4.Bölüm *Prensesin Yıkılışı*

79 9 0
                                    

~Yıkıldım adeta.
-Bırakma beni prensim!~
Kolyeyide görünce hemen Mert'i aradım. Sonra Mertle parkta buluşmaya karar verdik. Giyindim ve onun verdiği kolyeyi taktım. Çıktım evden ama bu sefer annemede söyledim. Söylemesem yine merak eder falan. Parka vardığımda Mert bankta oturmuş beni bekliyordu. Koştum sarıldım boynuna. Sımsıkı sarıldık birbirimize. Sonra:
-Prenses hanımlar dondurma yerler mi acaba, diye sordu.
-Şapşal, deyip güldüm. "Olur" dedim sonra. Biraz ilerideki dondurmacıya gidecekti sanırım.
-Sen otur ben hemen geliyorum, deyip öptü yanağımdan. Sonra gitti ama benim gözüm hep ondaydı. Bir ara ne oldu anlamadım yan taraftaki küçük kız çocuğuna daldım. Yüksek bir ses duydum. Kafamı çevirdim. Koştum hemen. Yerde yatanın Mert olduğunu görünce gözlerimden süzüldü yaşlar. Hemen bir araba durdu yanımda. Bir adam indi arabadan. Mert'i bindirdik arabaya. Bende bindim. Hemen en yakın hastaneye gittik. Aldılar Mert'i götürdüler. Çarpan adam kaçmasaydı tekme tokat girişirdim o adama ama kaçtı işte. Sonra o an sürekli gözümün önüne geldi. Kriz geçirdim. Hastanedekiler sakinleştirmeye çalıştı. Hemşire gelip sakinleştirici vurdu. Sonra uyumuşum yarım saat. Kalkmayla hemşirelere koştum, Mert'i sordum.
"Yoğun bakımda yatıyor" dediler. Girmeme izin verildi. Onu öyle görünce tutamadım kendimi. Hıçkıra hıçkıra ağladım. Yıkıldım adeta.
-Bırakma beni prensim!
O sırada parmağı kıpırdadı Mert'in. Azda olsa gözlerini açtı. Gözyaşlarımı silip hemen hemşirelerden birini çağırdım. Odaya almadılar beni bir süre. Sonra hemşire çıktı dışarı. Yanıma geldi.
-Seni istiyor, dedi. Çok mutlu oldum o an. Sonra hemen gittim odaya. Zorlukla cümle kurdu:
-Dondurmaları yiyemedik, dedi. Gözlerim bir kez daha doldu.
-Burdan çıkınca ben alırım dondurmayı ama sen bi iyi olda, dedim. Tuttum elini.
-Çok acıyor mu canın?
-Biraz,dedi. Gülümsedi. Yalandanda olsa bende gülümsedim ona.
-Sen biraz dinlen, deyip çıktım odasından.
Bir an çok korktum. Onu kaybedeceğim diye. Odadan çıktıktan sonra polisler ifade vermem için geldiler yanıma. Olan biteni anlattıktan sonra polis bana "sevgilinize arabayla çarpanı bulacağız" dedi. Bende numaramı verdim onlara benide haberdar etsinler diye.
O gece annemde geldi hastaneye. Beraber başında kaldık Mert'in. 2 gün geçti gitti.
2 gün sonrasında polis aradı. Ve Mert'e arabayla çarpanın bulunduğunu söyledi. Hemen karakola gittim. Beni adamın karşısına oturttular. Polis:
-Bu kişi Mert'in...

Gözlerinle Sev BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin