Μάλιστα Κύριε Καθηγητά

Πίσω από τις λέξεις...

Μπαίνει μέσα στην τάξη. Και οι συμμαθητές μου δεν έχουν έρθει ακόμα. Μου λέει με χαρούμενη φωνή ''Σήμερα θα κάνουμε μόνοι μας μάθημα,γιατί οι υπόλοιποι δεν μπορούν να έρθουν''. Με αυτά τα λόγια με κάνει πολύ χαρούμενη!''Μιάμιση ώρα μάθημα μόνοι μας;'' ολομόναχοι; σκέφτομαι ''Γιατί μικρή δεν σου αρέσει η παρέα μου;''με ρώτησε με χαμόγελο. Και έμεινα να τον κοιτάω. '''Εεεε...,όχι δεν εννοούσα αυτό...Απλά παραξενεύτηκα''. ''Ωραία! τότε αφού δεν έχεις πρόβλημα ας ξεκινήσουμε!'' Την ίδια στιγμή χτύπησε το κουδούνι, λες και το ήξερε! ''Τι είχαμε για σήμερα;" ''εεεμμ...δύο ασκήσεις'' ''Και...;τις έκανες;''. ''Η αλήθεια είναι...ότι προσπάθησα.....αλλά δεν τις κατάλαβα''είπα ντροπαλά. Δεν μου μίλησε. Ένα πονηρό γέλιο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του και γύρισε στον πίνακα κάνοντάς με να πιστεύω ότι θα μου εξηγήσει τις ασκήσεις . Όμως εκείνος παραδίδει το επόμενο μάθημα. Τον ρωτάω ''Μα...κύριε... δεν θα μου εξηγήσετε τις ασκήσεις!!'' ''Όχι,σήμερα θα προχωρήσουμε στο επόμενο μάθημα,γιατί έχουμε μείνει πίσω στην ύλη και στο τέλος θα έρθεις στο γραφείο μου,να μου πεις ότι απορίες έχεις...". Με το πρόσωπό μου κάνω έναν μορφασμό δείχνοντάς του ότι συμφωνώ. Αρχίζει να γράφει στον πίνακα και να λέει τα δικά του. Όμως δεν μπορώ να παρακολουθήσω, έχω μείνει ακόμα στο βλέμμα που μου έριξε πριν και το σκέφτομαι....

2 κεφάλαια σήμερα....

Τι θα γίνει στο γραφείο του???