8ET:Complicated UNEDITED VERSION (COMPLETED)

Chapter 20 - She's happy

Chapter 20 - She's happy

~

“LETIZIA!!” She was talking to her friend, Zia on her phone. They are video calling. Miss na miss na niya ang kaibigan niya. Maging ang Pilipinas ay namimiss niya na din. Ilang buwan palang siya sa Australia pero na ho-home sick na agad siya.

Bigla siyang natawa. Home sick? Naibenta na nga niya iyong unit niya sa Pilipinas. Wala na kasi talaga siyang balak bumakik doon, liban nakang kung talagang kailangan. Wala na siyang uuwian doon sa Pilipinas, pero alam niyang naiwan doon ang puso niya.

Jeez! Too dramatic! Kaya nga siya narito sa Australia para makapag move on. Ha! Parang hindi naman yata iyon gumagana. Parang kahit saang parte siya ng mundo, si Ross pa din ang tinitibok ng puso niya.

“Belle? Nanjan ka pa? Tulala lang ang peg!” Biro ni Zia.

Seems like she's spacing out. Shit! Kasalanan itong lahat ng malanding Ross na iyon e. Hindi na ito naalis sa sistema niya. Argh! She will never be happy with him, wala siyang mapapala sa isang gagong tulad ni Ross.

“Namimiss mo siya, ano? Belle, hindi ka pa din ba nakaka-move on?!” Nanatili siyang tahimik sa tanong ng kaibigan.

Marahil ay hindi pa nga niya nakakalimutan ang binata pero paulit ulit lang niyang nararamdaman ang sakit sa tuwing naaalala niya ito. Sa tuwing naaalala niya kung paank ito nagpapakasasa sa kandungan ng iba. Mabuti na din siguro na hindi siya nabuntis ng gagong iyon.

Nagpaalam na siya kay Zia. Sinabihan niya nalang ito na tatawagan niya nalang ito ulit. Bigla kasi ay parang nanlata siya ng ipalala nito ang tungkol kay Ross Costalles.

Maraming naging what if sa kanya. Paano nalang kaya kung sinabi niya kay Ross na mahal na niya ito. Paano nalang kaya kung hanggang ngayon nasa poder pa din siya ng binata. What if nagkaanak sila. Masasabi niyang hindi pa din siya kumpleto dahil madami pang tanong ang naka-helera sa utak niya. Alam niyang hinding hindi na siya mabubuo dahil ayaw na niyang ibalik sa buhay niya ang lalaking bubuong muli sa kanya. Natatakot na siyang sumugal at masaktan.

Bumaba na si Belle mula sa second floor. May duty pa kasi siya ngayon sa trabaho. Kahit na sila ang may ari ng publishing house na iyon, ayaw na ayaw niya ang nala-late. Ganoon din naman siya noong office staff pa siya sa hotel ng mga Helexus. Bigla tuloy ay namiss niya ang mag trabaho sa hotel na iyon.

Nagulat siya nang maabutan niya kung sino ang prenteng nakaupo sa mahabang puting sofa ng living room nila. Patakbo siyang bumaba ng hagdat nilapitan ito at saka hinagkan sa pisingi.

She smiled. “You didn't tell me that you'll pay me a visit today, Anton!!”

Yes, it's Anton. Komportable na talaga siya sa binata. Mabuting magkaibigan na naman na silang dalawa kahit na alam niyang gusto pa din ng binata na ipagpatuloy ang naudlot nilang relasyon. Hanggang dito nalang talaga ang kaya ni Belle.

“I have a mission here in Australia. Naisip ko na dalawin ka.” Ngumiti ito.

She sit beside him. “Hindi ka pa din pala umaalis sa trabaho mong iyan?” she snorted. “Hindi ka pa nadala! Gusto mo yatang napahamak ka nanaman, Antonio!!”

Tumawa naman ng pagak ang binata at saka hinaplos ang kanyang pisngi. “You're so cute Belle.” Mas lumapad pa ang ngiti nito ng mamula ang kanyang pisngi. “Besides, wala naman akong dahilan para tumigil sa trabaho. You know.” He wiggled his thick eyebrow playfully.

Tinampal niya naman ang braso nito. “Your Mom Anton! Alam mo namang matagal na ding gusto ni Tita na tumigil ka sa trabaho mong iyan.”

“Ayoko Belle.” Lumungkot ang mukha ng binata. “Sa trabaho kong ito nakakalimutan ko lahat ng sakit dito..” tinuro nito ang bandang kaliwang dibdib nito.