Hoofdstuk 8: dag-droom

875 47 3
                                    

6:38

De ziekenhuisgang was leeg. Een lamp wat verderop zat te flikkeren. Ik zat op de grond. Er was nergens een verwarming te bespeuren. Ik probeerde mezelf op te warmen in mijn veel te dunne jeansjasje. Er was nog geen nieuws van Laura. Zelfs Antje was nergens te bespeuren.

Ik stond recht. Ik had er genoeg van. Ik wou weten waar Laura was. Ik wandel de lange gang in. Een stuk of 10 ziekenhuisdeuren. Subtiel keek ik telkens door een raampje om te zien of Laura er lag. Niks. Ik nam de volgende gang. Weer geen Laura. Zo ging ik even door. Ik verloor hoop. Veel hoop. Waar is mijn Laura?

--------------————
Sorry een MEGAkort stukje..
Te druk met school enalles..
Ik twijfel te stoppen met dit verhaal omdat ik iets nieuws wil beginnen...
Ik zal proberen overmorgen het nieuwe LANGE deel te publiceren..

Babaaaai!!! Lu all

Gay is okay.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu