My Beloved 'Arranged' Husband❤️

Chapter 25

Tiffany's POV

"Why are you crying?" Tanong ni Ethan.
Hindi ako sumasagot at nakatingin sa ibang bagay basta wag lang sa kaniya.
"Look at me" ipinihit ako pasa kaniya. "Tell me kong bakit ka ganyan"
Napatingin ako sa kaniya. Lalo lang ako nappaiyak. "Ssh" at niyakap niya ako.
"Tiffany.. Paano kita maiintindihan kong ayaw mo sabihin sakin?"
Tahimik parin ako.
"Good night na nga.. Naggalit lang ako sa tao na hindi ako kinakapulong"
No.. Wag ka magalit..
Tumalikod siya at naisipan na tumulog. Ayaw ko naman na magalit siya sakin, kaya after few minutes. Niyakap ko siya galing sa likod at dinais ko ang muka ko sa cheek niya.
"Sorry.. Ayaw ko magalit ka sakin.."
Hindi siya nag response, siguro nakatulog na. Ang bilis naman gumawa ng tulog. Kiniss ko sa cheek at naisipan ko matulog na din. Umayos ako ng higa. Pero sa bilis ng pangyayari, dumais sakin si Ethan at ang aming mga muka ay magkalapit na.
"Hindi naman ako galit.. Sabihin mo lang sakin kong bakit ka ganyan.. Bakit ka nappaiyak? Ako ba ang may kasalanan?"
"Hindi.."
"Oh.. Bakit?"
"Feeling ko nahuhulog na talaga ako sayo eh.. Pero hindi pwede mangyari.."
Nakatitig siya sakin. Hindi ko mahulaan ang kaniyang narramdaman. Hindi ko alaman kong natutuwa siya na may gusto ako sa kaniya or hindi. Hindi ko madecode. Lumayo siya sakin at siguro naisipan na talaga matulog. Wala siya naging sagot sa sinabi ko. Siguro yung inakala ko na kahit kaunti may narramdaman siya sakin, yun pala ay wala. Umayos na ako at tumulog na ako.

----------------

Happy birthday to me. Kakagising ko lang at malimit si Ethan wala na sa kama kasi maaga napunta sa trabaho. Simula nung nalaman niya na nahuhulog na ako sa kaniya, nag iba na siya. Nappansin ko lang naman, baka guni guni ko lang. Siguro nagkamali ako na magtapat sa kaniya. Parang bumalik ulit sa dati. Yung unang year na nagkasama kami. Walang pulongan at pansinan. Hindi pa nga niya ako nababati. Kahit txt. Nakatingin ako sa labas ng bintana. Nappangiti ako sa mga araw na maligaya ako. I mean yung masayang masaya. Childhood. Kong pwede lang ibalik ng saglit lang, papayag na ako para walang problema. Nag ring ang cellphone ko. Private number.
Sino kaya ito?
"Hello?"
Boses ng isang lalaki. "Prepare mo 5 milion pesos. Kong hindi, ang mahalaga sayo ay mawawala" end call.
Dinalaw ako ng kaba. Halos nanlalamig ang mga kamay ko. Naisipan ko ka agad tawagan si Ethan. Ring ng ring pero walang response. Nag try ako kena mom, may sumagot. Ayos naman sila. Nag try ulit ako kay Ethan pero wala parin. Tumawag ako sa office, sumagot yung secretary.
"Ma'am, si sir po ay nasa meeting. Tatawagin ko po?"
Nawala ang akin kaba. Siguro nangloko lang yung tumawag sa akin.
"Mmh.. Sige. Sabihin mo nalang na tumawag ako.. Bye"
End.call
Narelax ako nung nalaman ko na ok sila pero hindi parin nawawala ang sama ng kutob ko. Gumayak ka agad ako at nag break fast na ako.
Kailangan ko pumunta ng bangko muna.
Pag katapos ko, nakita ko si Hope nasa pintuan.
"Hey.. Lalabas muna ako, pasa bank"
Tumango lang siya. "Sige. Happy birthday ate" niyakap niya ako.
"Salamat. Sige, punta na ako. Bka matraffic pa sa daan"

On the way. Matraffic nga ang daan. Iprepare kona ang 5 milion, in case na may mangyari nga. I hope na hindi pero magaling ang sigurado. Naisipan ko mag radio muna, ma aliw aliw ang isipan ko.
*dring*
Nung una akala ko radio parin ang tumutunog pero napansin ko pala na may natawag.
Sinagot kona kahit hindi ko pa nakkita ang tumawag.
"Hello? Nasa kotse ako, kaya naka loud speaker"
"Tiffany.." My heart beats fastly nnaman. Ethan..
"Ethan"
"Sabi sakin tumawag ka daw.. At napansin ko may miss called ka sakin. May nangyari ba?"
Sasabihin ko ba sa kaniya?
"Doesn't matter.. How's your work? Ok lang?"
"Are you sure ok lang?"
"Yeah.. Don't worry"
"Ok.. Btw, eto kkatapos lang ng meeting. Nakkainip. Ang bagal mag explain.."
Malapit na ako sa bank, kailangan ko i-end na ang call.
"Ah talaga? Ethan, i have to go na. May gagawin lang ako. Byee"
Hindi ko na siya pinag bigyan sumagot at in-end call kona. Kasi bka itanong pa sakin kong bakit, ano ang isasagot ko? Kaya hinayaan kona nalang.
While nag hihintay na matapos ang nauna sakin, tiningnan ko ang phone ko. May text ata dumating.

From: Ethan
Hey.. Hindi mona ako pinagbigyan umimik.
Anyway.. HAPPY HAPPY BIRTHDAY.. Enjoy your day. Pasensya kana kong wala ako ngayon, work is always present. Daming araw na ako lumiban. Mattambakan pa lalo ang naiwan ko. Kaya sorry ah? Babawi nalang ako.. :*

Kahit kaonti kinileg ako sa 'babawi nalang ako'. Nireplayan ko.

To: Ethan
Thank you.. Akala ko nalimutan mona eh. Haha.. Don't worry, priority muna. Naiintindihan ko naman. Thanks ulit..

Send. After few minutes nag replay na ulit.

From: Ethan
Wc.. Priority? No.. May ibang priority ako sa buhay at hindi ito. ;)

Nireplayan ko.

To: Ethan
What do you mean? Kailangan mo ata i-explain sakin kapag nagkita tayo :')

Send. Nag request na ako ng money. Nag ffill-up na ako ng mga papers. Hanggan nag hiihintay, tiningnan ko ang phone ko.

From: Ethan
Ah. Hindi mo ba alaman? If not, mallaman mo din. Sige, i have another meeting. See you! :*

Replay.

To: Ethan
Malalaman ko din? Ok, fine.. See you later..
Ps: be behave at mag ingat ka. Ok?

Send.
Lumapit na ulit yung kapulong ko, dala dala ang money na sinabi ko.
Pagkalabas ko sa bank, hindi ko alaman ngayon kong ano ang gagawin ko. Tanghali na maya maya nandito pa ako. Pinag iisipan ko kong saan iiwanan ang money. Mas rescue ba ang nasa bag na dala dala ko or itago sa kotse? Kong thousands lang ang pinag uusapan, ok na sakin kong nasa bag ko pero milions eh. Pagsakay ko sa kotse naisipan ko itago nalang dito at dadaan ako sa mall for 2 hours. Kakain at kaonting hikap pang palipas oras.
Pagkarating ko sa mall, kainan ka agad ang pinuntahan ko kasi ayaw ko din masyado magtagal dito. Nakapila na ako nung tumunog ang phone ko. Txt..

Ang tao na mahalaga sayo, maaring mawala na sayo. But. If you have what I need, all will be fine.

Kinabahan na ulit ako. Sino ba ang tinutukoy nito. Umalis na ako, nag madali ako pumunta sa kotse para makabalik na sa bahay. Pag minsan nag rreplay pa si Ethan pero wala siya naisagot pa sa txt ko. Sina mom naman, ok lang sila. Kaya naisip ko nalang ay si Ethan ang sinasabi nito. Hindi ako papayag na may mangyari sa kaniya. Never.

Long time ng hindi na ako nag a-update. Finally, this is the chapter. Sorry.
Gbu,
mzsmae :*