That's My Baby

That's My Baby-36

Days passed by....
Felt like years...

Ganun ba talaga? Ganun ba talaga yun?
Sabi ko hindi ako masasaktan.Sabi ko wala akong pakialam.Pero i can't deny the fact na,meron.

Saying those words felt like it was the end.It's way more than i thought.

"Hey"
"Hey" i said.

Jasper sat beside me.Inalok niya ako ng inumin but i refused.

"You shouldn't be sad.Hindi ka dapat malungkot at nagmumukmok sa taong katulad niya.Wag kang magmukmok dahil lang sakanya.Marami pang lalaki dyan.It's not like mauubusan ka ng lalaki sa mundo 'no" Jasper said as he sipped his drink

"It's not that easy you know.I tried.I'm trying not to.But i can't.Hindi naman ganun kadali yun.I loved him for more than a year.We were on each other's arm for more than a year.So don't expect that i'll recover fast."

Tumayo ako at kumuha ng bato atsaka malakas na itinapon sa dagat.

We are in a beach.A peaceful beach.Just the both of us.

"I have a plan."

Tumingin lang ako sakanya.Waiting for him to say something.

"Why don't we help each other? Tutal we were both betrayed by the once we loved.Deal?"

Pinag-isipan ko ng mabuti but then wala namang masama kung mag agree ako diba?

"Sounds like a deal for me." I said then nagshake hands kami.

***
[ KEN'S Point of View ]

"Mr Cruz"

Umupo ako ng maayos dito sa hospital bed habang hinihintay ang sasabihin ng doctor.My heart beats faster than the normal.I'm nervous.

"I-I'm sorry...Pero stage 4 na ang cancer mo.It's hard to cure na...But STILL,We'll try.We'll do our best."

Napayuko nalang ako.I didn't want this to happen.Hindi ko ginustong mangyari 'to.Hindi ko ginustong makipaghiwalay sakanya.Sobrang sakit.Sobrang sakit makita na ipapaubaya ko na siya sa iba.Jasper's girlfriend also have her reasons kung bakit siya nag-agree sa plan ko.Ayaw namin mangyari 'to pero yun lang ang naisip naming paraan para sumaya ang mahal namin.

Pinaubaya ko na siya sa iba dahil ayokong makitang umiiyak ang taong mahal ko sa araw ng libing ko.Ayokong makita siyang umiiyak sa oras na patay na ako at wala ako para patahanin siya.

Kaya hanggang maaga pa,pinaubaya ko na siya.Para sa oras na wala na ako,Alam kong masaya na siya sa piling ng iba kahit alam kong masakit na makita siyang may mahal ng iba.

Alam kong hindi na rin naman ako tatagal sa mundongn ito.Yung mga panahong hindi na kami nakakapag-usap kagaya ng dati? Gusto kong maibalik yun.Nakita ko nga siya nun na umiiyak.Narinig ko pa ang usapan nila ni Meghan

Gusto kong lapitan siya at sabihin na "Hindi kita niloloko.Ikaw lang ang mahal ko" kaso di ko magawa,dahil hinahanda ko na siya.

Yun mga panahong hindi na niya ako nakikita? Nandito na ako sa ospital nung mga panahong 'yon at sinusubukang pagalingin ng mga doctor

Yung mga panahong nakikita akong pagid na pagod ni Laureen? Yun na yung panahong sinusubukan kong labanan yung sakit na nararamdaman ko.

Pero alam mo kung ano ang mas masakit? Ang makita siyang umiiyak ng dahil SA AKIN......

"Huy" sabi ni Sky then umupo sa tabi ng hospital bed

"Oh?" Sabi ko at pinunasan yung luha ko

"Wag ka nga umiyak.Ang baduy mo"

"Hindi naman ako umiiyak" pag sisinungaling ko

"K.Sabi mo eh"

"Ay oo nga pala.." sabi ko at kinuha ang papel sa tabi ng kama ko at iniabot sakanya

Napakunot noo siya atsaka inabot ang papel.Bubuksan niya na sana kaso binalaan ko na

"Wag mo bubuksan!" Pagpipigil ko

Ngkibit bakikat lang siya

"Para kanino ba 'to?"

"Ibigay mo kay Laureen.Ibigay mo kapag nakita mong masaya na siya at nakakaya na niya ng wala ako.Or pwede rin na ibigay mo yan sa oras na patay na ako"

Sinuntok niya ako sa braso. "P're wag ka nga magbiro ng ganyan"

Nginitian ko lang siya."I'm serious.Hindi na rin naman ako tatagal sa mundong ito"

Napatahimik siya at napayuko habang hawak ang papel

"Just do what i say so."

"Paano kung hindi niya tanggapin 'to sa oras na ibinigay ko?"

"Pilitin mo.Kailangan niyang buksan ang letter na yan sa ayaw at sa gusto niya.Alam mo naman ang totoong nangyari diba? Subukan mo nalang ipaliwanag sakanya"

"Sige.Alis na ako p're.Babalik ako bukas.Magpahinga kana" sabi niya atsaka tinapik ang braso ko bago lumabas ng kwarto.

Napabuntong hininga nalang ako at nagtalukbong