Wala na akong narereceive na tawag kay Ken,Ni text wala rin.Hindi ko na rin siya nakikita dito sa university.
"Guys and gays..Wala ba kayong balita kay Ken?" Tanong ko sa friends ko..Yasss friends
"Wala gurl eh.We will balita nalang you kapag we saw him na!" Sabi ng isa kong gayfriend kaya tumango nalang ako at nag thank you.
Naglakad-lakad nalang ako.I decided na pumunta nalang sa garden area.Masaya tumambay dito,napaka tahimik.
Umupo ako dito sa tinatawag nilang Outdoor Chairs.Napaka unusual ngayong. Araw.Dito ko madalas nakikita si Jerome pero i wonder bakit wala siya...Sa bagay,hindi ko naman siya madalas makita dito.
Maya maya pa ay..
"WAG KA PAPALAG HOLDAP TO!!!!" Teka...Parang pamilyar yung boses na yun.
Since makulit ako,pumalag ako pero wala rin akong nagawa.Binuhat ako ng kung sino man.Hindi ko alam kung ano na nangyayari since may blind fold ako.Pero wala naman silang ginagawang kung ano sakin.Hindi nila ako tinakpan ng panyo sa ilong,Hindi nila ako tinalian,Binuhat lang talaga nila ako na parang yung sinusugod sa ospital..Kumbaga hawak nila yung dalawang paa ko tas hawak nila yung braso ko.Tas ang sakit.Sobrang higpit nung hawak.
Maya maya,Nakaramdama nalang ako ng malamig na hangin then pinaupo na nila ako.I feel like nasa van ako?.Pero i don't care bahala na si batman.
Si batman nanaman.Kay batman
niyo nanaman inaasa lahat,Kaya kayo nasasaktan eh.Kasi lagi nalang kayo umaasa.
Medyo matagal din akong nandun sa van kaya nakatulog na ako.
***
Nagising ako ng may kumalabit sakin at tinanggal yung blind fold.Hindi ko makilala kung sino kasi naka mask siya na itim,mata lang ang kita.
Nung binuhat nila uli ako,hindi ako sumigaw like not other girls do kapag nakidnap sila.Kadalasan kasi sumisigaw sila.Pero ako hinde.I admit medyo kinakabahan ako pero hindi ko gawain ang sumigaw.Ano pa use ng pagsigaw mo ng TULONG kung nasa isang open space ka at walang mga bahay? Diba wala rin?
Napansin ko nalang na biglang dumilim then binaba nila ako sa isang sofa na mahaba,Medyo malaki at malambot.
Halos mga 3-5 minutes din akong nakaupo dun bago bumukas yung ilaw at may nakita akong nakasulat na "I'm sorry".Napakunot nalang ako since hindi ko alam kung sino yung gumawa nun.GRABE!! HINDI ko talaga KILALA yung gumawa nun.Hindi talaga siya pamilyar sakin."
"Sorry" sabi galing sa likod ko.Ramdam ko yung init ng hininga niya.Then maya maya may nag-pop nalang bigla sa mukha ko na flowers.Not the usual one.Hindi siya red.White siya.
"Sorry uli" sabi ni Ken sa harap ko.Inirapan ko nalang siya.
Napabuntong hininga siya then umupo sa tabi ko."Ano ba nagawa kong masama at ayaw mo kong patawarin?" Sabi niya kaya napatingin ako sakanya
"Exactly.Ano nga ba ginawa mong masama para humingi ka ng sorry? Diba wala naman?.Balik ka na dun kay Aira" sabi ko then tumayo na.
"Ano ba kasi Steff! Pwede ba pag-explainin mo muna ako? Please lang!"
"K"
"Bakit ba ganyan ka? Ang lamig mo sakin"
"Magulat ka nandito tayo sa Korea tas taglamig pero mararamdaman mo mainit." Sabi ko ng pabulong.Hoping na hindi niya narinig
"Tinatanong po kita ng maayos."
Gosh.Narinig niya.Napairap nalang ako then nagsalita.Naaasar na talaga ko eh..
"Once a stiff always a stiff....Yung utak mo ba ginagamit mo? If you were in my place,Sa tingin mo ba hindi ka magseselos?ANG TANGA mo naman kung ganon!.Araw araw kong tinitiis yung sakit Ken,araw araw.Hindi mo ba alam kung gano kasakit yun?" Sabi ko ng mahinahon pero unti unti ng tumutulo yung luha ko.Ang sakit kasi.Isipin at sabihin mo pa lang yung mga nangyayari nasasaktan ka na eh..
"Syempre nararamdaman ko yun.Hindi ako manhid Steff! Wag mo ako gawing manhid!.Hindi ako TANGA para hindi maramdaman yun.Kaya nga ako naghihirap kay Aira para lang hindi ka niya saktan!!"
Nagtitimpi lang ako kanina pero sa pagsagot niya sakin? Parang mas nagkalakas loob lang akong magsalita sakanya.
"SO KASALANAN KO PA NA NAGHIHIRAP KA KAY AIRA NGAYON?! Kasalanan ko pa?! Kasalanan ko pa..." Sabi ko habang pahina na ng pahina yung boses ko..."I.....I....I can't take this anymore Ken.Hirap na hirap na akong masaktan,Palagi nalang ganito." Sabi ko habang nanghihina na."Let's just...." Sabi ko habang patayo na sana ng bigla ko nalang naramdaman na parang may kung ano sa ilong ko.Pag hawak ko dumudugo.
"STEFF!!" Yan na ang huli kong narinig bago ako tuluyan nawalan ng malay.
****
BINABASA MO ANG
That's My Baby
Ficção AdolescenteMay mga tao talagang mahilig magmahal,Manloko at magpakatanga pag dating sa Love. Manliligaw kunwari in the end,Lolokohin at makikipag break up lang din pala. Minsan,isusugal niyo ang friendship dahil mahal niyo ang isa't isa.Minsan mag susuffer ka...
