Karanlığın Gölgesinde

Bölüm - 3

Gece 'den
Neredeydim ben en son Cenke bağırıyordum. Sonrada bayıldım heralde neyse kalkayım artık. Tabi karnımdaki el buna engel olmassa. Bi dakika karnımdaki el! Kafamı yana çevirdim. Bu bu o ama nası ya. En iyisi uyandırayım şu ayıyı
-heyy kalksana sana diyorum. Oh uyandı sonunda Heh şimdi hesap sorma sırası
-senin benim yanımda ne işin var!
-kıza bak hem yardım edelim hemde çemkir. Maşallah nası bi uykun varsa bekle bekle uyanmadın benimde uykum geldi.
-Uyuyacak başka yermi yok. İlla beni sinir edicen. Hem ben o kadar derin uyumam. Sen sabirsizsan ben napayım.
-tabi tabi ineklerde uçuyordu zaten.
Bu söze göz devirmekle kaldım. Allahım tüm deliler beni bulur zaten.
-Tamam neyse ne gidelim artık şurdan. Diyip kapıyı açtım tabi açılsaydı.
-kapı açılmıyo
-nası açılmıyo? dedi
-basbaya açılmıyo işte.
-cekil bide ben deniyim. Çekildim kenara sanki ben beceriksizimde o yüzden açamıyorum şimdi açta göreyim.
-İçerde kaldık başbelası.
-İnanamıyorum ya şansıma insan yerine hep öküzler geliyo. Dedim.
-Bence düzgün konuşsan iyi edersin sonuçta bu odada yalnızız ne olacağı belli olmaz dimi. gene tehdit gene tehdit ama yine de dikkatli olmalıyım ne olur ne olmaz bunları düşünürken öküzümuz konuştu
-Madem burda kaldık birbirimizi tanıyalım. Ben Kaan. Kaan Üngör. Ailem hayatta değil yalnız yaşıyorum. Fazla arkadaşım yok mert dışında. Şimdi seni tanıyalım.
-Ben Gece Özberk. Annem hayatta değil maalesef. Babamla yaşıyorum. annemin ölümünden ve bazı sebeplerden dolayı sosyal bi hayatım kalmadı. Yüzünde bi gülümseme oluştu. Ya sen gülme ya bayılcam şimdi. Bu kadar güzel gülüş olabilirmi. A ne diyorum ben ya. Bunları düşünürken kapı açıldı. İçeri biri girdi. Töbe taş girdi taş yok yok meteor. Hay maşallah analar neler doğuruyor.
-Kardeşim işini halletin mi? ne işi ya
-Hallettim hallettim gidelim hadi. Bana doğru dönüp
-Görüşürüz başbelası.
-Görüşürüz öküz bey. Diyip çıktım ordan. Sınıfa gittim bizim sıraya geçerken Elanur un ağladığını farkettim hemen yanına gittim.
-Elanur ne oldu neden ağlıyorsun?
Birden sarıldı bana bende karşılık verdim. Bi süre öyle ağladı. Sınıf boştu zaten. Ağlaması durunca yüzünü kaldırıp bana baktı.
-Gene kırdı beni bile bile kalbimi parçaladı.
-Kim kırdı Elanur kim üzdü seni bu kadar?
-M-mert. Ona onu sevdiğimi söylemiştim. Oda gülümseyip öptü beni bende sandım ki beni seviyor. Ama sonra bugün başka kızla öpüsüyordu. Mert kimdi lan bu mert. Heh hatırladım şu taş olan galiba.
-Bak Elanur senin halini en iyi ben anlarım çünkü ben daha kötüsünü yaşadım. Sevgilim en yakın arkadaşımla beni aldattı. Elanur şok olmuş gözlerle
-Ne?
-Evet Elanur hatta eski sevgilim bu sınıfta. Cenk.
-inanamıyorum o yüzden o gün kötüydün.
-evet ama onun için değil herşeye yeniden başlarken onu görüp igrencliklerini hatırlayacağıma üzgundum. Ve şimdi sen sakın uzulmuyosun. Hem kendi kaybeder. Senin gibi birinin değerini bilmiyor. Ama ona gosterecez. Elindeki mücevheri nasıl farkedemedi onu pişman edicez.
-Nasıl olacak o Gece.
-Harika olacak Elanur. Harika...