İstanbul'un en ucuz barıymış" dedim.

Melis soğuk bir sesle "Ahh, Arya orda ne işin var? Tamam 15 dakikaya geliyoruz"deyip telefonu kapattı.

Telefonu kıza verip yanından uzaklaştım. Bir sandalyeye oturup etrafı seyrettim. Çılgınlarca dans eden , alkol kullanan , sigara içen , kenarda öpüşüp yiyişen çok kişi vardı. Gerçekten berbat bir yere gelmişim. Acaba bütün barlar mı böyle? diye düşünürken Dj'in "Evet dans yarışmamız başlıyor" dediğinde olduğum yerden kalktım. Bende dans etmek istiyordum. Hızlıca sandalyeden kalkarak dans edilecek yere gittim. Melis gelene kadar burda oyalanabilirdim. Müzik başladı ve tek tek dans etmeye başladılar. En son ben çıktım sahneye herkes Bu kim? der gibi bakıyorlardı bana. Müzik başladığında ritime uyarak dans ettim. Sanırım güzel bir performans sergilemişim ki ıslık sesleri , alkış sesleri diğerlerinden daha yüksekti. Müzik bittiğinde sahneden indim. Sonuçların açıklanmasını beklerken bir el omuzuma dokunup kulağıma doğru yaklaştı. O yaklaştığında parfümünün kokusunu almamak imkansızdı. Günde bir parfümü üstüne sıkıyor sanırım. "Buralarda yenisin galiba, hiç görmedim seni" dediğinde arkamı döndüm. Siyah saçlı , beyaz tenli , ela gözlü bir erkekti. Saçları dağınık olsada ona yakışmıştı. "Yeni değilim bir daha da görmeyeceksin zaten" dedim

"Böyle diyenleri çok gördük şimdi burdan hiç çıkmıyorlar"dedi.

"Onlarla beni kıyaslaman saçma"deyip yanından ayrıldım ve dışarı çıktım. Aslında kazananın kim olduğunu merak ediyordum ama o oğlan yüzünden dışarı çıkmak zorunda kaldım.

Melis hızlı adımlarla bana yaklaşarak sarıldı. "İyi misin?" diye sordu. Arkadan da diğer kuzenler gelip "Burda olduğunu duyunca çok telâşlandık"dediler.

"İyiyim ben"deyip gülümsedim. Beraber ilerlerken yolun sağ tarafında bir billboard gördüm. Yazan yazı çok dikkatimi çekmişti. "Kore'de dans eğitimi almak ister misiniz?"

Melis'te o yazıyı gördüğünde bana baktı ve kısa süreli bakıştık. Melis bana gülüp kafasını salladı. Biz oraya başvuracaktık ve Korede o eğitimi alacaktık...