Gecenin Güneşi (Düzenleniyor)

#6

"Bence Ece artık dinlenmeli." Ece derin bir nefes alırken Emir'in annesinin sesiyle ona döndük. Hem o ne ara gelmişti ki? Ece'nin yanağına bir buse kondurduktan sonra Eylül de kondurdu ve beraber Ece'nin odasından çıktık.

🌸

Çayımdan kafamı kaldırıp "Aralarında ne olabilir ki?" dedim Eylül de şüpheliydi. "Bilmediğimiz bir şey var ama ne?" diye ekledi. Bora ikimize baktıktan sonra "Bence abartıyorsunuz aralarında hiç birşey yok bence bu konunun peşini bırakmalısınız."

Daha çok şüphelenmiştim. Bu konuda Bora bir şeyler biliyordu. Fakat onu sıkıştırsam asla söylemezdi boşvermiş gibi yapabilirdik Eylül de bende bu konunun peşini bırakmayacaktık fazla meraklıydık hatta burnumuzu sokmamamız gereken şeylere burnumuzu sokuyorduk bu benim umrumda değildi. Bu sır çözülmeliydi ve hatta çözülecektide.

Ece'nin Emir ve Emir'in ailesiyle ilgisi ne olabilirdi ki?

Düşünmeye fırsatım olmasa da Emir'in de bana karşı ani değişen tavırları yine beni düşünce bulutuna itiyordu. Bir şeyler yanlış gidiyordu ya da gitmiyordu kim bilir?

Fakat yine de ortada çözülmesi gereken bir sır vardı. Emir'in dengesiz tavırları kafamı karıştırırken Emir'in ailesiyle Ece'nin bağı kafamı daha çok allak bullak ediyordu. Eylül'ün önerisiyle kafamı kaldırdım.

"Eylül için geçmiş olsun partisi hazırlayacağız. Emir'le yan yana getireceğiz ve her şeyi ortaya çıkaracağız."

Eylül'e elimle kabul işareti yapıp beşlik çaktım. Yarın baya uzun olacaktı.

Eve gittiğimde Eylül'e partimize bir kaç kişiyi çağırmasına dair mesaj attım. Kişiler hazırdı süsleri sabah Eylül'le buluşup alacaktık. Bunun dışında yer sorunumuz vardı ve Emir'le Ece'nin haberi yoktu Emir'e haber vermesi için Bora'ya kısa bir mesaj yolladım.

Sabah kahvaltı yapmadan Eylül'le buluşmak için ayarladığımız yere gittim.

"Bunların arasında bir şeyler var biliyorsun değil mi?" Eylül'ün sesiyle gözlerimi oynadığım parmaklarımdan çekip ona döndürdüm.

"Belki kurcalamamamız gereken bir şeydir Eylül abartmıyor muyuz?" tereddüt ettiğimi gören Eylül yüzüne şaşkın bir ifade kondurdu bir anda fikrimin değişmesi onu da şaşırtmıştı. "Ne olursa olsun." dedi. "Bu şey Ece'yi rahatsız ediyor."

Haklıydı, Ece bir şeyden büyük bir rahatsızlık duyuyordu.

Telefonumun titremesiyle ekrana baktım.

Yarım saat sonra Turkuaz'a gel komuşacaklarımız var, acil.

Mesaj hiç beklemediğim aynı zamanda beklediğim kişiden gelmişti.

Emir.

Eylül'e bir bahane uydurup yürümeye başladım zaten Turkuaz yürüme mesafesindeydi ayaklarım geri geri gider gibiydi fakat buna rağmen adımlarım hızlı ve sıktı tam yarım saat sonra Turkuaz'a girdim. Burası şıktı fakat lüks değildi gözden uzak minik bir kafeydi.

Emir telefonundan kafasını kaldırdı o an göz göze geldik. Gözlerini benden çekip cama döndürdü. Karşısına oturdum. "Acil olan nedir?" sesini çıkartmayınca "Yoksa bana şu saçma davranışların için açıklama mı yapacaksın?" yüzünü bana döndürdü, kaşlarını çattı.

"Bu konunun benim davranışlarımla ilgisi yok."

"Yani davranışlarının saçma olduğunu kabul ediyorsun."