KARAR!

185 11 0
                                    

Üç yıl bir küs bir barışık biraz kırgın ama hep kırık geçti. Adımın çilekli kahve olamasının sebebiydi o onunla ilk buluşmamızda içmiştim. Çok acılar çektim belki abartılı belki yüzeysel biraz da içe atmalı çok acı var içimde. Acılarımın içinde ise küçük bir umut...

Uzatmaları oynadığımızı, her ayrılıkta kırılacak bir parçamızın kalmadığının farkındaydık ama birbirimizden ayrı kalamıyorduk. İkimizden biri gururu ayaklar altına alıyordu en önemlisi de iki tarafa da hayatına devam edemiyordu. Bu amaçsız gidiş hayatlarımızı esir almış yolumuza bakamıyorduk. En son bir karar aldık başımıza bir şey gelmedikçe, birbirimize ihtiyaç duymadıkça; yazmayacaktık, aramayacaktık ve buluşma yerimize gelmeyecektik...


Ayrılık AcısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin