"Luke," diye mırıldandı Michael. "Bana 'Kişi istediğini yapabilir ama ne isteyeceğini isteyemez' dediğinde ne kastediyordun?"
Luke gülümsedi.
"Yaşamının kontrolü senin elinde değil." Diye fısıldadı Luke. "Öyle olduğunu düşünebilirsin, ama yanılıyorsun. Elbette karar verme konusunda özgürsün. Bana susmamı söyleyebilirsin. Ya da beni dinlemeye devam edebilirsin. Belki de gözlerimi oymak gibi çılgınca bir şey yapabilirsin." Michael, Luke'un son cümlesi yüzünden hafifçe kıkırdadı.
Luke devam etti. "Ama sorun şurada; ne isteyeceğini kontrol edemezsin. Her davranışını önceden belirleyen arzun, ruhunun o kadar derinlerine işlemiştir ki onlara dikkat bile edemezsin. Ve bu da seni mükemmel bir köle yapar."
Luke hafifçe göğsünde yatan Michael'ın alnına küçük bir öpücük kondurdu. "O yüzden hayatını yaşamaya devam et. Ne istersen onu yap. Ve sadece 'isteklerinin' tümüyle senin kontrolün altında olmadığına fazla kafa yormamaya çalış. Nasıl olsa isteklerin her zaman seni bana getirecek."
Michael, Luke'a sıkıca sarıldı ve o gece birlikte uyudular.
(Y/N; tamam bu hikayede, esinlendiğim kitabın tanıtımını kullanmasam olmazdı,,,)
~
Michael uyandığında saat öğlen olmak üzereydi.
Esneyerek gözlerini kaşıdı ve yanında yatmakta olan sarışını gördü. Dürüst olmak gerekirse, ilk başta bu onu korkutmuştu. Ama dün gece olanları düşündüğünde sırıttı ve onu uyandırmak için boynunu öptü.
Luke bir şeyler mırıldandıktan sonra mavi gözlerini açtı. Göz bebekleri ışık yüzünden hızla küçüldü. Michael'ı gördüğünde gülümsedi ve ona, "Günaydın." diyerek yatakta doğruldu.
"Günaydın." dedi Michael gergince. Parmaklarını onun koluna hafifçe dokundurup onun hala mavi hissedip hissetmediğini öğrenmek istedi.
Evet, hala mavi hissediyordu.
Michael gülümserken Luke, "Bir şeyler yemek ister misin?" diye sordu. Michael hızla kafasını sallayarak onayladı, "Pizza!"
(Y/N; burada yazmaya üşendiğim sabah rutinleri falan olduğunu farz edin.)
Sonunda hazırlandıklarında Luke elini onun beline doladı ve Michael anahtarlarının cebinde olup olmadığını kontrol ettikten sonra dışarı çıktılar.
Yol boyunca en sevdiği müzik grupları ve onun gibi şeylerden konuştular. O yüzden Michael geldikleri yeri fark ettiğinde aniden duraksadı.
Burası Calum'ın çalıştığı pizzacıydı.
~
Smut sonrası drama olmazsa olmaz tabii ki yeey.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
synesthesia //muke
FanfictionMichael bir sinestezi hastasıdır ve bir gün, onun hakkında "mavi" hisseden bir çocukla tanışır. {Adam Fawer'ın Empati adlı kitabından esinlenilmiştir.} {13.12.2015 11:22 PM - 16.02.2016 10:01 PM}