Lieza
"Buwisit buwisit!" Inis na inis kong pinaghahagis ang mga unan ko sa kuwarto.
Ni minsan hindi niya sakin ginawa to. Sa loob ng 9 months, ni minsan hindi niya ginawa to.
Tuwing nag aaway kami, kapag nababadtrip siya. Naglolong message siya.
Tanggap ko pa kahit puro mura eh. Kaya lang yung sagutin niya ko ng ganun kaikli? Punyemas talaga!
Hindi naman siya manhid at lalong hindi tanga para hindi niya mapansing naiirita na ko sakanya dahil ang tagal niya magreply.
"Oh.Anong nangyare dito? Bakit ka nanaman nagwawala" Tanong ni Hea,tita ko.
"Putres kase! 9 am pa yung message ko 3 pm na wala pang reply. Tas nung nagreply sobrang ikli! Kakaasar!" Gigil kong sabi kay hea.
Hindi ko alam kung paano pa makakalma sarili ko. Bukod sa gutom, puyat pa ko.
Tapos ganito? Hindi pa ko nirereplyan ng sarili kong boyfriend!
"Tutuloy ka pa ba sa program ng school niyo mamaya?" Tanong ni hea.
"Oo. Puta samahan mo ko, kabugnot ayoko siya makita." Umirap lang ako saka tumayo. Hinanda ko na ang mga isusuot ko para mamaya.
Isang oras lang ang tulog ko. Tumayo na ko at naligo, light make-up at sinuot yung damit.
Chineck ko ang phone ko.
Ate punta tayo ha? 6pm
Nagtext pala si clarise. Buti pa siya naisipan akong itext. Samantalang yung boyfriend ko. Wala talaga.
"Sasabay na ko sayo" sabi ko kay dad dahil aalis din siya.
Nagpaiwan muna ko sa isang fastfood chain.
Kahit naiinis,tinext ko parin siya.
I've waited for almost 3 hours. Nasa date si Hea so I can't disturb her.
Nakailang text ako. He never answered. Dala na ng inis na napunta sa galit.
Nawala na ko sa sarili. At pati timpi ko nawala narin. Namumura ko na siya ng sobra. Hindi ko na makontrol ang sarili ko.
Kanina pa siya. Actually kahapon pa. Punong puno na ko.
I called him for what? 15th time.
Thank God! He finally answered.
"Anong problema?" He said.
Binalewala ko yun. At hinahanap ko si la clarise sakanya.
We fighted.
Kung san san na ko nakapunta.
Hea calling ....
"Where the hell are you" tanong ni hea.
"Ministop. Im alone. Goddamit I waited for years" walang ganang sabi ko.
Feeling ko anytime papatak nanaman yung luha ko. Umiyak na ko kanina tas eto nanaman.
Finally. Narating din kame sa venue. After 15 mins. Nakita ko rin. Nagkatinginan lang kami ng masama.
Then lumapit sila samin. Magkakasama na sila. Pumunta kami sa isang side at dun nag usap. Ay mali. Dun kami nagsigawan.
He keep on yelling. Why wouldn't he? He's mad at me. And He was drunk.
Hindi naman ako tanga para hindi mapansin yon.
"We need to go home" sabi ni hea.
"Ok na tayo." Ross said then kissed my cheeks.
On our way home. Nakatulala lang ako. Lutang. At hindi nagpoprocess ng tama ang utak ko.
I woke up.
Tinignan ko ang phone ko pero wala siyang text.
Pumasok ako ng school. Wala sa sarili.
Nag umpisa ang klase. Pero wala parin siya. Nasan ba yun?
"Sorry ma'am we're late" napalingon ako dahil narinig ko ang boses niya.
*×*×
"Bakit ha? Bakit? Manloloko ako diba? Ha!" Sigaw ni ross.
Wala kong ibang magawa kungdi maiyak.
Hindi mo alam kung anong nangyare ng gabing iyon. Hindi mo alam lahat ng nangyare.
I wanted to say something pero umuurong lang ang dila ko.
I kept on crying at halos hindi na ko makahinga.
"Tama na. Kase huli na eh." He said as he carressed my cheeks.
"Wag please, wag mo kong iwan" I cried.
"I'm sorry lieza pagod na ko"
