Bir Rüzgar Esintisi

1. Bölüm

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem. Umarım beğenirsiniz. Multi baş karakterimizdeki kız. Adı Esin.

Sıkılıyorum yine evde. Ama bu sefer sıkıntı farklı. Eski sevgilim beni en yakın arkadaşımla aldattı. Aman ne ironi. Biliyorum çok klasik ama yaşayınca çok acı verici oluyo. Şimdi elimde fotorafını yakıyorum. Adı Serkan. Gerizekalı peki en yakın arkadaşım Gülşene ne demeli benim Serkan'a aşık olduğu bile bile onun yattı ya. Ama artık onları sildim ve yeni bir okula başlıyorum. Zaten lise 2 gidiyorum ve ailemin baskısı vardı okulu değiştirmem için ama ben Sekan için gitmiyordum ama şimdi her şey bitti.Artık umurumda değiller. En azından ben kendimi böyle tesselli ediyorum. Gece uyumadım. Saate baktığımda yeni okuluma başlamama bir saat vardı. Hemen bir duş aldım formalarımı giydim. Saçlarımı duş aldığımdan kendi haline bıraktım. Hafif bir makyaj yaptım rimel yardımıyla ve parlatıcımı sürdüm.  Ayağıma siyah converse giydim. Aynanın karşısına geçtim göz altlarımı kapatmıştım ama yinede bitkin görünüyordum. Formam bir az kısa gelmişti çünkü boyum uzun. Gri mini etek ve beyaz gömlek vardı. Ailemin durumu çok iyi olduğundan özel okula başlayacaktım. Serin Özel Okulları. Sanırım yeniden başlamam gerek. Burası benim için iyi bir başlangıç olabilir.Belki Serkan'ı unuturdumda.Ama eminimki Gülşen'den daha iyi arkadaşlar bulabilirim.Aşağıya indiğimde annemle babam kahvaltı ediyorlardı.Her zamanki gibi çok mutluydular.Onlara çok özeniyorum acaba bende böylesine çok sevdiğim bir adam evlenip huzurlu olacak mıydım.Bilmem ama keşkeee.Eskiden olsa beni Serkan alırdı evden ama artık şöför bırakıcak."Anne ben çıkıyorum." diyip çıkıyordum ki annem bana sarıldı her zamanki gibi nasiyat verip gönderdi. Arabaya binip şarkı dinlemeye başladım ruh halimi yansıtan bir şarkı açtım ve dinliyordum gözlerim doldu dinledim şarkının adı Buray-Sen Sevda mısın dı . Çok duygulandım ama ağlamayacağım asla beni böyle bir hale sokan adam için asla .O sırada araba durdu camdan baktım çok gösterişli bir okuldu.Arabadan indim ve okulun bahçesinden giriyordum ki bir araba durdu önümde.Tanımıştım bu arabayı zaten nasıl tanımazdım ki eskiden aşık olduğum adamın arabası.İçinden Serkan indi. Ve elini koluma koydu beni çekiştirmeye başaladı ondan kurtulmaya çalışsamda çok güçlüydü. Çok güzel daha ilk günden yeni okuluma rezil oluyorum.Kolumu hızla çektim ve kurtardım.Gözlerine baktığımda pişmanlık görüyordum ama bu hiç birşeyi değiştirmez artık."Sen ne yaptığını zannediyorsun?" diye bağırdım ."Esin bak bir beni dinle.Ben birşey yapmadım.Yani bilmiyorum.Bİr anlık birşeydi.Beni öptü ve karşı koyamadım." şuan midem bulanıyordu ne kadarda iğrenç bu anlattıkları neyi değiştirirdiki zaten. "Biliyorum sende beni seviyorsun.Hemde deliler gibi." dediğinde içimde hiçbirşey hissetmedim.Benim parişan olduğumu görmek istiyor.Evet öyleydim ama bunu onun bilememesi gerekiyor."Ben başkasını seviyorum.Sen o gün benim için bittin.biz bittik .Artı sen ve ben biz değil bir hiçiz.Sen ne zaman sevdinki zaten adam gibi.Ama artık senden vazgeçtim ve başkasına aşığım.Anlıyor musun?Unuttum!" diye bağırdım herkes bize bakıyordu.Ama umrumda değildi artık ."Sevdiğin aşık olduğun adam nerede niye burada değil" şimdi ne diyecektim?