They don't know about that I love you.

Chapter Three: The Video's.

Emma's POV

Lily en ik zitten op de computer wat filmpjes te kijken. Opeens komt ze op het stomste idee ooit. 'Oh oh oh, Em we gaan de One Direction videodairy's kijken!' roept ze. 'Waarom?' vraag ik. Ik hoef Niall niet te zien, dan zou ik zijn oude hij weer zien. En die was zo leuk, die verschrikkelijke aanstekelijke maar ook zo lieve lach. Die perfecte glimlach met die schattige scheve tandjes, die lieve maar zo perfecte diepblauwe ogen. Die zachte lieve, vertrouwde, zachte, warme en fijne lippen. Zijn warme armen om zijn heen als hij me knuffelde. Ik weet weer precies waarom ik hem leuk vond. Vond ja. Ik hoef hem niet meer, hij is verandert ik weet het zeker. En nadat hij me op zo'n laffe manier dumpte mag hij al helemaal opflikkeren.

 'Em, wat is er? Ik zie dat er iets aan je is.' zegt ze. Nee, wat moest ik nou zeggen? Ja ik moet zeker zeggen: "ja er is iets, ik wil niet naar Niall want hij is mijn ex-vriendje", ja dat ga ik echt zeggen. Not.

'Nee, er is niks..' zeg ik. 'Nou, videodairy's of niet?' vraagt ze. 'Eh, oké dan.' zeg ik om maar niet zo over te komen als dat er iets is. Ze zet de eerste op. Mijn oog valt gelijk op Niall met zijn perfecte glimlach en dat lieve Ierse accent. Ik glimlach zwakjes als Niall begint te praten.

De eerste is voorbij, hopelijk waren het er niet veel meer. 'Hoeveel nog?' vraag ik.

'Nog 8!' zegt Lily vrolijk. Ik zucht zachtjes.

Telkens als Niall begint te praten word ik weer helemaal warm van binnen, elke keer als hij lacht moet ik weer terug denken aan onze leuke momenten samen, telkens als ik hem weer aan het lachen maakte. Och, wat was dat geweldig. Elke keer als hij in de camera kijkt, dacht ik weer terug aan hoe hij me met die perfecte ogen van hem mij zo lief aankeek.

Dit is niet goed voor me.. Ik weet het zeker. Is ben zo nog niet over Niall heen. Ik heb het trouwens niet uitgemaakt, ik ben altijd van hem blijven houden..

Niall's POV

Ik verveel me dood zoals altijd als de jongens weg waren, ik woon helemaal alleen namelijk. Op deze momenten miste ik de dingen die ik altijd samen met Emma beleefde, ze was niet alleen mijn vriendinnetje, ze was ook tegelijkertijd mijn allerbeste vriendin. We vertelden elkaar echt alles, alle geheimen, alles wat er die dag gebeurd was op school. Ook al was ik twee jaar ouder, het maakte mij niks uit. Echt niet. Ik mis onze leuke momenten samen, ze maakte me altijd zo aan het lachen en dan kon ik gewoon niet stoppen met lachen. Totdat ze me zoende en dan wist ik mijn mond wel te houden. Hm de beste manier om iemands mond te snoeren. Ik glimlach als ik eraan terug denk. Hoe heb ik haar ooit kunnen laten gaan? Ik bedoel, zij zou het vast niet zo heel erg gevonden hebben. Ik bedoel: ze vindt zo een ander. Ze is harstikke knap, lief, leuk en alles. Als ik er aan denk, dat ze waarschijnlijk een vriendje zou hebben, betrekt mijn gezicht. Ik ben gelijk weer helemaal verdrietig. Maar ik kan er niks aan doen, het is mijn eigen domme schuld.