Unforgettable Memory

Chapter 16: Changmin's Unforgettable Memory(pt.5)

<Broken Destiny>

Malalim na ang gabi ay gising pa rin si Juliea.

Pumasok siya sa kwarto nila ni Junsu.

 Walang kamalay-malay si Junsu sa masamang balak sakanya ni Juliea dahil sa himbing ng tulog dahil sa sleeping peels na ipinainom nito sakanya.

“You deserve to die..”

2 inches na lang ay masasaksak na niya si Junsu ngunit biglang may humawak sa kamay niya.

Nang humarap siya ay nanlaki ang kanyang mga mata.

Bigla siyang niyakap ni Changmin.

“He doesn’t deserve to die .. ”

Biglang hinawakan ni Changmin ang kanang kamay ni Juliea na may hawak ng patalim.

Itinutok ni Changmin ito sa kanyang dibdib.

“Kung gusto mo siyang patayin, ako na ang unahin mo.”

“Ba-bakit mo ba ginagawa ‘to?”, tanong ni Juliea sa nanginginig na boses.

“Pa-paano mo nalaman?”, sunod na tanong niya.

“Alam ko na kung sino ka talaga at alam ko na rin ang reason kung bakit ayaw mo sakanya ..”

<FLASHBACK>

*Celebration day of Jusu couple*

Kinagabihan, pumasok si Changmin sa kwarto nina JuSu para kausapin si Juliea pero wala ito sa loob at mahimbing na ang tulog ni Junsu.

Hinanap niya ito sa kusina pero wala din ito dito kaya pumunta siya sa park at doon nakita niya si Juliea na umiiyak habang hawak ang isang album.

Lalapitan na sana niya ito pero bigla itong sumigaw.

“Oras mo na!!!!!”

(-_-)?-Changmin

“Kahit kailan ay di kita mamahalin! Ikaw ang dahilan ng pagkamatay ng kapatid ko!”,sigaw pa nito habang patuloy na umiiyak.

“Hindi ko hahayaang maging masaya ka …”

“Ara, patawarin mo ako kung nasa akin siya ngayon.. Ipaghihiganti lang kita…”

Lalong lumakas ang pag-iyak nito.

Hindi maintindihan ni Changmin ang ibig sabihin ni Juliea, at di siya sigurado sa tinutukoy nito.

Ilang minutong hinintay ni Changmin si Juliea hanggang makauwi ito.

<END OF FLASHBACK>

Napayuko si Juliea at hindi makatingin kay Changmin dahil sa hiya.

Biglang tumulo ang luha niya at binitawan niya ang patalim na kanyang hawak.

“Kung gusto mo talaga siyang patayin, ako muna.. Ayaw kong makitang masaktan ang kaibigan ko..at ayaw rin kitang makitang nahihirapan at nasasaktan..”

“Simula ng araw na dumating ka, nakita ko kung paano masaktan si Junsu-ssi.. Nung araw na maging kayo, naramdaman ko kung paano masaktan.”

“Anong ibig mong sabihin?”, mahinang tanong ni Juliea habang nakayuko at patuloy na tumutulo ang kanyang luha.

“Lahat ng sinabi ko ng gabing iyon, puro kasinungalingan.. Itinago ko ang nararamdaman ko sayo dahil ayaw kong makitang nasasaktan ang kaibigan ko, but this time, I want you to believe me that I really like ..I mean I’ve loved you..”