My Beloved 'Arranged' Husband❤️

Chapter 13

Tiffany's POV

"Hindi ko alam.."
Wala ako mailabas na sasabihin sa bibig ko. Anong ibig sabihin hindi alaman?
Pakiramdam ko high blood na ang aabutin ko.
"Hairaa.. Anong pinagssabi mo? Mahigpit ang pangangati ng pagkababae mo. Ano ba? Kailan kapa ganyan?"
"Tiffany.. Please.. Relax ka lang.. Madali magsabi ang tao na sadyang mayaman at walang problema sa economy ng pamilya.."
Dinahilan pa ang economy ko.
"Haira.. Diba best friend kita? If you need help, i'm ready para tulungan ka at hindi ka sana magkakaganon. Hindi mo sana maggawa yung trabaho na yun.."
Nanahimik ako. Paano ko ba hindi nalaman ka agad? Bakit hindi ko siya nakilala ng maayos? Ramdam ko ang nasakit ang ulo ko.
"Tiffany.. Pwede mo ba hindi sabihin kay Ethan?"
Napatingin ako sa kniya. "At bakit? Ano pa ang gusto mo itago kay Ethan? Sa ayos ng tao na yun, gganiyanin mo siya? For sure kapag nalaman niya ang lahat na ito..."
"No please.. Hindi niya mallaman kong hindi mo sasabihin.."
"Oh please Haira.. Matagal mo na ako niloloko at pinagttaguan" tumahimik ako ng saglit at naghanap ulit ng lakas pero umimik ulit siya.
"Please.. Nagmmaka awa na ako sayo"
Hindi ako matapang na tao. Kong sa kabaitan ko, wala pang tatalo.
"Ok.. Hindi ko sasabihin sa kaniya pero hindi ka magkkaroon ng ibang tulong sakin.."
Napatingin siya sakin at napansin ko sa muka niya na nagkaroon ng pag asa. Niyakap ka agad ako. "Thank you thank you"
Nilayo ko siya. Ramdam ko na kaya lang siya ay dumais sakin ay para sa kaniya. Para sa benefit niya.
"May sasabihin ka pa?" Tanong ko na may pagkainis sa boses.
"Bakit ka ganyan sakin?"
"Alam mo lahat tungkol sa akin, ako wala alaman tungkol sayo. Isang pagttago mo, hindi ako magiging sure na pwede kita pagkatiwalaan ulit"
Hinawakan niya ulit ang kamay ko. "Sorry na please.. Hindi naman madali magsabi. Nahihiya ako sayo.."
"Niloko na ako ng isang tao tapos niloko mo parin ako. Sino pa ang pagkkatiwalaan ko?"
"Pleasee.. Tiffany, patawarin mo ako.."
Tinanggal ko ang kamay ko sa kaniya. "Please.. Umalis kana. Itatawag kita ng taxi.."
Tumango nalang siya at naghintay ng sundo.

------------

Naka alis na ulit sina mrs. Sorento. Nakapaglinis na. 6 pm na. Chineck ko ang cellphone ko. May tawag. Ethan.
Ayaw ko siya kapulongin kaya nagtxt nalang ako.
Naiinip ako sa bahay kapag gabi. Lagi ako nanunuod ng tv. Tinawagan ako ni mom at kinamusta niya ako at may sinasabi na may dadating daw dito sa linggo. Pinsan ko daw na taga America. Matagal na daw hindi napunta dito at wala daw matandaan gasino dito sa pinas. Hope ko sana na ok siya. Walang arte sa buhay kong hindi, hindi ako magiging patient sa kaniya. Bumalik ulit ako sa panunuod ng tv. May nagustohan ako dati na teleserye but hindi ko na naituloy panuorin. Sa madaling oras, nakatulog na ako at kaya lang ako nagising dahil may tumatawag sakin na hindi ko naabot. Nang nag mumukat mukat, tiningnanko ang oras. 11 pm na. Ang bilis ng oras. Tiningnan ko kong sino ang tumawag. Hindi nakasave sakin phone kaya tinawagan ko.

"Hello?" Medyo maingay. Parang may music.
[Tiffany? Si George ito]
Sumagot ka agad ako. "Yes.. Oh bakit ka napatawag?"
Ang ingay sa kabilang line. Nasa pub or disco ata siya.
[pwede ka ba pumunta dito? Paalis na kami. Pwede mo ba kaonin si Ethan? Lasing na lasing siya, hindi makkapag drive]
"Oh. Sige sige. Nasaan kayo?"
Nung sinabi niya, kinuha ko ang gamit ko at tumawag ako ng taxi.

At the disco/pub..
Pumasok ako. Ang baho.. Anyway, hinanap ko sila. Hindi ko sila makita kasi madilim at mausok. Na alimpungatan ko si George na naka tayo at nag iinom. Pinuntahan ko ka agad.
"George!"
"Hey, andyan kana pala. Sit down there" tinuro niya ang pwesto na malapit kay Ethan. "Yan! May kasama na din bro na babae"
Yung isang kaibigan(siguro) umimik. "Hey hey hey.. Ethan, ang ganda naman ng kasama mo.."
Napatingin sakinsi Ethan. Halata na lasing na siya. "Hahah.. She's mine, pre! On the paper.."
"Haha.. Kasal? Yan ba ang asawa mo?"
Tumango nalang si Ethan.
"Kailan mo ba siya ipapakilala sa amin? Pinagddamot pa eh"
Sumagot si Ethan. "She doesn't like to go sa mga pubs, discos. She's a behave girl. Right Tiffany?"
"You're married but she's free?" Tanong nung isang kaibigan.
"Hahah.. Asa kapa dude! Bago mo makilala siya, dadaan ka muna sakin"
Muka lasing na lasing si Ethan. We need to go home, now.
"Wow ah.. So iyo siya?"
"Hindi naman. Pero mahalaga siya sakin, hindi basta basta ko ipamimigay sa iba"
"Okok.. Pwede ba? Wala nag mmay ari sakin. At tsaka bakit ba ako nandito? Akala ko ba kakaonin lang kita?"
"Hahah.. Relax.. Sabi nila wala daw ako kasama. Eh sabi ko naman, ok lang sakin. Umimik si George.. At tinawagan ka. Sabi ko sa kaniya, wag na. Maabala ka pa at tsaka baka tulog ka na"
May humawak sa akin balikat. "Tiffany, enjoy. Wag mona problemahin kong bakit ka nandito. Kailangan lang talaga ni Ethan na marelax at makalimutan ang kanyan mga problema. Ok?"
Tumango nalang ako.

After 1 or 2 hours, inaantok na ako at naiinip. Sila naman ay enjoy na enjoy. Napansin ko na nakapatong na ang ulo niya sa balikat ko. Naisip ko na kailangan na namin umuwi. Tinawag ko si George at sinabi ko na uuwi na kami. Tumango nalang siya.
"Come on, Ethan. Stand up. Uuwi na tayo" tumayo siya at inalalayan ko kasi natutumba siya.
Pagkalabas namin, hindi ko alaman kong saan niya naipark ang kotse.
"Ethan? Where is the car?"
"It's over there" tinuro niya kahit hindi niya kaya magtuturo pero nakita ko naman.
Naglakad kami at bago pa makarating sa kotse, nag suka siya sa tabing daan. Pagkatapos, inalay ko siya and i guest nadumihan din ako dahil sa kaniyang suka but doesn't matter. Gusto ko na makabalik sa bahay.
Where is the key?
"Sa bulsa ko" sagot niya sa tanong ko na hindi nasasabi pa. Hinanap ko sa jacket niya, wala. Sa long sleeves niya, wala. Sa pants niya. Nag kapa kapa ako. Napatawa si Ethan. "Haha.. What are you doing? Are you touching me? Ahhaa"
Tawa ng tawa. "Oh come on, Ethan. Where is the key?" Naasar na ako eh.
"Ok. Wait wait" kinuha niya ang susi sa bulsa niya sa pantalon at ibinigay sakin. Pinasakay ko siya sa pasahero side. At ako naman sa pwesto ng driver.
Hayss.. Nakaalis na din kami..
Malalim na ang gabi. Walang masyado kotse sa daan. Pero nung ina akala ko na wala, nagkameron. Kasi may accident.
"Tiffany.." Sabi niya with a calm voice.
"Mmh.."
"What do you thing about us?"
Hindi ko alam kong ano ang isasagot ko. This is a real question kasi diba ang lasing ay hindi nagsisinungalin?
"What do you mean? You? Anong iniisip mo about us?"
Umayos siya ng tayo. "Siguro kong nag matino ako nuon pa... Baka ayos na tayo ngayon... Parang real couple na talaga.."
*dugodugdugodug*
My heart beats fastly.
Tumahimik siya ng saglit.
"Pero hindi pwede mangyari..."
"Bakit?"
Sumandal siya ng ayos sa upuan niya at umimik.
"Because I don't deserve you.."
Napatingin ako sa kaniya at wala ako naging sagot. Hinayaan ko nalang..

Bakit kaya hindi siya deserve para kay Tiffany? ....
Btw, medyo nalilito ako dun sa deserve deserve na yun.. Hindi ko alaman kong paano ko isusulat pero finally, i guest na naging ok na. Hehe..
Let's check and wait the next chapter.
Gbu,
MzsMae :*

Ps: Vote/Comment and have fun!