Hayatım boyunca hep bir şeyler bekledim en olmadık zamanlarda en kötü en çaresiz zamanlarımda..
Hayat bazen acımasız davranıyordu ve ben sürekli bir şeylerden kaçıyordum..Sevmekten ,mutlu olmaktan,güvenmekten,inanmaktan ve ben nereden bilebilirdim ki hayatım boyunca anlam yükleyebileceğim kişiden kaçacağımı...
En olmadık zamanımda karşıma çıkan ve en çok da sana güvenen biriydim .
"İpek "
"Efendim Ece"
"Daldın yine"
"Kusura bakma dalmışım "
Ece en samimi en yakın dostum. Her an yanımda olan benim en yakınımda duran canım arkadaşım.Onunla lisede tanışmıştık ve hiç ayrılmadık bana çok samimi gelmişti.Çok masum ve bir o kadarda güçlü .
Ece sürekli mutlu olmayı başarırdı.Ben ise onun tam tersi her şekilde umutsuz olan İpek."Neyse bugünlerde biraz garipsin hissediyorum zaten"
"Yok sana öyle geliyor Ece.Eee nerde kalmıştık"
"Aman boşver sen beni. sen niye dalgınsın yoksa benden bir şey mi saklıyorsun?"
Ece böyleydi işte hemen anlardı.Benim düşüncelerimin bile ne olduğunu söylerdi.Hemen anlamasın diye kendimi toparladım.
"Benim senden sakladığım ne olabilir ki ? Sen hemen anlarsın zaten Ece "
Yalan söylemekten nefret ediyorum.Ve yalana hiçbir şekilde tahamülüm yoktur.Ama ece bunu bilmemeliydi.Onu üzmekten,kırmaktan o kadar korkuyorum ki bu konu asla başıma gelemez diye düşündüğüm bir konuydu hayatım boyunca. maalesef başıma gelmişti.Ve benim bu yaşadığım acıyı Ece anlar ve dile getirirse kesinlikle ona patlayabilirdim.
"Çok inandırıcı değildi ama üstelemek istemiyorum"
Bu demek oluyor ki şu an için bu konuyu konuşmayacağız ama ileride kesinlikle bu konu karşıma çıkacaktı.
Bugün Ece bizdeydi.Çok sık gelip giderdik zaten.Ece nin konuşması hep beni etkilemiştir.Ece benim gibi bir şeylerden kaçmak yerine hep yüzleşen ve cesur biri.Ece ile o kadar ortak özelliğimiz olduğu kadar bir o kadar da zıt düşünce ve davranışlarımız vardır. Mesela ece ile aynı yerde gamzemiz var. İlk tanıştığımızda da en çok dikkatimi çeken gamzesi olmuştu. Bunun nedeni Ece nin hayata karşı onca umutsuzluğa karşı o sıcacık gülümsemesinden dolayı. Bana da hep bunu öğretti onca umutsuzluğa rağmen gülümsemeyi..
Zıt olan davranış ve düşüncelerimiz ise o ne kadar insanlara güvenmiyormuş gibi görünsede hemen güvenirdi. Ben ise güveniyormuş gibi görünsemde insanlara karşı aşırı derecede olan büyük güvensizliğim.Ece insan analizini hemen yapardı. İnsanların davranışlarından iyiyi kötüyü hemen anlar. Ben ise hiç fark etmem kimin iyi kimin kötü olduğunu. Bu yüzden Ece seçicidir. Davranışlarını,hayatını,düşüncelerini,umutlarını hep gizlerdi. Bu yüzden çevresindekiler bu hırçın kıza anlam veremezdi ben hariç çünkü ben onun bütün her şeyini bilirdim. Bir bakışı yeterdi beni uyarmaya. Ece nin bir de çok sevimli kardeşi Ali vardı. Onların abla kardeş ilişkisine bitiyorum açıkçası. Ali çok da yaramaz değil aslında ama biraz ilgi isteyen bir çocuk . Kim istemezki ilgiyi sevgiyi . Ali ile iyi anlaşırız bunun nedeni benim çocuklarla olan ilişkimin iyi olması. Zaten sadece çocukların ne düşündüğünü çok iyi biliyorum bu hayatta..." Ben anlamıyorum gerçekten nasıl bir insan hayallerinden vazgeçip aşık olabilir."
"Bilmiyorum Ece ama bana da saçma geliyor aşk bu kadar fedakar olmamalı yani ne biliyim hayatından vazgeçmemeli"
Nerden bilebilirdim ki Hayatımdan vazgeçebilecek kadar birisini seveceğimi...
Arkadaşlar bu benim ilk kitabım yanlışlarım olduysa çok özür dilerim...Bu bölüm kısa oldu farkındayım ancak diğer bölümler elimden geldiğince uzun yazacağım herkese iyi akşamlar... İlk romanımı ilk okuyan arkadaşım , yanımda olan diğer arkadaşlarım ve en önemlisi en büyük destekçim aileme çok teşekkür ederim..Sizleri seviyorumm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Büyük Umut
RomanceHayatım boyunca hep bir şeylerden kaçtım sevmekten,güvenmekten,inanmaktan,mutluluktan ama en çok da senden kaçtım ... Yepyeni bir sayfa açmak için yaşayan ve için de hep bir umudu olanlara....