Gecenin Güneşi (Düzenleniyor)

#4

Kendimi sonu bitmeyen bir boşlukta gibi hissediyordum bedenim hissiz ve yere çakılmayı bekliyordu kaldıramıyordum. Bora bile beni haklı bulmuyordu ve bu benim yeterince moralimi bozuyordu. Bora'yı kısa zamanda çok iyi bir dost bellemiştim nedenini bilmiyordum güven veriyordu huzurluydu onunla olmak.

Belkide tek iyi arkadaşım olmasından dolayı böyleydi her şey.

Emir ise sinir bozucuydu, hissizdi, acımasızdı, sürekli istemesem de kalbimi kırıyor hatta sinirlerimi bozuyordu beni koruduğunu, bana sığınak olduğunu söylerken bile canımı yakıyordu.

Hem Emir beni neden Bora'dan koruyordu nedeni neydi? Bora bana asla bilerek zarar vermezdi, onu çok tanımasam da böyle bir şey yapmayacağına adım gibi emindim. Peki o, o bu kadar acımasızken üzülmesi mantıksız değil miydi? Benim için üzülmesi benden özür dilemesi...

Hiç bir kıza böyle davranmayan Emir neden çelimsiz bir kıza iyi davranıyordu? Haraketlerine anlam veremediğim şekilde ilgimi çekmişti. Belkide akışına bırakmalıydım böylece aklımdan çıkardı ve bende unutup giderdim. Yada belki kendimi avuturdum böyle kim bilir.

🌸

Önümdeki çayı yudumlarken dışarıyla iletişimimi çoktan kesmiş bir haldeydim karşımdaki sandalyenin çekilmesiyle kendimden hiç emin olmadığım kadar çevik bir haraketle karşımdaki şahısa döndüm.

Bora.

Mantığım ona olan tepkimi korumamı isterken duygularım da onun benim tek iyi arkadaşım olduğunu ve onu affetmem gerektiğini söylüyordu.Fakat ben yine mantığımı kazandırıp ayağa kalktım. Yavaş ve sık adımlarla sınıfıma yürümeye başladım.

Bora arkamdaydı, hissediyordum. Fakat sanki o yokmuş gibi yürümeye devam ettim kolumdaki baskıyla gözlerimi devirerek ona döndüm.

"Ne istiyorsun Bora?" Bora gözlerini benden bir saniye ayırmadı. Gözlerinle beni süzerken tepkimi ölçmeye çalışıyordu gözlerim ona 'söyle' dercesine baktı. Aldırış etmeden yürümeye devam ettim fakat elimdeki baskı artınca kafamı sinirlice döndürdüm.

Yüzümün inanamadığım kadar kısa bir sürede yumuşamıştı.

"Emir?"

"Konuşmamız lazım."

Etrafına baktıktan sonra yine aynı naziklikle beni okulun spor salonuna çekiştirdi. Kolumu acıttığından beri bana karşı daha kibardı sanki beni başkalarından sakınıyordu.

İlk günki Emir yoktu sanki karşımda. Bakışları yumuşak dokunuşları ise nazikti. Tabularımı mı yıkıyordu yoksa?

🌸

Gözlerimi yerdeki basketbol çizgilerinde gezdiriyordum Emir beni ben yeri izliyordum kafamı ona döndürdüm, hala bakışları yumuşaktı. "Sence ben." dedim. Devamını getiremedim sesim çatlamıştı "Sence ben çok mu bencilim?" bana döndü "Ne konuda?" dedi.

Ona Bora'yla sevgili olmadığımızı söyleyemezdim. En azından şimdilik. Konuyu değiştirme çabası buldum ya da bulmaya çalıştım.

"Bora beni desteklemedi biliyor musun? abarttığımı düşündü. Yani, sana karşı."

İstemeden düşen göz yaşıma elim değmeden Emir gözümdeki yaşı sildi.

"Ne hakkında sevgilinle aranı bozdun bilmiyorum, bazı şeyleri söylemekten de sakınıyorum ama haksız değilsin belkide hiç olmadın." ona şaşkın gözlerle bakmaya devam ederken araya giren ses aramızdaki bitmek bilmeyen bakışmayı bitirdi.

"Emir!"

"Bora." dedim fısıltıyla.

Bora onu daha önce hiç görmediğim bir şekilde geldi. Sinirliydi hiddetle Emir'in üstüne yürüdü Bora'nın önüne geçtim ve otoritemi korudum Bora'nın hiddetle parlayan gözleri bana döndü.

Emir kendisinin ve Bora'nın arasındaki beni yanına çekti Bora'ya umursamaz bir bakış attı.

Bana bakmadan "Ne işin var burda." diye söylendi bana bakmamıştı fakat bana dediğini anlamıştım. "Asıl senin burada ne işin var." diye ona diklendim.

"Soruma soruyla cevap verme. Emir'le burada ne yapıyorsun."

"Bana emir verme." diye tısladım.

Neşeli,eğlenceli,huzur veren Bora gitmiş onun yerine kaba ateş püsküren ve az sonra Emir'le büyük bir dalaşa girecek bir Bora gelmişti. Bakışları hiçte saf ve masum değildi onun bu halleri moralimi bozuyordu.

Gözlerini benden çekip Emir'e döndürdü.

"Onun aklını karıştırmana asla izin vermeyeceğim. Asla istediğin gibi olmayacak." hiddetini Emir'e kusmaya başladı.

Gözlerinden ateşler çıkacağından korkuyordum.

"Senin ne olduğunu bilmesinden iyidir o her şeyi bilmiyor bile." Emir ona nazaran daha sakin ve umursamazdı.

Bora Emir'in yakasına yapışınca sesim kendimden güçlü bir şekilde çıktı. İkisinin de gözü bana dönünce Bora'ya hiddetle baktım.

"Bora! yeter artık. Hata yaptın, uzatma artık. En acısı da ne biliyor musun? Suçlu Emir olmasına rağmen o bile haklı olduğumu söyledi."

Gelip kollarımdan tuttu, gözlerimden yine yaşlar aktı. Kollarımı onun ellerinden çektim "Seni tanıyamıyorum artık." tam gidecekken Bora'nın kolumu daha sıkmasıyla Emir Bora'ya sıkı bir yumruk indirdi.

O an olan oldu Bora Emir'in yakasına yapıştı ayırmak istesem de gücüm ikisini ayırmaya yetmedi.

"Emir! Bora!" Hande'nin koşmasıyla bana yardım etti. Ben Bora'yı o Emir'i çekince kavga bitmiş oldu. Hande Emir'i spor salonundan çıkarınca Bora'yla ben kaldık. Bora'ya hayal kırıklığıyla baktıktan sonra koşarak orayı terkettim.

🌸

Tam bir hafta olmuştu bir haftadan beri ne Emir'in ne de Bora'nın bana yaklaşmasına izin veriyordum. Öylece benim yüzümden kavga etmeleri içimi rahatlatmıyordu. İki arkadaşın benim yüzümden aralarını bozması hoşuma gitmiyordu.

EYLÜL'den

Teleşali insan topluluğunu kenara ittirip Ece'yi arıyordum. Sabah telefonlarımı açmamasının yanında dünden beri kimsenin onu görmemesi şiüphelerimi arttıyordu. Hem bu aptal kızlar neye seviniyordu ki?

Şaşalı üstündekilerden yeterince cici kız havalarında olan kızlardan birinin kolunu tuttum.

"Neyin telaşı bu?" kız sinir bozucu bir gülümseme yerleştirip "Emir ve Bora birbirlerine meydan okumuşlar basketbol maçı yapacaklarmış."

Kolunu bırakmamla kız züppe kankalarının yanına gitti. Vural ve Ayaz'ın Mira yüzünden kavga ettiklerini biliyordum.

Herkes gibi bende büyük spor salonunda yerimi aldım. Kızların yarısı Emir'i desteklerken yarısı Bora'yı destekliyordu. Renkli renkli pankartlar havada yerini aldı ilk Emir'in takımı geldi spor salonunu çığlıklar kapladı. Ah aptal kızlar!

Daha sonra Bora'nın takımı gelince herkes yerini aldı. Gözlerim Mira'yı ararken bu kadar endişeli olmasını beklemiyordu.

"Emir!" diye bir çığlık koptu ağzından.

Ben Emir Bora dahil herkes ona döndü.

"Ece kaza yapmış."