Μεγάλο λάθος

851 30 16
                                    

Νιώθω τη γεύση από ουίσκι στα χείλη του και στη γλώσσα του καθώς ακουμπάνε τα δικά μου χείλη και οι γλώσσες μας χορεύουν το δικό τους χορό,έναν χορό γρήγορο, παθιασμένο και ελάχιστα βίαιο, πράγμα που μουαρέσει απίστευτα πάρα πολύ!!!!
Τον αφήνω να συνεχίσει,δεν τραβιέμαι,αλλά ούτε κάνω κάποια κίνηση για να το σταματήσω... νιώθω σαν να ζω ένα όνειρο, σαν να μην είναι αληθινό.. προσπαθώ να το κρατήσω βαθιά μέσα μου αυτό το φιλί γιατί κάτι μου λέει πως μετά από αυτό όλα θα αλλάξουν....
Γίνεται πιο βίαιος σαν να θέλει και αυτός να μην τελειώσει ποτέ αυτό το φιλί,όμως σταματάει,με κοιτάει στα μάτια και μου χαϊδεύει απαλά το μάγουλο. Φαίνεται απίστευτα ήρεμος όμως κάτι παθαίνει και αρχίζει να τσιτώνεται, κάτι δεν πάει καλά, με κοιτάει και έχει ήδη αγριέψει
"Γιατί μου το έκανες αυτό;''μου λέει απότομα. ''Εε..γω δ..εεν" προσπαθούσα να μιλήσω αλλά δεν μπορούσα "τι εσύ δεν γιατί ήσουν αγκαλιά με αυτόν,γιατί με ανάγκασες να πιω τόσο πολύ, γιατί με έφερες σε αυτό το σημείο γαμώτο'' έλεγε σε εμένα δυνατά εγώ είχα φοβηθεί δεν ήξερα πως είχε πιει τόσο πολύ,έχει βγει εκτός εαυτού,τώρα κατάλαβα γιατί με φίλησε, όχι επειδή νιώθει κάτι για μένα, απλά ήθελε με κάποιο τρόπο να ξεσπάσει. Και βρήκε το χειρότερο..
Αλλά δεν αντέχω και τον ρωτάω ''Γιατί με φίλησες;'' με νεύρα και κατευθείαν στον ενικό, δεν θα μου μιλάει εμένα έτσι ''έτσι δεν έχω κάποιο λόγο, μου ήρθε και το έκανα, αν και ήταν πολύ μεγάλο λάθος μου" ααα έτσι είσαι ρε τώρα θα δεις ''πολύ καλά λοιπόν'' τον σπρώχνω με όση δύναμη μου είχε απομείνει και του δίνω ένα χαστούκι και φεύγω τρέχοντας, δεν ήθελα να με δει να κλαίω. Μετά από λίγα αφού ηρέμησα πήγα στα παιδιά και τους ζήτησα να φύγουμε ο Δημήτρης με απορία ρώτησε '' Τι έπαθες ,εσύ δεν ήθελες να φύγουμε τι έγινε τώρα? " ''απλά είμαι κουρασμένη θέλω να πάω για ύπνο, ήταν μια εξαντλητική μέρα" είπα λίγο απότομα διότι έχω αρχίσει και φουντωνω θέλοντας να πάω να βρω τον άλλον και να τον πλακώσω στο ξύλο, να μην πηγαίνουν και τσάμπα τα 7 χρόνια καράτε...
Αφού φεύγουμε προθυμοποιειται ο Δημήτρης να με πάει σπίτι.  Αν και θέλω να περπατήσω λίγο μόνη μου, εκείνος επιμένει έτσι με πάει σπίτι, καληνυχτιζουμε ο ένας τον άλλον, και έτσι εκείνος φεύγει και εγώ ανεβαίνω στο σπίτι μου.
Καθώς ξαπλώνω, με περνει ο ύπνος σκεπτόμενη εκείνο το λάθος φιλί....

Has llegado al final de las partes publicadas.

⏰ Última actualización: May 14, 2017 ⏰

¡Añade esta historia a tu biblioteca para recibir notificaciones sobre nuevas partes!

Μάλιστα Κύριε ΚαθηγητάDonde viven las historias. Descúbrelo ahora