Bir sen daha yok.. Hiç olmadı.
Unutmak isteyipte unutamadığım, bilmek isteyipte bilemediğim, yaşamak isteyipte tadamadığım.
Hep bir adım uzak bana, bir yol, bir ömür..
Çok uzak, anla işte.
Tutunmaya yeltendiğim tek umut.
Belki de sevmek istediğim tek erkek.
Görüpte dokunamadığım bay Bilinmez, söyleyemediğim cümlelerim var benim..
Belkilerle yetindiğim yarınlar ve hep bi bekleyiş..
Çok zor, anla işte.
Uykumun ağır basışında bile senden kopamayan bir ben var, o ben sende nefes alabilmeyi, sabahları senle uyanabilmeyi istemişti bitek..
Pek bir şey değil işte sadece Sen.
İmkansız oluşunu bile bile.. Korkutucu olan ölüm değil, yaşamak zor gelen.
Hayatımın en ıssız köşesinde bir başımayım.
Çok soğuk, anla işte.
Sarılıp kurak bedenime yatıyorum öylece..
Bir damla sen, birazcık..
Ruhumun açlığı, kalbimin sessiz atışları, bakışlarımdaki o boşluk.
Kaybolmuş bir kız ve seni durmadan sayıklayan bir nefes.
Hepsi ben, yok olmuş bir hayat.
Çok sensizim, anla işte.
